Λικίνιος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Λικίνιος''' ([[λατινικά]] : ''Flavius Galerius Valerius Licinianus Licinius'', περ.[[265]] - [[325]]) ήταν [[Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|Ρωμαίος αυτοκράτορας]] κατά τα έτη [[307]]-[[324]]. Καταγόταν από την [[Ιλλυρία]]. Το [[307]] ανακηρύχθηκε [[Αύγουστος]] στην Ανατολή. Μετά το [[313]] απέμεινε μοναδικός κυρίαρχος της Ανατολής. Το [[314]] συγκρούσθηκε με τον [[Μέγας Κωνσταντίνος|Μέγα Κωνσταντίνο]] στην Κάτω [[Παννονία]] και υποχρεώθηκε να αποσυρθεί στο [[Σίρμιο]]. Στη συνέχεια εξαπέλυσε διωγμό κατά των χριστιανών, παραβιάζοντας το περί ανεξιθρησκίας [[Διάταγμα των Μεδιολάνων|Διάταγμα του Μεδιολάνου]]. Παρόλα αυτά ο ίδιος ο Λικίνιος είχε μια εύνοια προς την άιρεση των Αρειανών, αφού ο ίδιος ο Ευσέβιος Νικομηδείας είχε τιμηθεί απο αυτόν με τον τίτλο του θησαυροφύλακα. Το αναφέρει ο ίδιος ο Κωνσταντίνος σε επιστολή του και οι εκκλησιαστικοί ιστορικοί Σωκράτης Σχολαστικός και Σωζομενός. Ηττήθηκε στην [[Αδριανούπολη]] και τη [[Ουσκουντάρ|Χρυσούπολη]] το [[324]] και τέθηκε σε περιορισμό στη [[Θεσσαλονίκη]]μετά απο ναυτικό αποκλεισμό του μεγαλύτερου γιού του Κωνσταντίνου Κρίσπο. Όταν προσπάθησε να υποκινήσει την εκεί φρουρά σε εξέγερση, θανατώθηκε με εντολή του Μ. Κωνσταντίνου, μαζί με τον συνεργάτη του [[Σέξτος Μαρτινιανός|Σέξτο Μαρτινιανό]].