Βικιπαίδεια

Μάχη της Πελαγονίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
επιμέλεια
ο υποτιθέμενος " Θεόδωρος Δούκας" δεν υπήρξε ποτέ, είναι ανακρίβεια του ΧτΜ που εννοεί τον Ιωάννη τον Νόθο, γιο του Μιχαήλ Β'
Γραμμή 11:
|πλευρά1 = [[Αυτοκρατορία της Νίκαιας]]
|πλευρά2 = [[Δεσποτάτο της Ηπείρου]]<br />[[Πριγκιπάτο της Αχαΐας]]<br />[[Βασίλειο της Σικελίας]]
|αρχηγός1 = [[Ιωάννης Δούκας Παλαιολόγος|Ιωάννης Παλαιολόγος]]<br />[[Θεόδωρος Δούκας]]
|αρχηγός2 = [[Μιχαήλ Β΄ Κομνηνός Δούκας|Μιχαήλ Β΄ Δούκας]]<br />[[Γουλιέλμος Β΄ Βιλλεαρδουίνος]]<br />[[Μανφρέδος της Σικελίας|Μανφρέδος Χοχενστάουφεν]]
|σθένος1 = 6.000 άνδρες.<ref>{{en}} W. Treadgold, ''A History of the Byzantine State and Society'', σελ. 819.</ref>
Γραμμή 26:
Ο αυτοκράτορας της Νίκαιας, [[Θεόδωρος Β' Λάσκαρης]], πέθανε το [[1258]] ενώ ήδη είχε ξεσπάσει πόλεμος μεταξύ της Ηπείρου και της Νίκαιας. Ο διάδοχός του, [[Ιωάννης Δ' Λάσκαρης]], ήταν ανήλικος και μετά τη δολοφονία του αντιβασιλέα που είχε ορίσει ο Θεόδωρος, του [[Γεώργιος Μουζάλων|Γεωργίου Μουζάλωνα]], νέος αντιβασιλέας ορίστηκε ο [[Μιχαήλ Η'|Μιχαήλ Παλαιολόγος]]. Την ίδια περίοδο ο δεσπότης της Ηπείρου, [[Μιχαήλ Β' Κομνηνός Δούκας|Μιχαήλ Β' Δούκας]], συμμάχησε με τον βασιλιά της Σικελίας, [[Μανφρέδος της Σικελίας|Μανφρέδο Χοχενστάουφεν]], παντρεύοντάς τον με την κόρη του την Ελένη, και με τον πρίγκιπα της Αχαΐας, [[Γουλιέλμος Β' Βιλλεαρδουίνος|Γουλιέλμο Βιλλεαρδουίνο]], παντρεύοντάς τον με την κόρη του την Άννα. Αυτή η συμμαχία στρεφόταν σαφώς κατά της Αυτοκρατορίας της Νίκαιας και απειλούσε άμεσα τη [[Θεσσαλονίκη]].
 
Το 1259 ο στρατός των [[Φράγκοι|Φράγκων]] της Πελοποννήσου πέρασε τον Κορινθιακό και ενώθηκε με το στρατό των Ηπειρωτών και τους [[Βλάχοι|Βλάχους]] του Ιωάννη Δούκα (γιου του Μιχαήλ Δούκα), αλλά και με 400 Γερμανούς ιππότες που έστειλε ο Μανφρέδος. Αλλά και ο στρατός των Νικαιατών με αρχηγούς τον Ιωάννη Παλαιολόγο (αδελφό του Μιχαήλ Παλαιολόγου) και τοτον Θεόδωρο[[Αλέξιος ΔούκαΣτρατηγόπουλος|Αλέξιο (αδελφό του Μιχαήλ Δούκα)Στρατηγόπουλο]] κινητοποιήθηκε και εισέβαλε στη ΘεσσαλίαΜακεδονία. Σύμφωνα με το ''[[Χρονικόν του Μορέως]]'', ο στρατός της Νίκαιας εκτός από το κύριο τμήμα του αποτελείτο και από [[Τουρκικά φύλα|Τούρκους]] μισθοφόρους, 2.000 [[Κουμάνοι|Κουμάνους]], 300 [[Γερμανοί|Γερμανούς]], 13.000 [[Ούγγροι|Ούγγρους]] , 4.000 [[Σέρβοι|Σέρβους]] και [[Βούλγαροι|Βουλγάρους]] και μερικούς Βλάχους. Είναι όμως πολύ πιθανό αυτοί οι αριθμοί να ήταν μικρότεροι στην πραγματικότητα. Ο στρατός των Νικαιατών υποχώρησε βόρεια ακολουθούμενος από το στρατό των συμμάχων, μέχρι την πεδιάδα της Πελαγονίας, κοντά στην [[Καστοριά]]. Εκεί, οι Νικαιάτες μάζεψαν τους ντόπιους με τα κοπάδια τους και τους έστειλαν στους κοντινούς λόφους πίσω τους, ώστε να μοιάζουν σαν άλλο ένα μέρος του στρατού και να παραπλανήσουν τους συμμάχους. Έπειτα, έστειλαν ένα δικό τους άνθρωπο, δήθεν αυτόμολο, στους Ηπειρώτες. Αυτός τους πληροφόρησε, υπερβάλλοντας φυσικά, για το μέγεθος του στρατού της Νίκαιας.
 
Τη νύχτα πριν από την μάχη, ο Μιχαήλ Δούκας με το μεγαλύτερο μέρος του στρατού του εγκατέλειψε κρυφά το στρατόπεδο. Στην πράξη αυτή οδηγήθηκε ίσως και από φόβο για το μέγεθος του στρατού της Νίκαιας, αλλά σίγουρα από δυσπιστία στους συμμάχους του και από φόβο για τις δικές τους φιλοδοξίες. Κάποιο ρόλο ίσως έπαιξε και ο γιος του, Ιωάννης, ο οποίοισοποίος σύμφωνα με τον [[Γεώργιος Παχυμέρης|Γεώργιο Παχυμέρη]] εξοργίστηκε από την προσοχή που έδειχναν κάποιοι Φράγκοι ευγενείς στην όμορφη Βλάχα γυναίκα του. Ο Ιωάννης δεν ακολούθησε τον πατέρα του, αλλά ενώθηκε με τους Νικαιάτες.
 
==Η μάχη==
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Μάχη_της_Πελαγονίας"