Μεγάλο Δουκάτο της Τοσκάνης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Nkouris (συζήτηση | συνεισφορές)
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Nkouris (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 39:
Το '''Μεγάλο Δουκάτο της Τοσκάνης''' ([[Ιταλική γλώσσα|Ιταλικά]]: '''Granducato di Toscana''') ήταν ένα από τα πολλά Ιταλικά κρατίδια της περιόδου πριν από την [[Ιταλική Ενοποίηση]] (την περίοδο [[1569]]-[[1859]]). Δημιουργήθηκε από το [[Δουκάτο της Φλωρεντίας]] (το οποίο το [[1557]] είχε προσαρτήσει τη [[Δημοκρατία της Σιένας]]), ενώ περιελάμβανε το μεγαλύτερο μέρος της σημερινής [[Τοσκάνη]]ς· πρωτεύουσά του ήταν η [[Φλωρεντία]]. Πριν από την άφιξη του [[Οίκος της Λωρραίνης|Οίκου της Λωρραίνης]], η Τοσκάνη ήταν ονομαστικά ένα κράτος της [[Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας]] μέχρι την [[Ειρήνη της Βεστφαλίας]] του 1648.
 
== Η περίοδος των Μεδίκων ==
== Ηγεμονεύοντες Οίκοι ==
 
===Ίδρυση===
Το Δουκάτο ουσιαστικά ιδρύθηκε από την οικογένεια των [[Μέδικοι|Μεδίκων]] (όταν ο [[Κόζιμο Α΄ των Μεδίκων|Κόζιμος Α΄]] ανακηρύχθηκε ''Μέγας Δούκας της Τοσκάνης''), η οποία και το κυβέρνησε μέχρι το [[1737]], οπότε πέθανε το τελευταίο άρρεν μέλος της (ο [[Μέγας Δούκας Ιωάννης Γκαστόνε των Μεδίκων]]). Τους Μεδίκους διαδέχτηκε ο [[Οίκος της Λωρραίνης]] (από το [[1765]] [[Οίκος των Αψβούργων-Λωρραίνης]]) που το κυβέρνησε μέχρι την κατάργησή του το [[1859]], εκτός από την περίοδο [[1801]]-[[1807]], οπότε υπήρξε τμήμα του [[Βασίλειο της Ετρουρίας|Βασιλείου της Ετρουρίας]], υπό τον [[Οίκος των Βουρβώνων|Οίκο των Βουρβώνων]] της [[Πάρμα]] και την περίοδο [[1807]]-[[1814]] που κατελήφθη από τους Γάλλους.
[[Image:Cosimo-GDuke-BR.jpg|thumb|left|[[Κόζιμο Α΄ των Μεδίκων|Ο Κόζιμο Α΄ των Μεδίκων]]]]<!--KEEP THIS ON LEFT TO AVOID INTERFERENCE WITH INFOBOX-->
 
ο 1569, ο [[Κόζιμο Α΄ των Μεδίκων|Κόζιμο των Μεδίκων]] είχε κυβερνήσει το δουκάτο της Φλωρεντίας για 32 χρονιά. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του, η Φλωρεντία είχε αγοράσει τη νήσο Έλβα από την δημοκρατία της Γένουας (το 1548),<ref name="Strathern, p 340"/> είχε κατακτήσει την Σιένα (το 1555)<ref>Strathern, p 335</ref> και είχε αναπτύξει μια καλά εξοπλισμένη ναύτη βάση στην Έλβα. Ο Κόζιμο ακόμα είχε απαγορεύσει στους κληρικούς την κατοχή διοικητικών θέσεων και διακήρυξε νόμο για την ανεξιθρησκία, κάτι ανήκουστο για την εποχή του.<ref>Strathern, p 375, 381.</ref> Ο Κόζιμο ακόμα ήταν ένας μεγάλος υποστηρικτής του πάπα Πίου Ε', ο οποίος τον Αύγουστο του 1569 κήρυξε τον Κόζιμο μέγα δούκα της Τοσκάνης, έναν πρωτοφανή τίτλο για την Ιταλία.<ref name="Strathern, p 340">Strathern, p. 340</ref>
 
Η διεθνής αντίδραση για την ανύψωση Κόζιμο ήταν ζοφερή. Η Βασίλισσα Αικατερίνη της Γαλλίας, αν και η ίδια η Μεδίκη, αντιδρούσε στον Κόζιμο με τη μεγάλη απαξίωση.<ref>Frieda, Leonie: ''Catherine de' Medici'', Orion books, London, 2005, ISBN 0-7538-2039-0, pp. 268–269</ref> Φήμες κυκλοφόρησαν στο δικαστήριο της Βιέννης που είχε Κόζιμο ως υποψήφιο για βασιλιάς της Αγγλίας.<ref>Booth, Cecily: ''Cosimo I – Duke of Florence'', University Press, 1921 (pre-dates use of the ISBN), p 232</ref> [[Μαξιμιλιανός Β΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Ο Μαξιμιλιανός Β']], Αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και ο βασιλιάς [[Φίλιππος Β΄ της Ισπανίας]] αντέδρασαν αρκετά οργισμένα, αφού η Φλωρεντία χαρακτηρίζονταν ως ένα αυτοκρατορικό φέουδο και και κήρυξαν τις ενέργειες του Πίου Ε' άκυρες. Ωστόσο, Ο Μαξιμιλιανός επιβεβαίωσε τελικά τον τίτλο του Κόζιμο με ένα αυτοκρατορικό διάταγμα το 1576.<ref name=Hale145>Hale, J.R.: ''Florence and the Medici'', Orion books, London, 1977, ISBN 1-84212-456-0, p 145</ref>
 
Κατά τη διάρκεια της Ιεράς Συμμαχίας του 1571, Ο Κόζιμο πολέμησε κατά της [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|Οθωμανικής Αυτοκρατορίας]], συντασσόμενοι με την Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Η Ιερά Συμμαχία προκάλεσε μια συντριπτική ήττα στους Οθωμανούς στη μάχη της Ναυπάκτου.<ref>Frieda, p. 271–272</ref> κατά την διάρκεια της βασιλιάς του Κόζιμο η Τοσκάνη είχε τον μεγαλύτερο στρατιωτικό χαρακτήρα στην ιστορία της.
 
Κόζιμο βίωσε πολλές τραγωδίες κατά τα τελευταία χρόνια της βασιλείας του. Η σύζυγός του, Ελεονόρα του Τολέδο, πέθανε το 1562, μαζί με τα τέσσερα παιδιά του, εξαιτίας μιας επιδημίας πανώλης στην Φλωρεντία. Αυτοί οι θάνατοι τον είχαν επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό, η οποίοι, μαζί με την ασθένεια, ανάγκασαν Κόζιμο να παραιτηθεί ανεπίσημα το 1564. Άφησε πρωτότοκο γιο του, [[Φραγκίσκος Α'|Φραγκίσκο]], να κυβερνάει το δουκάτο. Κόζιμο Α' πέθανε το 1574 από αποπληξία, αφήνοντας μια σταθερή και εξαιρετικά ευημερούσα την Τοσκάνη πίσω του, αφού ήταν το μακροβιότερος κυβερνών Μεδίκος.<ref>Strathern, p. 340–341</ref>
 
== Κατάργηση ==
Γραμμή 56 ⟶ 65 :
</gallery>
 
== Παραπομπές ==
{{παραπομπές|2}}
 
== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==