Ουρανός (μυθολογία): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Κατά μίαν άλλην όμως εκδοχή πιο πειστική, Ουρανός πρέπει να θεωρηθούν οι υιοί του Θεού που συνευρέθηκαν με τις κόρες των ανθρώπων: ''«ἰδόντες δὲ οἱ υἱοὶ τοῦ Θεοῦ τὰς θυγατέρας τῶν ἀνθρώπων ὅτι καλαί εἰσιν, ἔλαβον ἑαυτοῖς γυναῖκας ἀπὸ πασῶν, ὧν ἐξελέξαντο»'' (κεφ. Γέν. 6,2). Ο Ενώχ μάλιστα στο ''απόκρυφο'' βιβλίο του αναφέρει 201 εκπεσόντες εγρήγορους (Ελοχίμ) με αρχηγό τον '''Σεμιαζά''' (που αναφέρεται και σε άλλο αρχαίο χειρόγραφο ως '''Ραχβέλ''') που αφού ενώθηκαν με γυναίκες (Γη) γέννησαν τους πρώτους [[Νεφελίμ]], δηλαδή τους Γίγαντες και Τιτάνες.

Ο Ουρανός (Ελοχίμ του Ραχβέλ -Σεμιαζά) και η Γαία (γήινες γυναίκες) έκαναν πολλούς απογόνους: τους [[Τιτάνες]], τρεις [[Κύκλωπας|Κύκλωπες]] και τρεις [[Εκατόγχειρες]]. Επειδή μισούσε τα παιδιά του τα έχωσε στα [[Τάρταρα]], βαθιά στα έγκατα της γης. Αν και αυτή η κακή πράξη τον γέμιζε με ευχαρίστηση, η Γαία θύμωνε τόσο πολύ, που κάποια στιγμή ανάβλυσε ατσάλινο [[Αδάμας (ορυκτό)|αδάμαντα]], και το έδωσε στα παιδιά της να φτιάξουνε ένα τεράστιο δρεπάνι και να πολεμήσουν τον κακό πατέρα τους. Όμως κανείς δεν είχε το κουράγιο να κάνει αυτό το έγκλημα. Μόνο ο [[Κρόνος (μυθολογία)|Κρόνος]], ένας από τους Τιτάνες δεν δίστασε. Με την πρώτη ευκαιρία και καθώς ο Ουρανός έπεσε να κοιμηθεί πήρε το δρεπάνι και τον ευνούχισε. Από τις σταγόνες του αίματος που έπεσαν στην γη γεννήθηκαν οι τρεις [[Ερινύες]], οι [[Γίγαντες (μυθολογία)|Γίγαντες]] και οι [[Μελιάδες]] Νύμφες, οι δαίμονες της εκδίκησης και της βιαιοπραγίας.