Ελεγεία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Αναίρεση έκδοσης 4895077 από τον 79.103.36.160 (Συζήτηση) |
||
Γραμμή 1:
{{πηγές|25|04|2011}}
{{ελληνοκεντρικό}}
Στην [[αρχαιότητα]] '''ελεγεία''' χαρακτηριζόταν κάθε [[ποίημα]] που αναπτυσσόταν σε δίστιχα. Πατρίδα της ελεγείας ήταν η [[αρχαία Ελλάδα]].
Αρχικά ο όρος ελεγεία εκ του ''έλεγος'' σήμαινε θρησκευτικό άσμα σε μορφή δίστιχου ποιήματος. Αργότερα σήμαινε εκείνη την Ωδή της οποίας ο πρώτος στίχος ήταν δακτυλικός εξάμετρος (αποτελούμενος από δύο ακατάληκτες τριποδίες) και ο δεύτερος δακτυλικός πεντάμετρος, (αποτελούμενος από δύο καταληκτικές τριποδίες) λεγόμενα "ελεγειακά ποιήματα", καταλήγοντας έτσι και σε χαρακτηρισμό ποιητικού μέτρου. Χαρακτηριστικότερο, κλασικό παράδειγμα ελεγείας αποτελεί το περίφημο επίγραμμα των πεσόντων Λακεδαιμονίων στις [[Μάχη των Θερμοπυλών|Θερμοπύλες]] που συνέγραψε ο [[Σιμωνίδης ο Κείος]]:
::::::{{πολυτονικό|Ὦ ξεῖν', ἀγγέλλειν Λακεδαιμονίοις ὅτι τῇδε}}
::::::{{πολυτονικό|κείμεθα, τοῖς κείνων ῥήμασι πειθόμενοι}}.
Οι ελεγείες εξέφραζαν διάφορα συναισθήματα, από την καθημερινή ζωή των αρχαίων Ελλήνων, έτσι διακρίνονταν, ανάλογα αυτών, σε:
# Πολεμικές ελεγείες, που αποτελούσαν και θούρια, όπως π.χ. έγραψαν ο [[Τυρταίος]] και ο [[Καλλίνος]].
| |||