Γεώργιος Παπαζώλης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 9:
Από τα τέλη του 1765 και για τα επόμενα χρόνια, ο Παπαζώλης, μαζί με Έλληνες συνεργάτες και Ρώσους πράκτορες, περιόδευσε στην [[Δυτική Μακεδονία|Δυτική]] και [[Κεντρική Μακεδονία]], την [[Ήπειρος|Ήπειρο]], τη [[Στερεά Ελλάδα]] και την [[Πελοπόννησος|Πελοπόννησο]], προκειμένου να συνεννοηθεί με ντόπιους παράγοντες για την ιδέα της εξέγερσης, μοιράζοντας ταυτόχρονα στο όνομα της Αυτοκράτειρας ευαγγέλια, σταυρούς και άμφια στις επισημότερες εκκλησίες (ναούς), μοναστήρια και μητροπολίτες του ελλαδικού χώρου, που είχε προηγουμένως αγοράσει με χρήματα που του παραχώρησαν οι Ρώσοι. Παρόλο που η ανταπόκριση δεν ήταν ιδιαίτερα ενθαρρυντική, ο Παπαζώλης κατάφερε να αποσπάσει αρκετές συμφωνίες με ορισμένους οπλαρχηγούς και προύχοντες - [[κοτζαμπάσηδες]], ιδιαίτερα στη [[Στερεά Ελλάδα]], την Αχαϊκή Πελοπόννησο. Περί τα τέλη του 1766 αποβιβάστηκε στο [[Οίτυλο]], στη [[Μάνη]] όπου και παρέμεινε αρκετούς μήνες προκειμένου να μυήσει και να πείσει τους [[Μανιάτες]] για την επικείμενη εξέγερση, υποστηρίζοντας μεταξύ άλλων ότι "''η Μεγάλη Αυτοκράτειρα Αικατερίνη υποστηρίζει την ελληνική θρησκεία και ότι όλα τα βασίλεια της Ευρώπης συμφώνησαν να καταστρέψουν το τουρκικό κράτος, (την Οθωμανική Αυτοκρατορία) και σε μια τέτοια περίπτωση σεις'' (οι Μανιάτες) ''υπερασπιστές της ελευθερίας, θα πρέπει να πρωτοστατήσετε δίνοντας το παράδειγμα και στους υπόλοιπους Έλληνες''". Όταν όμως οι Μανιάτες του ζήτησαν κάποια συστατική επιστολή ή τίτλο για αυτά που υποστήριζε δεν είχε τίποτα να επιδείξει.<br>
Έτσι απογοητευμένος κατέφυγε στη συνέχεια στην [[Καλαμάτα]] όπου και συνεργάστηκε με τον πρόκριτο [[Παναγιώτης Μπενάκης|Παναγιώτη Μπενάκη]], εγγονό του [[Λιμπέριος Γερακάρης|Λιμπέριου Γερακάρη]], στο σπίτι του οποίου έγιναν πολλές συγκεντρώσεις προκρίτων και αρχιερέων της ευρύτερης περιοχής, (όπως οι μητροπολίτες: Κορίνθου Μακάριος, Παλαιών Πατρών, Λακεδαιμονίας Ανανίας, ο πρώην Πατρών και πρόεδρος Κερνίκης και Καλαβρύτων Δανιήλ, οι προεστοί Σπάρτης Ιωάννης Μελιτάκης και Ιωάννης Καφετζής, Κορίνθου Γεωργαντάς και Σπυρίδων Νοταράς, Πατρών [[Ιωάννης Πώλος]] κ.ά.<ref>Κ. Παπαρρηγόπουλος "Ιστορία του Ελληνικού Έθνους" τ.6ος, σ.610</ref>) και τους οποίους ο Παπαζώλης εκθέτοντας τους σκοπούς του, τους εξόρκιζε στη συνέχεια να επιδείξουν ιδιαίτερο ζήλο. Από τις συναντήσεις εκείνες φέρεται οι πρόκριτοι να υπέγραψαν και κάποια συμφωνία ότι θα μπορούσαν να παρατάξουν 100.000 μαχητές, ακολουθώντας όμως την ευφυή απάντηση των Μανιατών πως αν δεν έλθουν προηγουμένως ρωσικά πλοία δεν πρόκειται να εκδηλωθεί καμία εξέγερση.<br>
Ακολούθως ο Γ. Παπαζώλης επέστρεψε στη Ρωσία και με ανόητες υπερβολές και χωρίς στοιχειώδη συντονιστική οργάνωση έπεισε τελικά τούς Ορλώφ ότι ο χρόνος ήταν πλέον κατάλληλος για τη διεξαγωγή επιχειρήσεων.
| |||