Αμύντας Γ΄ της Μακεδονίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

Το 385 π.Χ. οι Ιλλύριοι υπό τον [[Βάρδυλης|Βάρδυλη]] έκαναν την εμφάνιση τους ξανά στον Ελληνικό χώρο, και επιτέθηκαν στην [[Αρχαία Ήπειρος|Ήπειρο]], με την βοήθεια του [[Διονύσιος ο Πρεσβύτερος|Διονυσίου των Συρακουσών]], και σε συνενόηση με τον [[Αλκέτας Α΄ της Ηπείρου|Αλκέτα Α'''<nowiki>'</nowiki>''' της Ηπείρου]] ο οποίος ήθελε να ξανακερδίσει τον θρόνο των [[Μολοσσοί|Μολοσσών]]. Η [[Αρχαία Σπάρτη|Σπάρτη]] εντωμεταξύ ήδη από το 387 π.Χ. είχε αποφασίσει ως στρατηγικό στόχο να επαναδραστηριοποιηθεί στην Βόρεια Ελλάδα, έτσι όταν ο Αμύντας αναζήτησε την Σπαρτιατική βοήθεια ενάντια στην ολοένα και πιο ισχυρή Όλυνθο, οι Σπαρτιάτες βρήκαν ακριβώς την ευκαιρία που έψαχναν. Επίσης, η Όλυνθος υποστηρίζονταν από τους Αθηναίους και τους Θηβαίους, αντίπαλους της Σπάρτης για τον έλεγχο της Ελλάδας, οπότε οι Σπαρτιάτες είχαν ακόμα μια παραπάνω καλή αφορμή για να επέμβουν. Ο Αμύντας επομένως συμμάχησε με τους Σπαρτιάτες, οι οποίοι τον βοήθησαν να περιορίσει σημαντικά την δύναμη της Ολύνθου. Επίσης έκανε ακόμα μια επιτυχή συμμαχία με τον [[Ιάσων των Φερών]] της Θεσσαλίας, και με επιμέλεια και προσοχή ξεκίνησε να επιδιορθώνει την σχέση του με την Αθήνα. Το 371 π.Χ., στην πανελλήνια συγκέντρωση των συμμάχων των Λακεδαιμονίων, ψήφισε υπέρ των Αθηναίων και υποστήριξε την πλευρά των Ελλήνων οι οποίοι υποστήριξαν πως η [[Αμφίπολη]] έπρεπε να δωθεί στους Αθηναίους(σύμφωνα με ένα από τους όρους της [[Νικίειος Ειρήνη|Νικίειου Ειρήνης]] το 421 π.Χ., ο οποίος δε τηρήθηκε ποτέ από τους Σπαρτιάτες).

Με την Όλυνθο να έχει πια παραμεριστεί και αποδυναμωθεί, ο Αμύντας πλέον μπόρεσε και συνθηκολόγησε με την Αθήνα, και έκανε απευθείας το βασίλειο του τον βασικό προμηθευτή ξυλείας προς την Αθήνα, και συγκεκριμένα προς τον Τιμόθεο του Πειραιά.