Άμπελ Τάσμαν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 2:
Ο '''Άμπελ Γιανσζόον Τάσμαν''' ('''Abel Janszoon Tasman''') ([[1603]] - [[10 Οκτωβρίου]] [[1659]]), ήταν [[Ολλανδία|Ολλανδός]] ναυτικός και εξερευνητής, γεννημένος στο [[Λουτγιεχάστ]], χωριό στην επαρχία του [[Χρόνινγκεν (επαρχία)|Χρόνινχεν]], γνωστός περισσότερο από τα ταξίδια του του [[1642]] και [[1644]], στην υπηρεσία της ''VOC'' ([[Ολλανδική Εταιρεία Ανατολικών Ινδιών]]). Η αποστολή του ήταν η πρώτη [[Ευρώπη|Ευρωπαϊκή]] που έφτασε στα νησιά της [[Γη του Φαν Ντίεμεν|Γης του Φαν Ντίεμεν]] (σημερινή [[Τασμανία]]) και τη [[Νέα Ζηλανδία]] και ο πρώτος που είδε τα νησιά [[Φίτζι]], το [[1643]]. Επίσης, χαρτογράφησε μεγάλα τμήματα της [[Αυστραλία|Αυστραλίας]].
Αποστολή του ήταν η έρευνα της χώρας που τότε ήταν γνωστή ως [[Νέα Ολλανδία]], σημερινή Αυστραλία, της οποίας οι Ολλανδοί είχαν ήδη ανακαλύψει τη δυτική ακτή, και να ορίσουν αν ήταν μέρος της [[Τέρρα Αουστράλις]]. Η ελπίδα της [[Ολλανδική Εταιρεία Ανατολικών Ινδιών|VOC]] ήταν πως με αυτό τον τρόπο θα εντόπιζε μια νέα ανεκμετάλλευτη ήπειρο για εμπόριο. Για να το κάνει αυτό, κατά το πρώτο ταξίδι του (1642 ως [[1643]]) έπλευσε από την [[Τζακάρτα]] (τότε γνωστή ως [[Μπατάβια]]) με δύο μικρά πλοία, το "Χεεμσκέρκ" (''Heemskerck'') και το "Ζεεχάεν" (''Zeehaen''), αρχικά στον [[Μαυρίκιος (κράτος)|Μαυρίκιο]], και από κει έπλευσε ανατολικά σε υψηλότερο γεωγραφικό πλάτος απ´ό,τι είχαν κάνει ως τώρα οι Ολλανδοί. Μ´αυτό τον τρόπο, έχασε παντελώς την ηπειρωτική εσωχώρα της Αυστραλίας, αλλά βρήκε τελικά γη στο νησί της Τασμανίας στις [[24 Νοεμβρίου]]. Το ονόμασε Γη του Φαν Ντίεμεν, αλλά μεταγενέστεροι [[Μεγάλη Βρετανία|Βρετανοί]] άποικοι θα το μετονόμαζαν από το όνομα του Τάσμαν.
Μετά από κάποια έρευνα, έπλευσε κι άλλο ανατολικά, και ανακάλυψε τη Νέα Ζηλανδία, την οποία ονόμασε Στάτεν Λάνττ (''Staten Landt'') με βάση τη θεωρία πως ήταν συνδεδεμένη με ένα κομμάτι γης νοτίως της άκρης της [[Νότια Αμερική|Νότιας Αμερικής]]. Έπλευσε βόρεια κατά μήκος της δυτικής της ακτής. Στο βόρειο τέλος του [[Βόρειο Νησί (Νέα Ζηλανδία)|Βορείου Νησιού]] αγκυροβόλησε τα πλοία σε έναν κόλπο, όπου τέσσερις από τους ναύτες του σκοτώθηκαν στην πρώτη και μοναδική συνάντησή του με τους [[Μαορί]]. (Τα σχολεία στη Νέα Ζηλανδία στις αρχές της δεκαετίας του 1950 δίδασκαν πως ο Άμπελ Τάσμαν παρεξήγησε τις προσκλήσεις σε μάχη των [[Μαορί]] που χτύπαγαν [[Κοχύλι|κοχύλια]] νομίζοντας πως ήταν καλωσόρισμα και διέταξε τον σαλπιγκτή του να επιστρέψει την πρόσκληση. Έτσι συνέβη η μάχη τη νύχτα αυτή). Ο Τάσμαν τον ονόμασε Κόλπο των Δολοφόνων (σήμερα γνωστός ως [[Χρυσός Κόλπος]] (''Golden Bay'')), και έπλευσε βόρεια, αλλά παρεξήγησε τον [[Ισθμός Κουκ|Ισθμό Κουκ]] για απλή κάμψη της ακτής (ονομάζοντάς τον Παράκτιο Κόλπο Ζεεχάεν), πιστεύοντας πως οι Στάτεν Λανττ ήταν μία ενιαία γη, και μέρος της Τέρρα Αουστράλις. Κατά το γυρισμό του στην Μπατάβια, συνάντησε τυχαία το αρχιπέλαγος [[Τόνγκα]] στις [[21 Ιανουαρίου]] [[1643]]. Δύο ονόματα που έδωσε σε σημεία της Νέας Ζηλανδίας διατηρούνται ακόμη: Το [[Ακρωτήριο Μαρία Φαν Ντίεμεν]] και τα [[Νησιά Θρι Κινγκς]]. [[Image:Tasmanroutes.PNG|thumb|350px|Διαδρομές του Τάσμαν]]
Κατά το δεύτερο ταξίδι του, το [[1644]], ακολούθησε την νότια ακτή της [[Νέα Γουινέα|Νέας Γουινέας]] προς ανατολή. Έχασε τον [[Ισθμός Τόρρες|Ισθμό Τόρρες]] μεταξύ της Νέα Γουινέας και της Αυστραλίας, και συνέχισε το ταξίδι του κατά μήκος της Αυστραλιανής ακτής. Χαρτογράφησε την βόρεια ακτή της Αυστραλίας.
| |||