Χιου Ντάουντινγκ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο Ντάουντινγκ γεννήθηκε στη μικρή [[Σκωτία|σκωτική]] πόλη [[Μόφφατ]] στις 24 Απριλίου 1882, όπου είχε εγκατασταθεί η οικογένεια Ντάουντινγκ από το 1879. Ο πατέρας του, Άρθουρ, είχε μεταβεί εκεί ύστερα από τριετή θητεία στο "Fettes College" του [[Εδιμβούργο]]υ ως υποδιευθυντής. Στο Μόφφατ ίδρυσε μαζί με τοτον συνεργάτη του κ. Τσώρτσιλ το εκπαιδευτικό ίδρυμα "St. Ninian's Boys Preparatory School". Ο μικρός Χιου φοίτησε σε αυτό το σχολείο και στα 15 του πήρε υποτροφία για το "Winchester College". Όταν ολοκλήρωσε τις σπουδές του, κατατάχτηκε στο Στρατό,<ref>[http://www.dalbeattie.com/moffat/people/dowding.html Edkins, Richard. "Well Road and the Schools of Moffat" sto dalbeattie.com]</ref> φοιτώντας στη Βασιλική Στρατιωτική Ακαδημία στο [[Γούλγουιτς]]. Όταν αποφοίτησε υπηρέτησε ως υπαξιωματικός της Βασιλικής Φρουράς Πυροβολικού στο [[Γιβραλτάρ]], την [[Σρι Λάνκα|Κεϋλάνη]] και το [[Χονγκ Κονγκ]] και τελικά τοποθετήθηκε στην [[Ινδία]] σε μονάδα ορεινού πυροβολικού, όπου παρέμεινε επί έξι χρόνια.<ref>[http://www.spartacus.schoolnet.co.uk/2WWdowding.htm Spartacus SchoolNet]</ref> Επιστρέφοντας στη Βρετανία ενδιαφέρθηκε ζωηρά για την Αεροπορία. Πήρε πτυχίο πιλότου στη σχολή της [[Βίκερς]] στις 20 Δεκεμβρίου 1913 στο αεροδρόμιο Brooklands στο [[Σάρεϊ]]<ref>Royal Aero Club of the United Kingdom: Official Notices to Members. Flight, 14 October 1914. Ανακτήθηκε στις 26/12/2010 μέσω flightglobal.com{{pdf}}</ref> Στη συνέχεια κατατάχτηκε στον πρόγονο της RAF, "Royal Flying Corps", (Βασιλικό Ιπτάμενο Σώμα. RFC). Στάλθηκε στη [[Γαλλία]] και το [[1915]] προάχθηκε σε διοικητή του 16ου Σμήνους.

Ύστερα από τη [[Μάχη του Σομ]] ο Ντάουντινγκ ήρθε σε σύγκρουση με τοτον Στρατηγό Χιού Τρέντσαρντ (Hugh Trenchard), Διοικητή του RFC επειδή υποστήριξε ότι οι πιλότοι χρειάζονταν ανάπαυση ύστερα από τις συνεχείς πτήσεις. Ο Ντάουντινγκ έπεσε σε δυσμένεια και στάλθηκε πίσω στη Βρετανία, όχι όμως χωρίς την προαγωγή του σε [[Ταξίαρχος|Ταξίαρχο]]. Παρά την προαγωγή, δεν του δόθηκε θέση σε μάχιμη υπηρεσία ως το τέλος του [[Α' Παγκόσμιος Πόλεμος|Α'Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου]].

To RFC μετεξελίχτηκε στη Βασιλική Αεροπορία (RAF) και ο Ντάουντιγκ ακολούθησε την πορεία της αποκτώντας εμπειρία τόσο στην εκπαίδευση των πιλότων όσο και στην έρευνα των τεχνολογικών εξελίξεων των αεροσκαφών. Το [[1928]] νυμφεύθηκε την Κλαρίς (Clarice) και [[1929]] προάχθηκε σε Υποπτέραρχο (ο πραγματικός βαθμός στη RAF αναφέρεται ως "Air Vice Marshall") και το 1930 αποτέλεσε μέλος του Αεροπορικού Συμβουλίου (Air Council). Το ίδιο έτος έχασε τη σύζυγό του ύστερα από σύντομη ασθένεια, αναλαμβάνοντας να μεγαλώσει μόνος του τοτον γιο τους Ντέρεκ. Ο Ντάουντινγκ ύστερα από αυτό αποτραβήχτηκε από την κοινωνική ζωή. Το 1934 πήρε το χρίσμα του Ιππότη (knight) από το Βασιλέα της Αγγλίας.<ref>[http://ww2db.com/person_bio.php?person_id=543 World War II Database]</ref> και το 1937 προάχθηκε σε Αντιπτέραρχο (Air Field Marshal).

Ο Ντάουντινγκ ήταν κλειστός χαρακτήρας, χαρακτηριστικά φλεγματικός και σπάνια χαμογελούσε. Γι' αυτό οι υφιστάμενοί του τού είχαν αποδώσει το προσωνύμιο "Stuffy" (αποδίδεται ως "βαλσαμωμένος")<ref>Ρεϊμόν Καρτιέ, ''Ιστορία του Β' Παγκοσμίου Πολέμου'', τ. Α'Α΄, Πάπυρος, Αθήνα, 1964</ref> Ήταν, επίσης, ρεαλιστής και πολύ καλός οργανωτής, ενώ αναφέρεται ότι "οι πιλότοι του τον λάτρευαν". Έτσι το 1938 ο Ντάουντινγκ όταν ερωτήθηκε απάντησε ότι η RAF δεν ήταν έτοιμη να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τη Λουφτβάφφε, συμβούλεψε μάλιστα τοτον [[Νέβιλ Τσάμπερλεν]] να συνομιλήσει εξευμενιστικά προς το [[Χίτλερ]] ώστε η χώρα να μπορέσει να κερδίσει χρόνο για την σωστή προετοιμασία της Αεροπορίας της. Εν τω μεταξύ συνέχισε να είναι δραστήριος σε όλους τους τομείς τους οποίους κάλυπτε η θέση του: Αναλαμβάνοντας τη Διοίκηση Καταδίωξης, καθόρισε ως βάση της το [[Μπέντλεϊ Πράιορι]] (Bentley Priory), μια αγροικία στο [[Στάνμορ]] (Stanmore) στα ΒΑ περίχωρα του Λονδίνου. Οργάνωσε το "Βασιλικό Σώμα Παρατηρητών" (Royal Observer Corps) ώστε να καλύψει τα κενά που άφηνε το ραντάρ (στα πρώτα στάδια χρήσης του το ραντάρ δεν έδινε το ύψος των εχθρικών αεροσκαφών) και βελτίωσε τη χρήση της ραδιοεπικοινωνίας με τα αεροσκάφη που πετούσαν ώστε να εξασφαλίσει τον καλύτερο συντονισμό τους. Το δίκτυο μεταξύ παρατηρητών, αεροδρομίων και αρχηγείου διέθετε τηλεφωνικές συνδέσεις αποκλειστικής χρήσης, με τα τηλεφωνικά καλώδια τοποθετημένα υπόγεια και σε τέτοιο βάθος ώστε να μη κινδυνεύουν να πληγούν από βόμβες.