Αλχαφερία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η κατασκευή έχει μοναδική σημασία επειδή είναι η μόνη διατηρημένη καταγραφή ενός μεγάλου κτιρίου ισπανικής ισλαμικής αρχιτεκτονικής της εποχής των ΤαΐφαςΤάιφας (ανεξαρτήτων βασιλείων). Η Αλχαφερία ανακηρύχθηκε [[Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς]] από την [[UNESCO]] ως τμήμα της μουδέχαρ αρχιτεκτονικής της Αραγονίας, με την επέκτασή του το 2001.

Μετά την κατάληψη της Σαραγόσα το 1118 από τον Αλφόνσο Α΄ της Αραγονίας, η Αλχαφερία έγινε η κατοίκία των χριστιανών βασιλέων του βασιλείου της Αραγονίας και ως τέτοιο μετατράπηκε στο κύριο σημείο εστίασης για τη διάδοση της μουδέχαρ αρχιτεκτονικής στην Αραγονία. Ήταν τόπος γέννησης της αγίας ΕλισάβερΕλισάβετ της Πορτογαλίας το 1271. Χρησιμοποιήθηκε ως βασιλική κατοικία από τον Πέτρο Δ΄ της Αραγονίας και έτσι έλαβαν χώρα τροποποιήσεις σε αυτούς τους θαλάμους του παλατιού των Καθολικών Μοναρχών το 1492. Το 1593, το κτίριο ανακαινίστηκε άλλη μία φορά και μετατράπηκε σε στρατιωτική βάση, πρώτα σύμφωνα με αναγεννησιακά σχέδια (τα οποία σήμερα παρατηρούνται στην τάφρο και τους κήπους) και αργότερα σε στρατιωτικό αρχηγείο. Έλαβαν χώρα αρκετές τροποποιήσεις και ζημιές στο κτίριο, με κυριότερη από την πολιορκία της Σαραγόσα κατά τον [[Ιβηρικός πόλεμος|Ιβηρικό πόλεμο]] μέχρι που τελικά αποκαταστάθηκε στο δεύτερο μισό του 20ού αιώνα και σήμερα στεγάζει το Κόρτες ή νομοθετική συνέλευση της αυτόνομης κοινότητας της Αραγονίας.