Λυκίσκος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
επιμέλεια
Myriki (συζήτηση | συνεισφορές)
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 2:
 
[[Εικόνα:Hopfendolde-mit-hopfengarten.jpg|thumb|right|270px|Κώνος λυκίσκου της ποικιλίας Hallertauer]]
Ο '''λυκίσκος''' είναι [[καρπός]] που προέρχεται από το φυτό ''[[Λυκίσκος το ζυθοβότανο]]''<ref>{{cite web |url=http://diaita-express.com/diaita.php?id=1391 |title=Λυκίσκος |accessdate=2012-12-17 |format= |work=Δίαιτα express |language=ελληνικά}}</ref> (''Humulus lupulus''). Η χρησιμοποίηση του λυκίσκου στη [[μπύρα]] είναι γνωστή από αρχαιοτάτων χρόνων,. μετάΗ προφανώςαρχαιότερη ξεχάστηκεκαταγραφή γιαχρήσης αρκετόλυκίσκου καιρό και τον [[Μεσαίωνα]] χρησιμοποιήθηκε πάλι. Στηστη [[μπύρα]] οανάγεται λυκίσκοςστον πρώτο-χρησιμοποιήθηκε,11ο απόαιώνα. τοΠαράλληλα 1200με καιτον μετά. Πριν απ' αυτόλυκίσκο, οι ζυθοποιοί σε διάφορα μέρη του κόσμου, χρησιμοποιούσαν ευρέωςμια διάφοραμεγάλη ποικιλία από βότανα και μπαχαρικά όπως [[κανέλα]], σπόρους [[βανίλια]]ς, [[μοσχοκάρυδο]], [[κουκουνάρι|κουκουναρόσπορους]].
 
Καλλιεργείται στη [[Γερμανία]], [[Τσεχία]] κ.λπ. και διακρίνεται ανάλογα με τον τόπο προέλευσης του ([[Saaz]], [[Hallertauer]], κλπ). Τα είδη του λυκίσκου διαφέρουν εν μέρει σημαντικά, στην ένταση (της πικρότητας και του αρώματος) πράγμα το οποίο πρέπει να προσεχθεί κατά την προσθήκη του. Σε κάθε μορφή του, είναι ευαίσθητος στις συνθήκες αποθήκευσης του. Πρέπει να διατηρείται σε δροσερό (0°C) και ξηρό μέρος διότι αλλιώς δεν χάνει μόνο τη πικρική ικανότητα του αλλά μπορεί ακόμη και να καταστραφεί (παίρνει τη μυρωδιά ιδρώτα ποδιών). Η σωστή διατήρηση του λυκίσκου γίνεται σε ψυγείο, μέσα σε κλειστά γυάλινα βάζα.