Κομνηνός Πυρομάγλου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο Κ Πυρομάγλου γεννήθηκε το [[1899]] στο χωριό [[Πλάκα Λήμνου|Πλάκα]] της [[Λήμνος|Λήμνου]], με πιθανή καταγωγή από [[Μικρά Ασία]], όπως δηλώνει και το επίθετό του. Υπήρξε ένθερμος οπαδός του [[Νικόλαος Πλαστήρας|Νικ. Πλαστήρα]], με τον οποίον γνωρίστηκε το [[1922]], όπου για κάποιο μικρό διάστημα εργάστηκε στο γραφείο του που διατηρούσε ως αρχηγός της Επανάστασης του [[1922]].<br /> Το [[1916]] εντάχθηκε εθελοντικά σε ελληνικές ομάδες [[δολιοφθορά]]ς που δρούσαν στα μετόπισθεν των τουρκικών γραμμών στη [[Μικρά Ασία]], κατά τη διάρκεια του [[Α΄Παγκόσμιος Πόλεμος|Α΄Π.Π.]]. Το [[Σεπτέμβριος|Σεπτέμβριο]] της ίδιας χρονιάς τραυματίσθηκε σε επιχείρηση στον κόλπο των [[Κυδωνίες|Κυδωνιών]]. Από το [[Μάρτιος|Μάρτιο]] του [[1919]] έως και το [[Δεκέμβριος|Δεκέμβριο]] του 1922 υπηρέτησε στο Ελληνικό εκστρατευτικό σώμα της Μικράς Ασίας. Τον [[Αύγουστος|Αύγουστο]] του 1922, μετά την απόφαση του στρατηγού [[ΝίκοςΝικόλαος Τρικούπης|Ν. Τρικούπη]] να παραδώσει τα όπλα, ο Πυρομάγλου (όντας δεκανέας) συγκρότησε τμήμα 200 στρατιωτών και διέφυγε της σύλληψης μέσω του περάσματος [[Αλή Βεράν]], στη συνέχεια ενώθηκε με το 5/42 Σύνταγμα Πλαστήρα και διασώθηκαν με τη βοήθεια [[Γαλλία|γάλλων]] ναυτών<ref>''Βιογραφικό Κ. Πυρομάγλου στο οπισθόφυλλο του βιβλίου του "Δούρειος Ίππος" (Εκδόσεις "Δωδώνη")''</ref>. Την περίοδο [[1923]] - [[1927]] μετέβη στην [[Αλεξάνδρεια]] όπου και εργάστηκε σε διάφορες επιχειρήσεις. Το [[1927]] μετέβη στο [[Παρίσι]] όπου και σπούδασε γαλλική [[φιλολογία]] παρακολουθώντας και μαθήματα στη Σχολή Εφαρμογών Ανωτέρων Σπουδών. Όταν επέστρεψε στην Ελλάδα το 1931 διορίστηκε καθηγητής στην Αναργύρειο Σχολή των Σπετσών και αργότερα στο [[Πειραματικό Σχολείο του Πανεπιστημίου Αθηνών]] (1934-1938)