Σχολαστικισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Divineale (συζήτηση | συνεισφορές)
μ επαναφορά, αφαίρεση αντιγραφής http://paideiaonline.gr/index.php/e-encyclopedia/item/50759-sxolastikismos
Γραμμή 1:
[[File:Septem-artes-liberales Herrad-von-Landsberg Hortus-deliciarum 1180.jpg|right|thumb|230px|Οι επτά ελεύθερες τέχνες γύρω από το κέντρο της φιλοσοφίας, εικονογρ. περ. ''Hortus delicarium'' «ο κήπος των απολαύσεων» 1.1801180 περ.]]
Ο '''Σχολαστικισμός''' ονομάζεται το φιλοσοφικό ρεύμα ή μαθησιακή μέθοδος η οποία αποσκοπούσε στη συμφιλίωση της [[Φιλοσοφία|φιλοσοφίας]] που αναπτύχθηκε από τους αρχαίους κλασικούς φιλοσόφους, όπως ο [[Αριστοτέλης]] και ο [[Πλάτων|Πλάτωνας]], με την [[Μεσαίωνας|μεσαιωνική]] [[θεολογία]] και, γενικότερα, στην ερμηνεία των φυσικών φαινομένων με βάση τις [[Χριστιανισμός|χριστιανικές]] αρχές.
'''Σχολαστικισμός''' ([[Αγγλικά| αγγλ.]] scholastic philosophy) ονομάζεται η φιλοσοφία που καλλιεργήθηκε στο περιβάλλον των σχολών των πανεπιστημίων της δυτικής ευρώπης κατά τον [[Μεσαίωνας|Μεσαίωνα]] στον χώρο καλλιέργειας και ανάπτυξης της, δηλαδή τις σχολές, οφείλεται ακριβώς και η ονομασία σχολαστικισμός ή αλλιώς σχολαστική φιλοσοφία. Συνδεδεμένο κατεξοχήν με την μελέτη και κριτική των έργων του [[Αριστοτέλης|Αριστοτέλη]], τα οποία έγιναν γνωστά στη Δύση αρχικά από την επαφή με τους Άραβες της Ισπανίας, το κίνημα του σχολαστικισμού θεωρήθηκε κατά την [[Αναγέννηση]] ως μια στείρα γραμματική ενασχόληση με το ''γράμμα'' και όχι με την ''ουσία'' της [[Φιλοσοφία|φιλοσοφίας]], με αποτέλεσμα ο όρος σχολαστικός να αποκτήσει την υποτιμητική έννοια που έχει μέχρι σήμερα.<ref>Εγκυκλοπαίδεια Δομή, τό. 28 σ. 136 ISBN 960-8177-80-4</ref>
 
Οι πρώτες απόπειρες πραγματικής φιλοσοφικο-θρησκευτικής έρευνας στη Δύση μετά την επικράτηση του χριστιανισμού ως κυρίαρχης θρησκείας, έγιναν μόλις κατά τον [[9ος αιώνας| 9ο αι.]] μέσα στα πλαίσια της [[Καρολίγγεια αναγέννηση|καρολίγγειας αναγέννησης]].
Αυτή η φιλοσοφική μέθοδος αντίληψης των πραγμάτων διδασκόταν από καθηγητές των μεσαιωνικών [[Πανεπιστήμιο|πανεπιστημίων]] από τον [[12ος αιώνας|12ο]] ως τον [[14ος αιώνας|14ο αιώνα]]. Η μη [[Φιλοσοφικός ρεαλισμός|ρεαλιστική]] αντιμετώπιση της πραγματικότητας οδήγησε τον σχολαστικισμό σε παρακμή. Καλλιεργήθηκε από [[Ρωμαιοκαθολικισμός|Ρωμαιοκαθολικούς]] [[Μοναχισμός|μοναχούς]], ενώ σημαντικότεροι εκπρόσωποί του θεωρούνται οι εξής:
 
Γραμμή 10 ⟶ 9 :
* [[Μποναβεντούρα]] (1221-1274)
* [[Θωμάς Ακινάτης]] (1225-1274)
 
==Παραπομπές==
{{παραπομπές|1}}
==Βιβλιογραφία==
* Παναγιώτου, Π. Π.: «Ρογήρος Βάκων (Roger Bacon) ο πρίγκηπας της σκέψης στον Μεσαίωνα και η θεμελίωση της πειραματικής επιστήμης». Παρνασσός 25 (1983), 350-371.