Φυσικός αριθμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 13:
Η πιο πρωτόγονη μέθοδος που αντιπροσωπεύει ένα φυσικό αριθμό είναι να βάλεις κάτω μια κουκκίδα για κάθε αντικείμενο. Αργότερα, μια σειρά από αντικείμενα που μπορούσαν να ελέγχονται για την ισότητα, το πλεόνασμα ή το έλλειμμα, διαγράφοντας μια τελεία για κάθε αντικείμενο στο σύνολο.
 
Το πρώτο μεγάλο βήμα προς την αφαίρεση ήταν η χρήση των [[Ελληνικό σύστημα αρίθμησης|συστημάτων αρίθμησης]] για να αντιπροσωπεύσουν τους αριθμούς. Αυτό επέτρεψε να αναπτυχθούν συστήματα για την καταγραφή μεγάλων αριθμών. Οι αρχαίοι [[Αρχαία Αίγυπτος| Αιγύπτιοι]] ανέπτυξαν ένα ισχυρό σύστημα αρίθμησης με διάφορα [[Ιερογλυφικά|ιερογλυφικά]] για το 1, 10, αλλά και για όλες τις δυνάμεις του 10 έως και πάνω από 1 εκατομμύριο. Μια πέτρα λιθοτεχνίας από [[ Καρνάκ ]], που χρονολογείται γύρω στο 1500 π.Χ. και τώρα βρίσκεται στο μουσείο του [[ Μουσείο του Λούβρου|Λούβρου]] στο Παρίσι, απεικονίζει το 276 ως 2 εκατοντάδες, 7 δεκάδες, και 6, και ομοίως για τον αριθμό 4.622. Οι [[ Βαβυλώνα|Βαβυλώνιοι]] είχαν ένα αξιόλογο σύστημα αρίθμησης που βασιζόταν κυρίως στους αριθμούς 1 και 10.{{citation needed|date=November 2012}}
 
Ένα μεταγενέστερο βήμα ήταν η ανάπτυξη της ιδέας ότι το [[μηδέν|0]] μπορεί να θεωρηθεί ως ένας αριθμός, με το δικό του ψηφίο. Η χρήση του [[Αριθμός|ψηφίου]] 0 με αξιολογικό συμβολισμό (μέσα σε άλλους αριθμούς) χρονολογείται ήδη από το 700 π.Χ. από τους Βαβυλώνιους, αλλά παραλείπεται ένα τέτοιο ψηφίο όταν θα ήταν το τελευταίο σύμβολο στον αριθμό. Οι πολιτισμοί των [[Olmec]] και των [[Μάγια|Maya]] χρησιμοποίησαν το 0 ως ξεχωριστό αριθμό ήδη από τον 1ο αιώνα π.Χ. , αλλά η χρήση αυτή δεν είχε εξαπλωθεί πέρα από την [[Κεντρική Αμερική]].{{Citation needed|date=October 2012}} Η χρήση του ψηφίου 0 στη σύγχρονη εποχή ξεκίνησε από την [[Ινδία|Ινδό]] μαθηματικό [[ Brahmagupta]] το 628. Ωστόσο, το 0 είχε χρησιμοποιηθεί ως ένας αριθμός στα μεσαιωνικά (για τον υπολογισμό της ημερομηνίας του [[Πάσχα]]), αρχίζοντας από τον [[Dionysius Exiguus]] το 525, χωρίς να συμβολίζεται από ένα ψηφίο (σύμφωνα με τους [[Λατινικούς αριθμούς]] δεν υπήρχε ένα σύμβολο για το 0) αντί του συμβόλου χρησιμοποιήθηκε το ''nulla'' ή το''nullae'', γενική της ''nullus'', η λατινική λέξη "τίποτα", χρησιμοποιήθηκε για να υποδηλώσει μια τιμή 0. <ref>{{cite web |author=Michael L. Gorodetsky |url=http://hbar.phys.msu.ru/gorm/chrono/paschata.htm |title=Cyclus Decemnovennalis Dionysii – Nineteen year cycle of Dionysius |publisher=Hbar.phys.msu.ru |date=2003-08-25 |accessdate=2012-02-13}}</ref>