Προλεταριάτο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 3:
[[Αρχείο:Working-class protest in Greece.JPG|thumb|Εργατική πολιτική διαδήλωση στο κέντρο του [[Χαλάνδρι|Χαλανδρίου]] το 2013 που απαιτούσε την επαναπρόσληψη μιας υπαλλήλου του βιβλιοπωλείου Ευριπίδης η οποία, σύμφωνα με τους διαδηλωτές, απολύθηκε λόγω του πολιτικού της ακτιβισμού υπέρ των εργαζομένων]]
 
Το '''προλετάριο''', ή '''προλεταριάτο''', (από το [[Λατινική γλώσσα|Λατινικό]] "proletarius", πληθ. "proletarii") είναι ένας πολιτικός και κοινωνικός όρος που χρησιμοποιείται για να προσδιορίσει την [[κοινωνικήεργατική τάξη|κοινωνική]], την κοινωνική και [[οικονομική τάξη]] δηλαδή, που αποτελείται από μισθωτούς εργάτες, το εισόδημα των οποίων προέρχεται αποκλειστικά από την πώληση της εργατικής τους δύναμης.<br />Το μέλος μιας τέτοιας τάξης ονομάζεται προλετάριος, (θηλ. προλετάρια ή προλετάρισσα).
Το μέλος μιας τέτοιας τάξης ονομάζεται προλετάριος, ή προλεταριακός, θηλ. προλετάρια ή προλετάρισσα. Προλετάριοι μπορεί να είναι και άτομα που δεν ανήκουν ολοκάθαρα στην εργατική τάξη αλλά υποστηρίζουν, ή εμφορούνται από «''προλεταριακή συνείδηση''», όπως λογοτέχνες, καλλιτέχνες, πολιτικοί, δημαγωγοί, κ.λπ.
 
== Ετυμολογία του όρου ==
Ετυμολογικά και ιστορικά ο λατινικός όρος προσδιόριζε -στην αρχαιότητα- εκείνους τους ανθρώπους που δεν είχαν τίποτε άλλο να προσφέρουν στη πολιτεία πέρα από τα αρσενικά παιδιά τους, ως στρατιώτες, (prolet-arius = φτωχός, proles = παιδί, απόγονος). Ο όρος αρχικά χρησιμοποιήθηκε με υποτιμητική έννοια, μέχρι που ο [[Κάρολος Μαρξ]] τον χρησιμοποίησε ως έναν κοινωνιολογικό όρο για να αναφερθεί στην [[εργατική τάξη]].
 
== Ρωμαϊκή χρήση του όρου ==
Γραμμή 20 ⟶ 19 :
== Μαρξιστική χρήση του όρου ==
[[Αρχείο:Pyramid of Capitalist System.png|thumb|right|250px|Η Πυραμίδα του καπιταλιστικού συστήματος με την προλεταριακή ρήση "δουλεύουμε για όλους" και "τους τρέφουμε όλους" (Προπαγάνδα του 1911)]]
Σύμφωνα με τον ευρύτερο ορισμό του [[Μαρξ]] και των μαρξιστών, το προλεταριάτο αποτελείται από το σύνολο των μισθωτών και των ανέργων (που θεωρούνται μισθωτοί χωρίς απασχόληση), ορίζοντας το προλεταριάτο ως μια κοινωνική τάξη που, για να μπορέσει να επιβιώσει, είναι υποχρεωμένη να πουλά την εργατική της δύναμη στην ανταγωνιστική της τάξη που διαθέτει το [[κεφάλαιο]] και τα υλικά μέσα παραγωγής. <ref>δείτε για παράδειγμα στον Maximilien Rubel, « Η έννοια του προλεταριάτου στον Μαρξ », ομιλία στο 5ο παγκόσμιο Συνέδριο κοινωνιολογίας, Ουάσιγκτον, 1962. Επίσης στον Jacques Wajnsztejn, ''Μετά την επανάσταση του κεφαλαίου'', εκδ. L'Harmattan, 2007, σελ. 138. Το ίδιο και στον Yvon Quiniou, ''Κάρολος Μαρξ'',εκδ. Le Cavalier bleu, 2007, σελ. 70.</ref><ref>« Η ουσία του καπιταλιστικού συστήματος έγκειται, σύμφωνα με τον Μαρξ, στην σχέση ανάμεσα στο κεφάλαιο και την εργατική δύναμη, τη σχέση μισθωτής εργασίας. Ο τρόπος της καπιταλιστικής παραγωγής χαρακτηρίζεται από την διαίρεση της κοινωνίας σε δύο ανταγωνιστικές τάξεις: τους κατόχους των μέσων παραγωγής, που αγοράζουν την εργατική δύναμη με σκοπό να πραγματοποιήσουν κάποιο κέδροςκέρδος από την πώληση των παραγομένων εμπορευμάτων, και τους προλετάριους, που είναι αναγκασμένοι για να ζήσουν να πουλήσουν την εργατική τους δύναμη. » Jean-Charles Asselain, στο « Le capitalisme : mutations et diversités », n° 349 της La Documentation française, Μάρτιος-Απρίλιος 2009, σελ. 3.</ref>
 
Ο Κάρολος Μάρξ και ο [[Φρίντριχ Ένγκελς]] πρότειναν πλήθος ορισμών του προλεταριάτου: « θα πρέπει να ορίσουμε ως προλετάριο τον μισθωτό που παράγει το κεφάλαιο και το κάνει να καρποφορήσει, και τον οποίο ο Κος Κεφάλαιο βγάζει στον δρόμο όταν πια δεν τον έχει ανάγκη» (Το κεφάλαιο)<ref>Κάρολος Μαρξ, ''Το Κεφάλαιο'', 1867, εκδ. Garnier-Flammarion, 1969, σελ. 675.</ref>. Στο Κομμουνιστικό Μανιφέστο (1848), ο Μάρξ μιλά για το προλεταριάτο σαν « την τάξη των σύγχρονων εργατών ».