Νεστοριανισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
επεξ. |
||
Γραμμή 1:
Ο όρος '''νεστοριανισμός''' περιγράφει το [[δόγμα]] σύμφωνα με το οποίο ο [[Ιησούς Χριστός]] υπήρξε ως δύο πρόσωπα, ο [[άνθρωπος]] Ιησούς και ο θεϊκός Γιος του [[Θεός|Θεού]] ή [[Λόγος]], και όχι ως ενιαίο πρόσωπο. Αυτό το δόγμα έχει ταυτιστεί με τον [[Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως|Πατριάρχη Κωνσταντινούπολης]] [[Νεστόριος|Νεστόριο]] (περ. [[386]]–περ. [[451]]), ο οποίος υπήρξε μαθητής του [[Θεόδωρος Μοψουεστίας|Θεόδωρου Μοψουεστίας]]. Αυτή η θεολογική θέση αναφορικά με τον Χριστό καταδικάστηκε στη [[Σύνοδος της Εφέσου|Σύνοδο της Εφέσου]] το [[431]] και η σφοδρή αντιπαράθεση σχετικά με το ζήτημα αυτό οδήγησε στο [[Νεστοριανικό σχίσμα]], κατά το οποίο διασπάστηκε η [[Ασσυριακή Εκκλησία της Ανατολής]] από τη [[Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία|Βυζαντινή Εκκλησία]]. Όμως, ούτε η Σύνοδος της Εφέσου δεν διευθέτησε το ζήτημα καθώς σύντομα υπήρξε και πάλι διάσπαση όσον αφορά το αν ο Χριστός είχε μία ή δύο φύσεις, γεγονός που οδήγησε στο [[Χαλκηδόνειο σχίσμα]].
Η [[Ασσυριακή Εκκλησία της Ανατολής]] αρνήθηκε να διακόψει την υποστήριξή της προς τον Νεστόριο και να τον αποκηρύξει ως [[Αίρεση|αιρετικό]], και συνεχίζει να αποκαλείται «Νεστοριανή» στη Δύση ώστε να διακρίνεται από τις υπόλοιπες Ανατολικές εκκλησίες.
H θρησκευτική πολιτική του [[Θεοδοσίου Β']] δημιούργησε σημαντικές θεολογικές έριδες που προκάλεσαν ταραχές στον κλήρο. Μια από αυτές αποτελούσε η σχέση θείας και ανθρώπινης φύσης του Ιησού. Μια ομάδα υποστήριζε την άποψη των δύο χωριστών φύσεων του Ιησού και μια άλλη την άρρηκτη σχέση των δύο φύσεων, θεϊκής και ανθρώπινης.▼
==Ορισμός==
Υπέρμαχοι των δύο απόψεων υπήρξαν ο πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Νεστόριος, εκπρόσωπος της σχολής της Αντιόχειας, και ο πατριάρχης Αλεξάνδρειας Κύριλλος.▼
Ο νεστοριανισμός προέκυψε κατά τον [[5ος αιώνας|5ο αιώνα]] από τις προσπάθειες που καταβάλονταν να εξηγηθεί λογικά και να γίνει κατανοητή η ενσάρκωση του θεϊκού Λόγου, του δεύτερου προσώπου της [[Αγία Τριάδα|Αγίας Τριάδας]] ως άνθρωπος Ιησούς Χριστός. Σύμφωνα με τις θέσεις του δόγματος αυτού, η ανθρώπινη και η θεϊκή υπόσταση το Χριστού είναι ξεχωριστές και υπάρχουν δύο πρόσωπα, ο άνθρωπος Ιησούς Χριστός και ο θεϊκός Λόγος, ο οποίος ενανθρωπίστηκε. Κατά συνέπεια, οι υποστηρικτές των θέσεων που αποδόθηκαν στον Νεστόριο απέρριψαν τη χρήση όρων του τύπου «ο Θεός υπέφερε» ή «ο Θεός σταυρώθηκε», διότι η ανθρώπινη φύση του Ιησού Χριστού που υπέφερε είναι ξεχωριστή από τη θεϊκή φύση του. Παρόμοια, απέρριπταν τον όρο «[[Θεοτόκος]]» (που σημαίνει «η τίκτουσα τον Θεό» ή «η μητέρα του Θεού») ως τίτλο της [[Παρθένος Μαρία|Παρθένου Μαρίας]] και χρησιμοποιούσαν αντ' αυτής τον τίτλο «[[Χριστοτόκος]]» (που σημαίνει «η τίκτουσα τον Χριστού» ή «η μητέρα του Χριστού»), διότι κατά την άποψή τους η Μαρία γέννησε μόνο τον ανθρώπινο Ιησού και όχι τον θεϊκό.
