Οι [[ετερότροφος|ετερότροφοι οργανισμοί]] δεδεν μπορούν να φωτοσυνθέτουν, αλλά ούτε και να αποθηκεύουν αποτελεσματικά σε μορφή υδατανθράκων τη λαμβανόμενη ενέργεια. Οι περισσότεροι υδατάνθρακες έλκονται από μόρια νερού, γεγονός που καθιστά την αποθήκευση πολλών υδατανθράκων δύσκολη λόγω του μοριακού βάρους του συμπλέγματος [[διάλυμα|διαλυμένων]] σε νερό υδατανθράκων. Η υδροφοβική συμπεριφορά των [[λιπαρά|λιπαρών οξέων]] τα καθιστά πιο αποτελεσματικά για την αποθήκευση ενέργειας, σε αντίθεση με τον υδρόφιλο χαρακτήρα των υδατανθράκων. Για τοτον λόγο αυτό στους περισσότερους ζωϊκούςζωικούς οργανισμούς οι πλεονάζοντες υδατάνθρακες, δηλαδή εκείνοι που δε χρησιμεύουν άμεσα, μετατρέπονται σε [[λιπώδης ιστός|σωματικό λίπος]].<ref name="gcooper">{{cite book|author=G Cooper|title=The Cell|publisher=American Society of Microbiology|page=72}}</ref>
=== Άνθρωπος ===
Οι υδατάνθρακες που λαμβάνει ο άνθρωπος μετατρέπονται σε [[γλυκόζη]] που σχηματίζει μόρια [[γλυκογόνο|γλυκογόνου]]. O άνθρωπος, επιπλέον, δεδεν διαθέτει τα κατάλληλα ένζυμα για να συνθέτει γλυκόζη από το αποθηκευμένο σωματικό λίπος<ref name="gcooper"/>. Η απελευθέρωση της γλυκόζης στο αίμα, επιτρέπει στο γλυκογόνο να λειτουργεί ως προσωρινό αποθεματικό ενέργειας για την κάλυψη άμεσων αναγκών σε γλυκόζη. Ωστόσο, τα αποθέματα ενέργειας σε γλυκογόνο βρίσκονται σε λιγότερο συμπυκνωμένη μορφή από ό,τιότι τα αποθέματα ενέργειας σε [[τριγλυκερίδιο|τριγλυκερίδια]].
Ο οργανισμός εξισορροπεί την αύξηση των σακχάρων στο αίμα με επακόλουθη έκκριση [[ινσουλίνη|ινσουλίνης]] από το [[πάγκρεας]].<ref>{{cite book
