Μεσο-Ατλαντική υφαλορράχη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Προσθ. |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 4:
==Ανακάλυψη==
Πρώτος που φέρεται να σημείωσε την ύπαρξη ενός μικρού τμήματος της εν λόγω υφαλορράχης ήταν ο σπουδαίος πολυεπιστήμονας αξιωματικός του αμερικανικού ναυτικού Μάθιου Μώρυ (Matthew F. Maury) (1806 - 1873), περί το [[1850]]. Είκοσι χρόνια αργότερα, το [[1872]], κατά τις προκαταρκτικές έρευνες για την πόντιση του υπερατλαντικού τηλεγραφικού καλωδίου που διενεργούσε μια επιστημονική ομάδα με επικεφαλής τον Τσαρλς Τόμσον επιβαίνοντας στο αγγλικό πολεμικό πλοίο Τσάλετζερ κατέγραψε μια μεγάλου εύρους μεσο-ατλαντική ανύψωση του βυθού. Μετά την εφεύρεση και χρήση του βυθόμετρου το 1925 άρχισε η σταδιακή αποκάλυψη της υφαλορράχης σε όλο το μήκος της η οποία και εκτείνεται νότια της Αφρικής στον Ινδικό ωκεανό.<br>
Τέλος με τη συστηματική βυθομετρική χαρτογράφηση που ξεκίνησε το 1950 ομάδα επιστημόνων του Πανεπιστημίου Κολούμπια έδωσε σπουδαία στοιχεία του ωκεάνιου ανάγλυφου του Ατλαντικού επιβεβαιώνοντας την αρχική θεωρία του Βέγκενερ με την εξελικτική [[θεωρία των τεκτονικών πλακών]] που αποτελεί
==Πηγές==
| |||