Χρήστης:Dienekes300/πρόχειρο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 82:
Το ελληνικό σύνταγμα στην Κύπρο ([[ΕΛΔΥΚ]]) δεν βρισκόταν υπό τον άμεσο έλεγχο της Εθνικής Φρουράς. Αποτελείτο από 2 τάγματα πεζικού και 1.200 άνδρες (αν και θεωρητικά αποτελείτο από 950).<ref>Sergis, σελ. 260</ref> Ήταν καλά εκπαιδευμένο και οργανωμένο αλλά εξοπλισμένο με ελαφρά και παλαιά όπλα.<ref>Sergis, σελ. 652. Τον Ιούλιο του 1974, η ΕΛΔΥΚ βρισκόταν σε κατάσταση επανεξοπλισμού</ref> Μαζί με το σύνταγμα καταδρομών αποτελούσαν την καλύτερη μονάδα της ελληνοκυπριακής πλευράς.<ref>Vlassis, Aporritos Attilas, σελ. 111</ref>
==Σχέδια αντιπάλων==
<!--▼
Η προοπτική εισβολής στην Κύπρο έγινε αντιληπτή από το 1964. Το 1967 εμφανίστηκαν οριστικά σχέδια, τα οποία στη συνέχεια θα ανανεωθούν ανάλογα με τις αλλαγές στην επιχειρησιακή κατάσταση.<ref>Απόφαση - Απόβαση, Μεχμέτ Αλί Μπιράντ, Εκδόσεις Ιωάννης Φλώρος, Αθήνα 1984, σελ. 49 (ελληνική μετάφραση του τουρκικού: «30 sicak gün», Birand Mehmet Ali, Millyet, Istanbul 1976)</ref>
Σύμφωνα με τα τουρκικά σχέδια, κύριος στόχος ήταν οι γραμμές «Σαχίν» και «Αττίλας», δηλ. η κατάληψη ενός μεγάλου μέρους της βορείου Κύπρου. Η επιχείρηση χωρίστηκε σε δύο μέρη. Πρώτος στόχος ήταν η δημιουργία ενός προγεφυρώματος που θα έδινε στον τουρκοκυπριακό θύλακα του Κιόνελι πρόσβαση στη θάλασσα. Για να πετύχει αυτό, οι Τούρκοι είχαν σκοπό να ασφαλίσουν ένα τρίγωνο με βάση 18 χιλιομέτρων κατά μήκος της ακτής και 22 χιλιομέτρων βάθους. Μετά, οι Τούρκοι σκόπευαν να σταματήσουν τις επιχειρήσεις και να αναζητήσουν διπλωματική λύση. Σε περίπτωση που η διπλωματία δεν φέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα, σκόπευαν να πραγματοποιήσουν μετά βίας την κύρια αποστολή, τη γραμμή «Αττίλας». Οι Τούρκοι υπολόγισαν πως η πρώτη φάση θα πραγματοποιηθεί μέσα σε 3 μέρες, ενώ η δεύτερη θα χρειαστεί 3-4 μέρες (συνολικά 6-7 μέρες).
Το Τουρκικό Γενικό Επιτελείο ανέμενε πως θα είχε το απόλυτο πλεονέκτημα στη Μεσόγειο, αν και ανησυχούσε για την κατάσταση στο Αιγαίο - η Τουρκία φοβόταν πως η Ελλάδα θα προχωρούσε σε επίθεση στο Αιγαίο. Τα ελληνοτουρκικά σύνορα στη Θράκη θεωρούταν ασφαλές, καθώς ήταν καλά οχυρωμένα και διέθεταν ισχυρή φρουρά.<ref>Απόφαση - Απόβαση, Μεχμέτ Αλί Μπιράντ, Εκδόσεις Ιωάννης Φλώρος, Αθήνα 1984, σελ. 49-50 (ελληνική μετάφραση του τουρκικού: «30 sicak gün», Birand Mehmet Ali, Millyet, Istanbul 1976)</ref>
Οι δυνάμεις ξηράς τέθηκαν υπό τη διοίκηση του 6ου Σώματος Στρατού της 2ης Τουρκικής Στρατιάς. Περιλάμβαναν την «Ειδική Επιθετική Δύναμη Κακμάκ», την Ταξιαρχία Καταδρομών, την Ταξιαρχία Αλεξιπτωτιστών, την 39η Μεραρχία Πεζικού, την 28η Μηχανοκίνητη Μεραρχία Πεζικού και δυνάμεις της 5ης Ταξιαρχίας Τεθωρακισμένων και της Στρατονομίας. Στον θύλακα Κιόνελι παρατάχθηκαν 6.000 Τουρκοκύπριοι μαχητές.<ref>Απόφαση - Απόβαση, Μεχμέτ Αλί Μπιράντ, Εκδόσεις Ιωάννης Φλώρος, Αθήνα 1984, σελ. 52 (ελληνική μετάφραση του τουρκικού: «30 sicak gün», Birand Mehmet Ali, Millyet, Istanbul 1976)</ref>
▲<!--
==Attila 1 Landing and Offensive==
|