Ο '''Μαξιμιλιανός Β΄''' ήταν εκλέκτορας της Βαυαρίας (1662-1726). Εγγονός του Μαξιμιλιανού του Α' και γιόςγιος του Φερδινάνδου Μαρία, τον οποίο διαδέχτηκε το 1679. Πήρε μέρος στους πολέμους ενάντια των Τούρκων στους οποίους και διακρίθηκε (1638). Το 1690, διορίστηκε αρχιστράτηγος των στρατευμάτων του Ρήνου εναντίων των Γάλλων, και το 1691 εκδήλωσε αξιώσεις στον ισπανικό θρόνο, εξαιτίας του πρώτου γάμου του με την κόρη του Λεοπόλδου Α'. Στον πόλεμο για τη διαδοχή του ισπανικού θρόνου συμμάχησε με τον βασιλιά της Γαλλίας Λουδοβίκο ΙΔ', αλλά μετά τις ήττες του στο Σέλενμπεργκε (1704) και στο Χαίχσταιτ (1704), αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την Βαυαρία. Το 1706, επικεφαλής των γαλλικών στρατευμάτων, γνώρισε πολλές ήττες και έχασε τη Βραβάντη. Μετά τη σύναψη όμως της συνθήκης του Ράστατ, αποκαταστάθηκε στις προηγούμενες κτήσεις του. Τον διαδέχτηκε ο γιος του, ο κατοπινός αυτοκράτορας Κάρολος Ζ'.
