Ελισάβετ της Ρουμανίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

Η Ελισάβετ παντρεύτηκε στο [[Βουκουρέστι]] στις 27 Φεβρουαρίου [[1921]] τον μέλλοντα Βασιλιά [[Γεώργιος Β' της Ελλάδας|Γεώργιο Β' της Ελλάδας]], ο οποίος τότε ήταν Διάδοχος του [[Μοναρχία της Ελλάδας|Ελληνικού θρόνου]]<ref name="patris.gr"/>. Θεωρείται ότι πρόξενος αυτού του γάμου ήταν ο θείος του Γεωργίου ο Γερμανός Αυτοκράτορας [[Γουλιέλμος Β' της Γερμανίας|Γουλιέλμος Β']]. Ο Βασιλιάς [[Κωνσταντίνος Α' της Ελλάδας]] επέτρεψε τη διαμονή της Ελισάβετ στα [[Τατόι|Ανάκτορα Τατοΐου]] και της έδωσε τον τιμητικό τίτλο της [[Δούκας της Σπάρτης|Δούκισσας της Σπάρτης]]<ref>http://histclo.com/royal/rom/rr-f1.htm</ref>.

Τον Σεπτέμβριο του [[1922]] μετά την εκθρόνιση του πατέρα του Κωνσταντίνου, ο Γεώργιος, έγινε Βασιλιάς της Ελλάδας και η Ελισάβετ Βασίλισσα<ref name="patris.gr"/>. Μέσα στο [[1923]] η ίδια ασχολήθηκε με την περίθαλψη των χιλιάδων Ελλήνων που είχαν έρθει στην [[Ελλάδα]] από τις περιοχές της [[Μικρά Ασία|Μικράς Ασίας]], της [[Ανατολική Θράκη|Ανατολικής Θράκης]] και του [[Πόντος|Πόντου]]. Τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους το ζευγάρι αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την Ελλάδα για τη Ρουμανία, εξαιτίας της έντονης πολιτικής κρίσης που συνεχιζόταν από την περίοδο της [[Μικρασιατική καταστροφή|Μικρασιατικής Καταστροφής]]<ref name="patris.gr"/>. Για τα επόμενα δώδεκα περίπου χρόνια στην εξορία που ακολούθησε, ο Γεώργιος, περνούσε μεγάλο διάστημα στην [[Αγγλία]]. Έτσι, το ζευγάρι αποξενώθηκε σταδιακά, κάτι που οδήγησε το διαζύγιό τους τον Ιούλιο του [[1935]]. Στην απόφαση για διαζύγιο έπαιξε ρόλο και η διάθεση που φαινόταν να καλλιεργείται την ίδια περίοδο στην Ελλάδα για να επιστρέψει ο Γεώργιος στο θρόνο της χώρας, κάτι που τελικά συνέβη λίγους μήνες μετά<ref name="patris.gr"/>.