Χανάτο Τσαγκατάι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 34:
Ο Τσαγκατάι ίδρυσε την πρωτεύουσά του στο [[Αλμαλίκ]] κοντά στο σημερινό Γινίνγκ της βορειοδυτικής Κίνας. Εκτός από τα προβλήματα διαδοχής και κληρονομιάς, η Μογγολική Αυτοκρατορία κινδύνευε από τις μεγάλες πολιτιστικές και εθνικές διαφορές μεταξύ των Μογγόλων και των, κατά κύριο λόγο, μουσουλμάνων τουρκογενών υπηκόων τους.
 
Όταν ο Ογκεντέι πέθανε πριν πραγματοποιήσει το όνειρο της κατάκτησης του συνόλου των εδαφών της Κίνας, η εξουσία μεταβιβάστηκε στον γιο του, Γκιουγιούκ (γεν. το 1241), υπό την αντιβασιλεία για 5 έτη της χήρας του, Τορεγκένε. Η μεταβίβαση έπρεπε να επικυρωθεί από το Κουρουλτάι (συμβούλιο των ευγενών), αλλά χωρίς την παρουσία του Μπατού, του χάνου της [[Χρυσή Ορδή|Χρυσής Ορδής]], που διακρινόταν για το ανεξάρτητο φρόνημά του και ο οποίος, ξέροντας ότι δεν θα εκλεγόταν ως Μεγάλος Χάνος, προφασίστηκε μια δικαιολογία και δεν παρουσιάστηκε ποτέ. Μετά τον θάνατο του τελικός εκλεγέντος ως Μεγάλου Χάνου Γκιουγιούκ, ο Μπατού έστειλε τον αδελφό του Μπερκέ, που συμμάχησε με τη χήρα του Τολούι, καταφέρνοντας στο επόμενο Κουρουλτάι να μεταβιβάσουν την εξουσία του Μεγάλου Χάνου στον Μόνγκε, γιο του Τολούι, ο οποίος λεγόταν ότι διάκειτο ευμενώς στη χριστιανική αίρεση του [[Νεστοριανισμός|Νεστοριανισμού]]. Η φατρία του Ογκεντέι αποδεκατίστηκε από μέλη, και μόνο αυτοί που δεν πέρασαν αμέσως στην αντιπολίτευση πήραν κάποια μικρότερα φέουδα από τη νέα εξουσία των Τολουιδών.
 
Ο Τσαγκατάι πέθανε το 1242, λίγο μετά τον αδερφό του Ογκεντέι. Για σχεδόν είκοσι χρόνια μετά το θάνατο του ιδρυτή του, το χανάτο ήταν λίγο πολύ ένα υποτελές κράτος της μογγολικής κεντρικής κυβέρνησης του Μεγάλου Χαν, η οποία αντικαθιστούσε και διόριζε χάνους στο Τσαγκατάι σύμφωνα με τις ορέξεις της. Οι πόλεις της Υπερωξιανής, παρότι βρίσκονταν μέσα στα όρια του χανάτου Τσαγκατάι, διοικούνταν από αξιωματούχους που έδιδαν λόγο απευθείας στο Μεγάλο Χάνο.
 
Το καθεστώς αυτό υποτέλειας στην κεντρική κυβέρνηση έληξε κατά τη διάρκεια της βασιλείας του εγγονού του χάνου Τσαγκατάι, Αλγκού (1260-1266), ο οποίος εκμεταλλεύτηκε τον εμφύλιο πόλεμο μεταξύ της βασιλικής φατρίας των Τολουιδών ανάμεσα στους αδελφούς Κουμπιλάι ([[Κουμπλάι Χαν]]) και [[Αρίκ ΜπόκεΜποκέ]], επαναστατώντας κατά του τελευταίου, κατακτώντας νέες περιοχές και κερδίζοντας τη συμμαχία των αξιωματούχων του Μεγάλου Χάνου στην Υπερωξιανή. Οι περισσότεροι από τη φατρία των Τσαγκαταϊδών πρώτα υποστήριξαν τον Κουμπιλάι, αλλά το 1269 ένωσαν τις δυνάμεις τους με τον βασιλικό Οίκο του Ογκεντέι.
 
Ο τελικός διάδοχος του Αγκού, Μπαράκ (1266–1271), αφού ανέτρεψε τον κυβερνήτη του Κουμπιλάι Χαν από την επαρχία [[Σιντζιάνγκ]], ήρθε σύντομα σε σύγκρουση με τον Καϊντού της φατρίας του Ογκεντέι, ο οποίος κέρδισε την υποστήριξη του χανάτου της [[Χρυσή Ορδή|Χρυσής Ορδής]] και επιτέθηκε στους υποστηρικτές της φατρίας του Τσαγκατάι.