Καστορέλαιο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 190:
Στη [[φασισμός|φασιστική]] [[Ιταλία]] το καθεστώς του [[Μπενίτο Μουσσολίνι]] χρησιμοποίησε την υποχρεωτική κατάποση ρετσινόλαδου ως μέσου πολιτικής τρομοκρατίας.
 
Οι αντιφρονούντες υποχρεώνονταν να καταναλώσουν μεγάλες ποσότητες ρετσινόλαδου από τους παρακρατικούς [[μελανοχίτωνες]], πρακτική, που φέρεται να εμπνεύστηκε ο ποιητής [[Γκαμπριέλε_Ντ'_Ανούντσιο|Γκαμπριέλε Ντ’Ντ' Ανούντσιο]]<ref>Cecil Adams, [http://www.straightdope.com/classics/a4_028.html Did Mussolini use castor oil as an instrument of torture?], ''The Straight Dope'', [[22 Απριλίου]] [[1994]]. </ref><ref>Richard Doody, [http://worldatwar.net/nations/other/fiume/ Stati Libero di Fiume - Free State of Fiume], The World At War.</ref><ref>Cali Ruchala, [http://www.diacritica.com/degenerate/6/dannunzio7.html «Superman, Supermidget»: the Life of Gabriele D'Annunzio, Chapter Seven: The Opera], Περιοδικό ''Degenerate'', Diacritica (2002).</ref>. Τα θύματα αυτού του βασανιστηρίου παρουσίαζαν έντονη διάρροια και αφυδάτωση, που συχνά οδηγούσαν στο θάνατο.
 
Ορισμένες φορές, όταν οι μελανοχίτωνες επιθυμούσαν να βεβαιωθούν ότι το θύμα τους θα πέθαινε, αναμίγνυαν το ρετσινόλαδο με [[βενζίνη]]. Χαρακτηριστικά λεγόταν ότι η ισχύς του Μουσσολίνι στηριζόταν ''"στο ρόπαλο και το ρετσινόλαδο"''.