Παλάτι των Δουκών της Λωρραίνης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 31:
Το κτίριο καταστράφηκε σημαντικά από τον δούκα [[Λεοπόλδος δούκας της Λωρραίνης|Λεοπόλδο Α΄ της Λωρραίνης]] που επιθυμούσε να χτίσει ένα μεγάλο δουκικό παλάτι που θα μπορούσε να ανταγωνιστεί το [[Παλάτι του Λούβρου|Λούβρο]]. Με αυτό τον σκοπό, κατέστρεψε τα τρία τέταρτα του παλατιού του Ρενέ Β΄, όπως και την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου που φιλοξενούσε εκείνη την εποχή τους πρώτους τάφους των [[Δούκες τηυς Λωρραίνης|δουκών της Λωρραίνης]]. Εξαιτίας οικονομικών προβλημάτων, αλλά και λόγω της Γαλλικής κατοχής (1702-1714) της δουκικής πόλης, ο Λεοπόλδος, που την ίδια περίοδο ξαναέκτιζε το [[Κάστρο του Λουνεβίλ|κάστρο του Λουνεβίλ]], αναγκάστηκε να εγκαταλείψει αυτό το σχέδιο του « Νέου Λούβρου ». Σήμερα, δεν παραμένουν από αυτή την εποχή παρά μόνο δύο κτίρια χαμηλού ύψους που βρίσκονται στο βάθος του κήπου και σε μεγάλο βαθμό αλλαγμένα από την αρχική τους μορφή.
 
Στα θεμέλια αυτού του γιγάντιου παλατιού του οποίου η κατασκευή δεν ολοκληρώθηκε ποτέ, ο Βασιλιάς της Πολωνίας και Δούκας της Λωρραίνης [[ΣτάνισλαςΣτανισλάβ ΛεστσίνσκιΛετσίνκσι]] έκτισε το [[Παλάτι του Κυβερνήτη (Νανσύ)|παλάτι του κυβερνήτη]] και τον κήπο του.
 
Αν η κατασκευή είχε ολοκληρωθεί, το παλάτι του Λεοπόλδου Α΄ της Λωρραίνης θα έπρεπε να είχε τις διαστάσεις του παλατιού του Κυβερνήτη και του κήπου του, με βάση την τετραγωνική αυλή του [[Παλάτι του Λούβρου|Λούβρου]].
Γραμμή 40:
== Ιστορικό Μουσείο της Λωρραίνης ==
 
Το Μουσείο της Λωρραίνης παρουσιάζει την ιστορία της [[Λωρραίνη|Λωρραίνης]] από την εποχή των πρώτων ανθρώπων, την ιστορία της δουκικής αυλής μέρος της οποίας είναι και ο διάσημος [[ΣτάνισλαςΣτανισλάβ ΛεστσίνσκιΛετσίνκσι]]. Οι συλλογές ολοκληρώνονται στην εποχή του Ναπολέοντα Α΄.
 
Η διαδρομή παρουσιάζει ταυτόχρονα αρκετούς από τους καλλιτέχνες που συνεισέφεραν στην άνοιξη της δουκικής αυλής της [[Λωρραίνη|Λωρραίνης]] στο πέρασμα των αιώνων: τον [[Λιζιέ Ρισιέ]], τον [[Ζωρζ ντε Λα Τουρ]], τον [[Ζακ Καλλό]], τον [[Λουί Κυφλέ]], τον [[Κλοντιόν]], όπως και τα εργοστάσια ψαμμόλιθου της Λωρραίνης ([[Λουνεβίλ]]…).