Κίνημα της 11ης Σεπτεμβρίου 1922: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Vagrand (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 5:
Η [[Μικρασιατική καταστροφή|στρατιωτική ήττα και η καταστροφή]] του ελληνικού στοιχείου στην [[Μικρά Ασία]], είχαν συγκλονίσει το πανελλήνιο και είχαν προκαλέσει τη γενική κατακραυγή εναντίον των υπευθύνων. Η [[Κυβέρνηση Πέτρου Πρωτοπαπαδάκη 1922|κυβέρνηση Πέτρου Πρωτοπαπαδάκη]] παραιτήθηκε και στις [[28 Αυγούστου]] τη διαδέχτηκε [[Κυβέρνηση Νικολάου Τριανταφυλλάκου 1922|κυβέρνηση του Νικολάου Τριανταφυλλάκου]]. Η μεταβολή δεν είχε πλέον κανένα νόημα. Στα στρατιωτικά τμήματα που είχαν διασωθεί και είχαν περάσει στη Χίο και τη Λέσβο, καθώς και στις μονάδες του Ναυτικού της περιοχής, η αγανάκτηση είχε κορυφωθεί.
 
Στις [[11 Σεπτεμβρίου]] οι Κινηματίες κήρυξαν Επανάσταση. Την επόμενη μέρα, τα επαναστατημένα στρατεύματα επιβιβάστηκαν σε εμπορικά πλοία και με τη συνοδεία πολεμικών έπλευσαν στην [[Αθήνα]]. Πριν ακόμη το αποβατικό σώμα φτάσει στην [[Αττική]], στρατιωτικό αεροπλάνο έριξε στην πρωτεύουσα προκηρύξεις της Επαναστατικής Επιτροπής με τις οποίες οι Κινηματίες ζητούσαν την παραίτηση του [[Κωνσταντίνος Α΄ της Ελλάδας|Βασιλιά Κωνσταντίνου Α΄]] υπέρ του Διαδόχου, τη διάλυση της [[Γ' Εθνική Συνέλευση 1920|Γ' Εθνοσυνέλευσης]], το σχηματισμό πολιτικά αχρωμάτιστης κυβέρνησης, που θα είχε την εμπιστοσύνη των συμμάχων της [[Αντάντ]] και την άμεση ενίσχυση του Θρακικού Μετώπου και την τιμωρία των υπευθύνων της μικρασιατικής καταστροφής<ref>Ευάγγελος Γριβάκος (Αντιστράτηγος ε.α. - Νομικός), στο φύλλο υπ' αριθμόν 612 ([[Οκτώβριος]] [[2014]]) της εφημερίδας "''Εθνική Ηχώ''", σελ. 19, άρθρο με τίτλο "''Εξιλασμός και αναγκαία συνέπεια της Μικρασιατικής Καταστροφής''"</ref>.
 
Στις [[13 Σεπτεμβρίου]] τα πλοία με το στρατό έφτασαν στο [[Λαύριο]] και την επομένη ο [[Κωνσταντίνος Α΄ της Ελλάδας|Βασιλιάς Κωνσταντίνος Α΄]] παραιτήθηκε και έφυγε για την [[Ιταλία]]. Βασιλιάς ανακηρύχτηκε ο γιος του και Διάδοχος [[Γεώργιος Β΄ της Ελλάδας|Γεώργιος Β΄]]. Στις [[15 Σεπτεμβρίου]] τα επαναστατικά στρατεύματα μπήκαν στην [[Αθήνα]], όπου ματαίωσαν την προσπάθεια του αποστρατευμένου υποστράτηγου [[Θεόδωρος Πάγκαλος (στρατηγός)|Θεόδωρου Πάγκαλου]] να επωφεληθεί από την επανάσταση και να πάρει την κατάσταση στα χέρια του, και σύντομα σχηματίστηκε [[Κυβέρνηση Σωτηρίου Κροκιδά 1922|πολιτική κυβέρνηση με πρόεδρο το Σ. Κροκιδά]]. Την εξουσία όμως είχε ουσιαστικά η Επαναστατική Επιτροπή (Αρχηγός της ήταν ο [[Νικόλαος Πλαστήρας]]), που ανέθεσε τη διεθνή εκπροσώπηση της Χώρας στον [[Ελευθέριος Βενιζέλος|Ελευθέριο Βενιζέλο]].