|
|
|
[[Αρχείο:NGC 7293.jpg|thumb|250px|Το [[νεφέλωμα της Έλικας]] είναι το λαμπρότερο πλανητικό νεφέλωμα στον γήινο ουρανό]]
Ένα '''πλανητικό νεφέλωμα''' είναι ένα [[νεφέλωμα εκπομπής]] που αποτελείται από ένα επεκτεινόμενο κέλυφοςσφαιρικό κύμα [[ιόν|ιονισμένου αερίου]] που αποβάλλεταιεξακοντίζεται κατάστο τηδιάστημα, διάρκειααπό τηςκάποιο φάσηςάστρο τουσε [[ασύμπτωτοςμορφή κλάδος|ασύμπτωτουδιαδοχικών κλάδουπαλμών, τωνσηματοδοτώντας γιγάντων]]έτσι κάποιωντο συγκεκριμένωντέλος άστρωντου στο τέλοςκύκλου της ζωής τουςτου.<ref name="Frankowskietal2009">{{harvnb|Frankowski|Soker|2009|pp=654–8}}</ref> Αυτό το όνομα προέρχεται από την πρώτη ανακάλυψή τους στον 18ο αιώνα<ref name=KwokJun2005>{{harvnb|Kwok|2005|pp=271–8}}</ref> εξαιτίας της ομοιότητάς τους με τους γίγαντες αερίων όταν φαίνονται από μικρά [[οπτικό τηλεσκόπιο|οπτικά τηλεσκόπια]], αλλά στην πραγματικότητα δεν έχουν κάποια σχέση με τους πλανήτες του [[ηλιακό σύστημα|ηλιακού συστήματος]].<ref name="hubbleSite1997">{{harvnb|Hubblesite.org|1997}}</ref> Είναι ένα σχετικά βραχύβιο φαινόμενο, που διαρκεί λίγες δεκάδες χιλιάδες χρόνια, σε σύγκριση με την τυπική διάρκεια ζωής ενός αστέρα, που φτάνει τα δισεκατομμύρια έτη.
Στο τέλος της ζωής του άστρου, κατά τη διάρκεια της φάσης του [[ερυθρός γίγαντας|ερυθρού γίγαντα]], τα εξώτερα στρώματά του απομακρύνονται μέσω παλμικών ταλαντώσεων και ισχυρού [[αστρικός άνεμος|αστρικού ανέμου]]. Χωρίς αυτά τα αδιαφανή στρώματα, ο καυτός, φωτεινός πυρήνας εκπέμπει [[υπεριώδης ακτινοβολία|υπεριώδη ακτινοβολία]] που ιονίζει <ref name="Frankowskietal2009" /> τα αποβεβλημένα εξωτερικά στρώματα του αστέρα. Αυτό το ιονισμένο κέλυφος αερίων ακτινοβολεί σαν πλανητικό [[νεφέλωμα]].
|
