Πετρόνιος Μάξιμος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο Πετρόνιος Μάξιμος ήταν αξιωματικός στην υπηρεσία του αυτοκράτορα [[Ονώριος|Ονώριου]] από το 395 μέχρι το 423 οπότε ανέβηκε γρήγορα την ιεραρχία.<ref name="Mathisen, ''Petronius Maximus''">Mathisen</ref> Το [[455]] δολοφόνησε τον αυτοκράτορα [[Ουαλεντινιανός Γ΄|Ουαλεντινιανό]] κατά τη διάρκεια τοξοβολίας στο [[Άρεως Πεδίον]] στη Ρώμη, χρησιμοποιώντας δύο [[Ούννοι|Ούννους]] υπηρέτες με αφορμή την προσβολή της συζύγου του<ref name="Mathisen, ''Petronius Maximus''"/>. Ως εκ τούτου ανακηρύχθηκε αυτοκράτορας με τη βοήθεια του στρατού<ref name="Πάπυρος Λαρούς">Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα</ref>.

Δεν επέδειξε ηγετικά προσόντα, γεγονός συμβατό με τη γενικότερη παρακμή του βασιλείου του.<ref name="Πάπυρος Λαρούς"></ref> Όταν πέθανε η σύζυγος του (Λουκίνα), παντρεύτηκε τη χήρα του Ουαλεντινιανού [[Λικίνια Ευδοξία]].<ref name="Jones & Martindale, pg. 751">Jones & Martindale, pg. 751</ref>Η Λικίνια, η οποία πιθανώς τον παντρεύτηκε για να εκδικηθεί το θάνατο του πρώτου της συζύγου, δεν άργησε να προσεταιριστεί τον πανίσχυρο τότε βασιλιά των [[Βάνδαλοι|Βανδάλων]] [[Γεζέριχος|Γεζέριχο]] και να του ζητήσει βοήθεια ώστε να απαλλαγεί από τον σύζυγο της. Ο Γεζέριχος αποβιβάστηκε στην Ιταλία κι αφού κατέλαβε τη [[Αρχαία Ρώμη|Ρώμη]] εκθρόνισε τον Πετρόνιο ο οποίος δολοφονήθηκε λιθοβολούμενος από τον όχλο της Ρώμης<ref name="Πάπυρος Λαρούς"></ref>. Κατά άλλη εκδοχή αναφέρεται ότι σκοτώθηκε από «ένα Ρωμαίο στρατιώτη που ονομαζόταν ''Ursus''<ref>Brown, p. 350</ref>. Το σώμα του πετάχτηκε ακρωτηριασμένο στον [[Τίβερης|Τίβερη]] ποταμό.<ref name="Mathisen, ''Petronius Maximus''"/><ref>Canduci, pg. 161</ref> Ο γιος του από τον πρώτο του γάμο [[Παλλάδιος (καίσαρας)|Παλλάδιος]] ο οποίος υπήρξε καίσαρας στο ίδιο διάστημα και είχε παντρευτεί τη μεγαλύτερη κόρη του Ουαλεντινιανού, πιθανότατα δολοφονήθηκε επίσης από τον όχλο.<ref name="Mathisen, ''Petronius Maximus''"/><ref>Cameron, pg. 21</ref> Εντωμεταξύ ο αρχηγός των Βανδάλων Γεζέριχος απέσπασε λάφυρα, συνέλαβε αιχμαλώτους και πήρε την Λικίνια Ευδοξία και τις δύο κόρες της μαζί του.<ref name="Πάπυρος Λαρούς"></ref>