Λίμνη Ήρι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ορθογραφικές διορθώσεις |
|||
Γραμμή 63:
[[Αρχείο:Lake Erie Land's End.jpg|thumb|Βραχώδεις ακτές κοντά στην Πενσυλβάνια.]]
Η λίμνη Ήρι στην παρούσα μορφή της έχει ηλικία μικρότερη των 4.000 ετών. Πριν από αυτό, η περιοχή στην οποία βρίσκεται η λίμνη τώρα έχει περάσει από πολλά και πολύπλοκα στάδια . Πάνω από δύο εκατομμύρια χρόνια πριν, μια μεγάλη πεδινή λεκάνη σχηματίζονταν στο σημείο στο οποίο βρίσκεται η λίμνη, ως αποτέλεσμα της ροής ενός ποταμού από τα ανατολικά ο οποίος υπήρχε πολύ πιο πριν από την [[Εποχή των Παγετώνων]] (Πλειστόκαινο). Αυτό το αρχαίο σύστημα ‘αποχέτευσης’ καταστράφηκε από το πρώτο μεγάλο παγετώνα στην περιοχή, ενώ την ίδια στιγμή η εμβάθυνση και η διεύρυνση της πεδιάδας επέτρεψε στο νερό να εγκατασταθεί και να σχηματίσει την λίμνη. Οι παγετώνες είχαν τη δυνατότητα να χαράξουν μεγαλύτερες εκτάσεις στην ανατολική πλευρά της πεδιάδας, επειδή η βάση τους είναι κατασκευασμένη από σχιστόλιθο, υλικό πολύ πιο μαλακό από τους ανθρακικούς βράχους της δυτικής πλευράς. Έτσι, η ανατολική πλευρά της σύγχρονης λίμνης είναι πολύ βαθύτερη από το δυτικό τμήμα της το οποίο έχει μέσο όρο μόνο 25 μέτρα βάθος. Η λίμνη Ήρι είναι η ρηχότερη των Μεγάλων Λιμνών, διότι ο πάγος ήταν τόσο λεπτός ώστε υπήρχε έλλειψη δύναμης που απαιτούνταν για την διάβρωση των εδαφών της πεδιάδας
Επειδή κάθε μία από τις λίμνες είχε διαφορετική ποσότητα όγκου νερού, οι ακτογραμμές τους βρίσκονται σε διαφορετικά υψόμετρα. Η τελευταία από αυτές τις λίμνες που σχηματίσθηκε, η λίμνη Γουώρεν( Warren), δημιουργήθηκε μεταξύ 13.000 και 12.000 χρόνων πριν. Ήταν βαθύτερη από την υπάρχουσα λίμνη Ήρι, έτσι οι ακτογραμμές της βρίσκονταν περίπου οκτώ μίλια προς το εσωτερικό της σύγχρονης. Οι ακτές των λιμνών αυτών άφησαν πίσω υψηλές κορυφογραμμές άμμου οι οποίες χρησιμοποιούνταν ως μονοπάτια από τους Ινδιάνους και αργότερα, από τους πιονιέρους. Αυτά τα μονοπάτια έγιναν δρόμοι (Αυτοκινητόδρομος 30 δυτικά της Ντέλφος (Delphos) και Αυτοκινητόδρομος 20 του Νόρκγουοκ δυτικά και ανατολικά του Κλήβελαντ). Μπορεί κανείς να δει ακόμη μερικούςς από αυτούς τους αρχαίους αμμόλοφους που σχηματίζονται στο ''Oak Openings Region'' στο Οχάιο).
| |||