==
▲H θρησκευτική πολιτική του [[Θεοδόσιος Β'|Θεοδοσίου Β']] δημιούργησε σημαντικές θεολογικές έριδες που προκάλεσαν ταραχές στον [[Κλήρος|κλήρο]]. Μια από αυτές αποτελούσε η σχέση θείας και ανθρώπινης φύσης του Ιησού. Μια ομάδα υποστήριζε την άποψη των δύο χωριστών φύσεων του Ιησού και μια άλλη την άρρηκτη σχέση των δύο φύσεων, θεϊκής και ανθρώπινης.
▲Υπέρμαχοι των δύο απόψεων υπήρξαν ο [[Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως|πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως]] Νεστόριος, εκπρόσωπος της σχολής της [[Αντιόχεια (Συρίας)|Αντιόχειας]], και ο [[Πατριαρχείο Αλεξανδρείας|πατριάρχης Αλεξάνδρειας]] [[Κύριλλος Α΄ Αλεξανδρείας|Κύριλλος]].
Αν και ο αυτοκράτορας υποστήριξε τη θέση του Νεστόριου στη [[Σύνοδος της Εφέσου|Σύνοδο της Εφέσου]] το [[431]], το σχετικό δόγμα καταδικάστηκε ως [[αίρεση]] από τη σύνοδο αυτή, η οποία διακήρυξε τον Ιησού «''Θεόν τέλειον και άνθρωπον τέλειον''»<ref>«Ομολογούμεν τοιγαρούν τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν, τον Υιόν του Θεού τον μονογενή, Θεόν τέλειον και άνθρωπον τέλειον εκ ψυχής λογικής και σώματος· ομοούσιον τω Πατρί τον αυτόν κατά την θεότητα, και ομοούσιον ημίν κατά την ανθρωπότητα. Δύο γαρ φύσεων ένωσις γέγονεν· δι' ο ένα Χριστόν, ένα υιόν, ένα κύριον ομολογούμεν». (''Γ' Οικουμ.Σύνοδος, Έκθεσις Πίστεως των Διαλλαγών'').</ref>.
Οι Νεστοριανοί καταδιωκόμενοι από τους [[Ορθόδοξη Εκκλησία|Ορθόδοξους]], κατέφυγαν στην [[Περσία]], όπου ίδρυσαν Εκκλησία. Το [[498]] αποσχίστηκε η νεστοριανή Περσική Εκκλησία από την ορθόδοξη και επεκτάθηκε στην [[Συρία]], την [[Αραβία]], την [[Αίγυπτο]], τις [[Ινδία|Ινδίες]] και την [[Κίνα]]. Οι Νεστοριανοί διακρίθηκαν σε όλους τους τομείς της [[Επιστήμη|επιστήμης]] και δημιούργησαν αξιόλογα πνευματικά κέντρα σε διάφορες πόλεις. Επί [[Ταμερλάνος|Ταμερλάνου]], διώχτηκαν και περιορίστηκαν στο [[Κουρδιστάν]]. Το [[1898]] επήλθε επανένωση μεταξύ Νεστοριανών και Ορθόδοξων. Μετά τους δυο παγκόσμιους πολέμους οι Νεστοριανοί περιορίστηκαν στο ελάχιστο.
==Υποσημειώσεις==
<div style="font-size: 85%"><references/></div>
==Βλέπε επίσης==
* [[Αγία Τριάδα]]
* [[Θεός]]
* [[Ιησούς Χριστός]]
* [[Αρειανισμός]]
* [[Μονοφυσιτισμός]]
[[Κατηγορία:Αιρέσεις]]
[[ar:نسطورية]]
[[bs:Nestorijanstvo]]
[[ca:Nestorianisme]]
[[cs:Nestoriánství]]
[[de:Nestorianismus]]
[[en:Nestorianism]]
[[es:Nestorianismo]]
[[eo:Nestorianismo]]
[[fa:نسطوریان]]
[[fr:Nestorianisme]]
[[gl:Nestorianismo]]
[[it:Nestorianesimo]]
[[he:המינות הנסטוריאנית]]
[[lt:Nestoriečiai]]
[[ja:ネストリウス派]]
[[pl:Nestorianizm]]
[[pt:Nestorianismo]]
[[ru:Несторианство]]
[[sr:Несторијанство]]
[[fi:Nestoriolaisuus]]
[[tr:Diofizit]]
[[zh:景教]]
|