Θρησκευτικοί Πόλεμοι (Γαλλία): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 7:
Intolerance in the European Reformation (1996), pp. 65-93</ref>, αλλά η μετέπειτα αναζωπύρωση της επαναστατικής δραστηριότητας κάνει κάποιους να πιστεύουν πως η [[συνθήκη του Αλέ]] το 1629 είναι το πραγματικό τέλος. Παρόλα αυτά, υπάρχει κοινή συμφωνία πως η [[Σφαγή του Βασί]] το 1562, αποτελεί την έναρξη των θρησκευτικών πολέμων και το Διάταγμα της Ναντ, 32 έτη αργότερα, τερμάτισε τον κύριο όγκο των συγκρούσεων. Κατά την διάρκεια αυτής της περιόδου, υπήρξε μια σειρά από σύνθετες διπλωματικές διαπραγματεύσεις και ειρηνευτικές συμφωνίες, οι οποίες ακολουθούνταν τακτικά από ανανεωμένες συγκρούσεις και εξαιρετικά αιματηρές διαμάχες για την εξουσία.
Ανάμεσα στις πολυάριθμες συγκρούσεις, γνωστή είναι και η [[Νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου]] το 1572, η οποία ήταν η αφετηρία για την σφαγή χιλιάδων Ουγενότων πολιτών κατά τις επόμενες μέρες(οι διάφορες εκτιμήσεις κυμαίνονται ευρέως από 5.000 έως 100.000<ref>{{Cite web|url = http://books.google.co.uk/books?id=nbIWRyfAvq8C&pg=PA351&dq=%22Kill+them+all%22+Batholomew&lr=&as_brr=3#PPA352,M1|title = François Guizot ''A Popular History of France from the Earliest Times, Volume IV''}}</ref><ref><nowiki>Armstrong, Alastair (2003), ''France 1500-1715'', Heinemann, pp. 70-71 ISBN 0-435-32751-8</nowiki></ref><ref><nowiki>''</nowiki>Saint Bartholomew’s Day, Massacre of<nowiki>''</nowiki> (2008) Encyclopaedia Britannia Deluxe Edition, Chicago;</ref><ref>{{Cite web|url = https://en.wikisource.org/wiki/Catholic_Encyclopedia_%281913%29/Saint_Bartholomew%27s_Day|title = Catholic Encyclopedia, 1913 - Saint Bartholomew's Day}}</ref>) σε όλη τη χώρα από τους Καθολικούς Γάλλους. Το τέλος των πολέμων βρήκε τους Ουγενότους να έχουν κερδίσει σημαντικές ελευθερίες και δικαιώματα από το Διάταγμα της Ναντ, αν και αυτό δεν έφερε το τέλος της εχθρικότητας απέναντι τους. Οι πόλεμοι αποδυνάμωσαν την εξουσία της μοναρχίας, η οποία ήταν ήδη αδύναμη από την περίοδο εξουσίας του [[Φραγκίσκος Β΄ της Γαλλίας|Φραγκίσκου Β΄]] και κατόπιν του [[Κάρολος Θ΄ της Γαλλίας|Καρόλου Θ΄]], αν και αργότερα επανέκτησε κάποια από την δύναμη της υπό τον [[Ερρίκος Δ΄ της Γαλλίας|Ερρίκο Δ΄]] της Γαλλίας.
Μερικές δεκαετίες αργότερα το 1685, το Διάταγμα της Ναντ αναιρέθηκε βάσει του νέου [[Έδικτο του Φονταινεμπλώ|διατάγματος του Φοντενμπλό]], και η καταστολή και καταδίωξη των Ουγενότων συνεχίστηκε ως και τα μέσα του 18ου αιώνα, κατά την διάρκεια του οποίου και μετανάστευσαν μαζικά προς άλλες προτεσταντικές χώρες της Ευρώπης, καθώς και σε Αμερική και Αυστραλία. Το 1985, ο πρόεδρος της Γαλλικής δημοκρατίας [[Φρανσουά Μιτεράν]], εξέφρασε ιστορική δημόσια συγνώμη προς τους απογόνους των Ουγενότων σε όλο τον κόσμο, για την καταδίωξη κατά τους θρησκευτικούς πολέμους και μετέπειτα<ref>http://discours.vie-publique.fr/notices/857015500.html</ref>, και την ίδια χρονική περίοδο η Γαλλική κυβέρνηση εξέδωσε αναμνηστικό γραμματόσημο όπου αναφέρεται πως η Γαλλία είναι το σπίτι των Ουγενότων<ref>[http://www.shutterstock.com/pic-146133857/stock-photo-france-circa-a-stamp-printed-in-the-france-shows-huguenot-cross-symbol-of-the-evangelical.html Hugenot stamp 1985 France]</ref>.
| |||