Επιτραπέζια αντισφαίριση: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η '''επιτραπέζια αντισφαίριση''' ('''πινγκ πονγκ''', '''πινγκ-πονγκ''' ή και '''πογκ-πιγκ''') είναι ένα από τα δημοφιλέστερα [[αθλητισμός|αθλήματα]] στον κόσμο. Η καταγωγή της είναι από την [[Κορεατική Χερσόνησος|Κορέα]]. Παίζεται σε εσωτερικό χώρο και απαιτεί σχετικά μικρό κόστος εξοπλισμού. Αν και έχει αρκετές ομοιότητες με το τέννις (κυρίως ως προς τους κανονισμούς), η σύγκριση μεταξύ τους σταματά εδώ. Το βάρος της [[μπάλα]]ς, η μικρή περιοχή του [[Τραπέζι|τραπεζιού]], ο περιορισμένος χρόνος αντίδρασης κάνουν το παιχνίδι αρκετά σύνθετο και δύσκολο, ενώ απαιτείται, όσο και αν φαίνεται περίεργο, ιδιαίτερα καλή φυσική κατάσταση.

Οι διεθνείς κανόνες ορίζουν ότι το παιχνίδι παίζεται με μια ελαφριά (2,7 γραμμ.) με διάμετρο 40 mm μπάλα. Οι κανόνες ορίζουν ότι η μπάλα πρέπει να αναπηδήσει έως 24-26cm, όταν πέφτει από ύψος 30,5 cm πάνω στο τραπέζι. Η μπάλα των 40 mm καθιερώθηκε μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2000. Μια μπάλα 40 mm είναι πιο αργή και περιστρέφεται λιγότερο από την κανονική μπάλα 38 mm (1,5 ίντσας). Η μπάλα είναι κατασκευασμένη από πλαστικό υψηλής αναπήδησης (celluloid) ή παρόμοια πλαστικά υλικά, χρώματος κοκκινου, πορτοκαλί ή λευκού. Ανάλογα με το χρώμα του τραπεζιού επιλέγεται η σωστή μπάλα. Στο μπλε και στο κιτρινο τραπέζι χρησιμοποιείται πορτοκαλί ή η κοκκινη μπάλα επειδή διακρίνεται καλύτερα από το μάτι, ενώ στο πράσινο και στο ροζ τραπέζι λευκή. Τα αστέρια στην μπάλα υποδεικνύουν την ποιότητά της. Οι μπάλες 5 αστεριών που φέρουν το σήμα ITTF (International Table Tennis Federation) χρησιμοποιούνται σε διεθνείς και επίσημους αγώνες.

Η επιτραπέζια αντισφαίριση παίζεται σε τραπέζι φτιαγμένο από [[ξύλο]] ή σύνθεση ξύλου και [[Μέταλλο|μετάλλου]]. Η επιφάνεια του τραπεζιού είναι ματ χρώματος σκούρου ροζ, κιτρινου, ανοιχτουανοιχτού πράσινου ή μπλε. Το τραπέζι έχει μήκος 274cm, πλάτος 152.5cm και ύψος 76cm. Χωρίζεται σε δύο μέρη από το φιλέ που χωρίζει το τραπέζι σε δύο γήπεδα. Το φιλέ έχει ύψος 15.25cm και εκτείνεται 15.25cm πέρα από κάθε πλευρά του τραπεζιού.

Ο παίχτης τότε πρέπει να χτυπήσει την μπάλα με τέτοιο τρόπο, ώστε να αναπηδήσει 21 φορέςφορά στο δικό του μισό του τραπεζιού και τουλάχιστον μία φορά σε αυτό του αντιπάλου. Αν η μπάλα χτυπήσει στο φιλέ, αλλά δεν χτυπήσει στην μεριά του αντιπάλου, τότε ο αντίπαλος κερδίζει τον πόντο. Όμως αν η μπάλα χτυπήσει στο φιλέ και παρόλα αυτά προχωρήσει και αναπηδήσει στην άλλη πλευρά, τοτε έχουμε '''net'''. Σε αυτή την περίπτωση το παιχνίδι σταματά και ο παίχτης ξανασερβίρει την μπάλα. Ένας παίχτης μπορεί να κάνει οποιονδήποτε αριθμό net χωρίς να υπάρχει κάποια ποινή.

Ένα σετ κερδίζεται από τον παίκτη (ή το ζευγάρι στο διπλό) που θα φθάσει πρώτος τους 11 πόντους, εκτός εάν το σκορ φθάσει 10-10, οπότε και χρειάζεται διαφορά 42 πόντων για να κριθεί το σετ. Ένας αγώνας τελειώνει στα τρία ή τα πέντετέσσερα νικηφόρα [[σετ]].

* Η μπάλα χτυπήσει 32 φορές στο γήπεδό του.

Η σειρά στα service αλλάζει κάθε 32 πόντους. Αυτό συνεχίζεται μέχρι ένας παίκτης να κερδίσει το σετ. Μετά το τέλος του σετ, οι παίκτες αλλάζουν [[γήπεδο|γήπεδα]] και ο παίκτης που σέρβιρε πρώτος στην αρχή του προηγούμενου σετ αποκρούει πρώτος. Στο διπλό οι κανόνες στην αλλαγή του service και του γηπέδου είναι οι ίδιοι όπως και στο απλό, με τη διαφορά ότι το service εκτελείται πάντα από την δεξιά μεριά και πάντα διαγώνια. Κάθε 32 πόντους αυτός που κάνει το service αλλάζει με τον συμπαίκτη του έτσι, ώστε ο άλλος να αποκρούσει το service του αντιπάλου. Στο διπλό οι μπαλιές παίζονται με συγκεκριμένη σειρά. Όταν ένα ζευγάρι κάνει το service, ο ένας κάνει το service και ο άλλος αποκρούει την μπαλιά που έρχεται από τον αντίπαλο κοκ.

Εξαιτίας της απατηλής του απλότητας οι περισσότεροι από αυτούς που έχουν παίξει επιτραπέζια αντισφαίριση τείνουν να μην το παίρνουν στα σοβαρά. Εντούτοις υπάρχουν πάρα πολλά τα οποία πρέπει να έχει κανείς υπόψη του για να μπορέσει να παίξει επιτραπέζια αντισφαίριση. Για παράδειγμα υπάρχει μια μεγάλη ποικιλία τεχνικών χτυπημάτων και φάλτσων τα οποία κάνουν το παιχνίδι αρκετά συναρπαστικό, αλλά ταυτόχρονα και πολύ εύκολοδύσκολο. Ο καλύτερος τρόπος να μάθει κανείς επιτραπέζια αντισφαίριση είναι να πάει σε κάποιο σωματείο ή να αρχίσει με κάποιον προπονητή.

Η επιτραπέζια αντισφαίριση προσφέρει το πλεονέκτημα ότι μπορεί να παίζεται και από παίκτες προχωρημένης ή ακόμα και πολύ προχωρημένης ηλικίας. Τέτοιοι παίκτες, όπως είναι φυσικό, στηρίζονται κυρίως στην τεχνική και λιγότερο στη δύναμη και τη ταχύτητα. Ωστόσο οι καλοί παίκτες οφείλουν να διατηρούν σε εξαιρετικά χαμηλάυψηλά επίπεδα τη φυσική τους κατάσταση.