Βασιλικό Ανάκτορο της Μαδρίτης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→Πλάθα δε Οριέντε: τέλος εξωτερικών χώρων |
|||
Γραμμή 47:
=== Πλάθα δε Οριέντε ===
[[File:Plaza de Oriente (Madrid) 11.jpg|left|thumb|250px|Αγάλματα των Γότθων βασιλιάδων στην Πλάθα δε Οριέντε.]]
Η Πλάθα δε Οριέντε είναι ένα ορθογωνίο πάρκο που συνδέει την ανατολική πρόσοψη του ανακτόρου με το [[Τεάτρο Ρεάλ]]. Η ανατολική πλευρά της πλατείας είναι καμπύλη και συνορεύει με πολλές καφετέριες στα διπλανά κτίρια. Αν και η πλατεία ήταν τμήμα των σχεδίων του Σασέτι για το παλάτι, η κατασκευή της ξεκίνησε το 1808 όταν ο βασιλιάς [[Ιωσήφ Βοναπάρτης]] διέταξε την κατεδάφιση περίπου 60 μεσαιωνικών κατασκευών, συμπεριλαμβανομένων μίας εκκλησίας, ενός μοναστηριού και της βασιλικής βιβλιοθήκης. Ο Ιωσήφ πέθανε πριν ολοκληρωθεί η κατασκευή. Η ολοκλήρωση έγινε από τη βασίλισσα Ισαβέλλα Β΄ που ανέθεσε στον Ναρθίσο Πασκάλ Κολόμερ την δημιουργία του τελικού σχεδίου το 1844.<ref name="goplaza">{{cite web| title=Plaza de Oriente| url=http://www.gomadrid.com/sights/plaza-de-oriente.html| publisher=GoMadrid.com| date=| accessdate=2012-11-30}}</ref><ref name="tourist">{{cite web| title=Plaza de Oriente, Madrid| url=http://www.madrid-tourist.com/madrid-attractions/Plaza-Oriente-Madrid.html| publisher=Madrid-Tourist.com| accessdate=2012-11-30}}</ref>
Μονοπάτια χωρίζουν την πλατεία σε τρία κύρια πεδία: τους κεντρικούς κήπους, τους κηπους Κάμπο Νοβάλ και τους κήπους Λεπάντο. Οι κεντρικοί κήποι είναι διατεταγμένοι σε πλαίσιο γύρω από το κεντρικό μνημείο του Φιλίππου Δ΄, και ακολουθούν το μοντέλο των μπαρόκ κήπων. Τα βόρεια και νότια όρια των κεντρικών κήπων σημαίνονται μια σειρά αγαλμάτων, λαϊκά γνωστών ως οι Γότθοι βασιλιάδες- αγάλματα που αναπαριστούν πέντε Βησιγότθους κυβερνήτες και δεκαπέντε ηγέτες των πρώτων χριστιανικών βασιλείων μετά την Ρεκονκίστα. Είναι από [[ασβεστόλιθος|ασβεστόλιθο]] και είναι τμήμα μίας σειράς αγαλμάτων των ισπανών μοναρχών. Παραγγέλθηκαν για την διακόσμηση του ανακτόρου και ολοκληρώθηκαν ανάμεσα στο 1750 και το 1753. Οι μηχανικοί πίστευαν ότι είναι πολύ βαριά για το κιγκλίδωμα του ανακτόρου και έτσι τα άφησαν στο έδαφος όπου φαίνεται εύκολα ότι δεν είναι πολύ λεπτομερή. Τα υπόλοιπα βρίσκονται στους κήπους του Σαμπατίνι.<ref name="alvarez">{{cite book| first= Miguel| last=Álvarez Rodríguez| title=Memoria monumental de Madrid: guía de estatuas y bustos| year=2003| publisher=La Liberia| isbn=84-95889-61-7}}</ref><ref name="prieto">{{cite book| last=Salvador Prieto| first=María del Socorro| title=Escultura monumental en Madrid: calles, plazas y jardines públicos (1875–1936)| year=1990| publisher=Alpuerto| isbn=84-381-0147-X}}</ref>
