Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
το Ιόνιο Πανεπιστήμιο πρέπει να γίνει Ιωνικό |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 25:
|γενικά =
}}
Ο '''Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή''' ([[Βερολίνο]], [[13 Σεπτεμβρίου]] [[1873]] – [[Μόναχο]], [[2 Φεβρουαρίου]] [[1950]]) ήταν
== Βιογραφία ==
Γραμμή 31:
Ο πατέρας του Καραθεοδωρή, [[Στέφανος Καραθεοδωρή]], ήταν νομικός από την [[Κωνσταντινούπολη]] με καταγωγή από το Μποσνοχώρι ή Βύσσα (σήμερα μεταφέρθηκε στη [[Νέα Βύσσα]] του [[Νομός Έβρου|Νομού Έβρου]]) της [[Δυτική Θράκη|Δυτικής Θράκης]]. Εργάστηκε ως διπλωμάτης για την [[Οθωμανική Αυτοκρατορία]], αρχικά ως γραμματέας και κατόπιν ως πρέσβης του Σουλτάνου στις [[Βρυξέλλες]], την [[Αγία Πετρούπολη]] και το [[Βερολίνο]]. Η μητέρα του Καραθεοδωρή, Δέσποινα το γένος Πετροκοκκίνου, κατάγονταν από τη [[Χίος|Χίο]].
Η μητέρα του πέθανε όταν ο Κωνσταντίνος ήταν μόλις έξι ετών και ο νεαρός Καραθεοδωρή ανατράφηκε από την γιαγιά του, Ευθαλία Πετροκόκκινου. Μεγάλωσε σε ένα ευρωπαϊκό, επιστημονικό και [[αριστοκρατία|αριστοκρατικό]] περιβάλλον
Από το [[1883]] έως το [[1885]] φοίτησε σε σχολεία της [[Ριβιέρα]] και του [[Σαν Ρέμο]]. Ένα χρόνο φοίτησε σε γυμνάσιο των [[Βρυξέλλες|Βρυξελλών]], όπου στο μάθημα της [[Γεωμετρία]]ς αισθάνθηκε την αγάπη και την κλίση που είχε για τα [[Μαθηματικά]]. Το [[1886]] γράφτηκε στο γυμνάσιο Ατενέ Ρουαγιάλ των Βρυξελλών, από όπου αποφοίτησε το [[1891]]. Στο [[Βέλγιο]] τότε γινόταν διαγωνισμός μαθηματικών στον οποίο κλήθηκε η τάξη του να διαγωνιστεί για δύο χρονιές κατά σειρά και ο Καραθεοδωρή πήρε την πρώτη θέση και τις δύο χρονιές.
Γραμμή 48:
Από το [[1909]] έως το [[1920]] δίδαξε [[Μαθηματικά]] σε διάφορα γερμανικά ακαδημαϊκά ιδρύματα: [[Αννόβερο]], [[Βρότσλαβ|Μπρέσλαου]] ([[Βρότσλαβ]] στην σημερινή [[Πολωνία]]), [[Γκέτινγκεν]] και [[Βερολίνο]]. Η φήμη του ως μαθηματικού τον έφερε σε φιλική και επαγγελματική επαφή με άλλους μεγάλους ομολόγους της εποχής του όπως ο [[Μαξ Πλανκ]] (Max Planck), ο [[Άλμπερτ Αϊνστάιν]], ο Σβαρτς, ο Φρομπένιους, ο Σμιτ, ο [[Ντάβιντ Χίλμπερτ]], ο Κλάιν, κ.ά.
Ιδιαίτερη ήταν η σχέση που συνέδεε τον Καραθεοδωρή με τον [[Άλμπερτ Αϊνστάιν]]. Οι δύο άνδρες γνωρίσθηκαν το [[1915]] διατήρησαν μια επιστημονική σχέση, στηριγμένη στην αλληλοεκτίμηση και σεβασμό. Τότε άρχισε και το ενδιαφέρον του Καραθεοδωρή για
Το [[1911]], μετά από πρόσκληση του [[Ελευθέριος Βενιζέλος|Ελευθέριου Βενιζέλου]], ο Καραθεοδωρή συμμετείχε στην επιτροπή επιλογής καθηγητών για το [[Πανεπιστήμιο Αθηνών]]. Το [[1913]] έγινε καθηγητής της Α΄ έδρας της μαθηματικής επιστήμης του Πανεπιστημίου του Γκεντινγκεν, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το [[1918]]. Το [[1920]], πάλι με πρόσκληση του Βενιζέλου, ανέλαβε να οργανώσει το [[Ιωνικό Πανεπιστήμιο Σμύρνης|Ιωνικό Πανεπιστήμιο]] στη [[Σμύρνη
Στην [[Σμύρνη]] ο Καραθεοδωρή έμεινε μέχρι την [[Μικρασιατική καταστροφή|κατάρρευση του μικρασιατικού μετώπου]] τον [[Αύγουστος|Αύγουστο]] του [[1922]]. Όταν οι [[Τουρκία|Τούρκοι]] εισέβαλαν στην πόλη, ο 49χρονος Καραθεοδωρή κατόρθωσε να διασώσει τη βιβλιοθήκη και πολλά από τα εργαστηριακά όργανα του Ιωνικού Πανεπιστημίου και να τα μεταφέρει στο [[Πανεπιστήμιο Αθηνών]]. Η δωρεά Καραθεοδωρή βρίσκεται μέχρι τις μέρες μας στο Μουσείο Φυσικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το [[1922]] διορίστηκε καθηγητής στο [[Πανεπιστήμιο Αθηνών]] και το [[1923]] διορίσθηκε καθηγητής στο [[Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο]].
Γραμμή 59:
=== Τα τελευταία χρόνια ===
Το [[1932]], επέστρεψε στην έδρα του στο [[Μόναχο]] και παρέμεινε στην πόλη αυτή, ακόμα και μέσα στα δύσκολα χρόνια του [[Β' Παγκόσμιος Πόλεμος|Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου]]. Αμφιλεγόμενος είναι ο ρόλος του κατά τη διάρκεια του [[Γ' Ράιχ]] και η στάση του απέναντι στο ναζιστικό καθεστώς, ενώ άλλοι επιστήμονες στάθηκαν κριτικά απέναντι στον [[Χίτλερ]]. Διετέλεσε επίτροπος της Εκκλησίας του Σωτήρος<ref>{{Cite web|url = http://de.wikipedia.org/wiki/St._Salvator_%28M%C3%BCnchen%29|title = Εκκλησίας του Σωτήρος}}</ref> στο Μόναχο, διορισμένος από το ναζιστικό καθεστώς. Το [[1945]], διάφορα [[Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής|αμερικανικά]] πανεπιστήμια τον προσκάλεσαν για να εγκατασταθεί και να διδάξει στις ΗΠΑ, αλλά προτίμησε να μείνει στη Γερμανία, αφού ήταν ηλικιωμένος και είχε ήδη χάσει την σύντροφό του.
Τον Δεκέμβριο του [[1949]] έδωσε την τελευταία του διάλεξη στο [[Μόναχο]]. Πέθανε δύο μήνες αργότερα. Η σορός του ενταφιάστηκε στο Κοιμητήριο ''Waldfriedhof'' του [[Μόναχο|Μονάχου]].
| |||