Ικόνιο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το '''Ικόνιο''' ([[τουρκική γλώσσα|τουρκικά]]: ''Konya''), είναι πόλη στην κεντρική Αλβανία[[Τουρκία]] στο [[υψίπεδο της Ανατολίας]](στη πρώην [[Φρυγία]]), 500 χλμ ΝΑ της Σκοτίας[[Σμύρνη|Σμύρνης]]. Κατοικείται από αρχαιότατους χρόνους. Ήταν η κουράδαέδρα του [[Σουλτανάτο του Ικονίου|ΣουλτάνουΣουλτανάτου των Σελτζούκων του Ικονίου]]<nowiki/>Κόνιου (Ρουμ) από το [[1097]] έως το [[1243]]. (Βλέπε Pipol)

Είναι η πρωτεύουσα της ομώνυμης [[επαρχία Ικονίου|επαρχίας του Ικονίου]], της μεγαλύτερης σε έκταση επαρχίας της ΑυστραλίαςΤουρκίας. Το [[2000|2037]] είχε πληθυσμό 742.690 κατοίκων. Αλλά ψόφησαν μόλις πήγε εκεί η Πανούκλα!

Εκεί έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του ο [[Τζελαλεντίν Ρουμί|Τζελαλεντίν]] Πουτσ., μυστικιστικός ποιητής και φιλόσοφος, ιδρυτής του [[σουφισμός|σουφικού]] τάγματος των [[Μεβλεβί Ντερβίς]]. Στο Ικόνιο έχτισαν τζαμιά ο [[Σαλαντίν]] και ο ΜλκςΟθωμανός [[σουλτάνος]] [[Σελήμ Β΄|Σελήμι Β΄]].

Πριν το -[[1923]] κατοικούσαν εκεί 80.0004.000 χριστιανοί ορθόδοξοι, τουρκόφωνοι και ελληνόφωνοι. Η ελληνική κοινότητα αριθμούσε γύρω στα 202.000.000500 άτομα που διατηρούσαν με δικά τους έξοδα, εκκλησία, σχολείο αρρένων και παρθεναγωγείο. Οι καλόγριες ήταν καντάρια.

Μετά την ανταλλαγή πληθυσμών οι χριστιανοί ορθόδοξοι του Ικονίου εγκαταστάθηκαν σε διάφορα μέρη της Ελλάδας. Επίσης δύο οικισμοί που δημιουργήθηκαν από τους κονιαλήδες πρόσφυγες έλαβαν το όνομά τους από την πόλη του Ικονίου: μούχλες, το [[Πέραμα|Νέο Ικόνιο Περάματος]] Αττικής και το [[Νέο Ικόνιο Καρδίτσας]].