=== Κήποι Κάμπο ντελ Μόρο ===
[[Αρχείο:Campo del Moro (Madrid) 01.jpg|thumb|250px|Το Πασέο Πρινθιπάλ, τμήμα των κήπων Κάμπο δελ Μόρο]]
Αυτοί οι Κήποι πήραν αυτό το όνομα γιατί θεωρείται ότι ο μουσουλμάνος ηγέτης Αλί μπεν Γιουσούφ στρατοπεύδεσε σε αυτό το σημείο το 1109 κατά τη διάρκεια μίας προσπάθειας ανακατάληψης της Μαδρίτης.<ref>Sancho, pág. 238.</ref> Οι πρώτες βελτιώσεις στην περιοχή έγιναν επί Φιλίππου Δ΄, ο οποίος έκτισε σιντριβάνια και φύτευσε διάφορα φυτά, αλλά η συνολική του εμφάνιση παρέμενε παραμελημένη. Κατά τη διάρκεια της κατασκευής του παλατιού έγιναν διάφορες εργασίες αρχιτεκτονικής τοπίου με βάση τους κήπους στο [[Βασιλικό Ανάκτορο της Λα Γκράνχα δε Σαν Ιλδεφόνσο]], αλλή η έλλειψη χρηματοδότησης εμπόδισε την βελτίωσή τους μέχρι τη βασιλεία της Ισαβέλλας Β΄.<ref>Sancho, pág. 239.</ref> Ακολουθώντας τα γούστα της εποχής, το πάρκο σχεδιάστηκε σε ρομαντικό ρυθμό. Σιντριβάνια μεταφέρθηκαν από το [[Βασιλικό Ανάκτορο του Αρανχουέθ]] και κατασκευάστηκαν καμπύλα μονοπάτια. Υπό τη βασιλεία της Μαρία Χριστίνα της Αυστρίας, άρχισαν έργα αποκατάστασης που δημιούργησαν το σημερινό σχέδιο που μοιάζει με αυτό αγγλικού κήπου του 19ου αιώνα.<ref>Sancho, pág. 240.</ref>
=== Κήποι του Σαμπατίνι ===
[[Αρχείο:Jardines de Sabatini (Madrid) 04.jpg|thumb|250px|Άποψη των Κήπων του Σαμπατίνι]]
Οι Κήποι του Σαμπατίνι βρίσκονται στη βόρεια πλευρά του ανακτόρου και εκτείνονται μέχι το κάγιε δε Μπαϊλέν και την κουέστα δε Σαν Βιθέντε. Οι κήποι έχουν συμμετρικό γαλλικό σχεδιασμό και οι εργασίες ξεκίνησαν το 1933, κατά τη διάρκεια της ρεπουμπλικανικής κυβέρνησης. Αν και σχεδιάστηκαν από το Φερνάνδο Γκαρθία Μερθάδαλ, έχουν πάρει το όνομα του Φραντσέσκο Σαμπατίνι ο οποίος σχεδίασε τους βασιλικούς σταύλους που βρίσκονταν παλαιότερα στη θέση. Ο κήπος έχει μία μεγάλη ορθογώνια λίμνη που περιτριγυρίζεται από τέσσερα συντριβάνια και αγάλματα των Ισπανών βασιλιάδων οι οποίοι αρχικά σκόπευαν να στεφθούν στο ανάκτορο. Μέσα στον κήπο βρίσκονται σε γεωμετρικές θέσεις αρκετά συντριβάνια.<ref name="sidebits">{{cite web| title=Sabatini Gardens: Chilling With the Kings| url=http://www.sitebits.com/2008/sabatini_gardens_chilling_with_kings.html| publisher=Sitebits.com| author=Slavito| date=5 February 2008| accessdate=2012-11-30}}</ref>
Η κυβέρνηση του [[Φράνκο]] κατασκεύασε τους κήπους ώστε να επιστρέψει την περιοχή στον έλεγχο του λαού, αλλά οι κήποι έγιναν προσβάσιμοι για το κοινό το 1978, όταν τους άνοιξε ο βασιλιάς Χουάν Κάρλος.<ref name="sabatini">{{cite web| title=Jardines de Sabatini| url=http://www.madrid-tourist.com/madrid-attractions/Jardines-Sabatini-Madrid.html| publisher=Madrid-Tourist.com| accessdate=2012-11-30}}</ref>
== Παραπομπές ==
| |||