Κάσσανδρος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον 79.103.53.72 (συνεισφ.), επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό [[Χρήστ... |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
[[Αρχείο:Kassander316BC.jpg|thumb|[[Στατήρας]] του Κάσσανδρου]]
Ο '''Κάσσανδρος''' ( [[358 π.Χ.|358]] ή [[350 π.Χ.|350]] – [[297 π.Χ.]] ) ήταν ένας από τους Επιγόνους του [[Αλέξανδρος ο Μέγας|Μεγάλου Αλεξάνδρου]], μια από τις πρωταγωνιστικές φυσιογνωμίες στους πολέμους των Διαδόχων, που βασίλεψε στο χώρο της [[Μακεδονικό βασίλειο|Μακεδονίας]]. Ήταν ο μεγαλύτερος σε ηλικία γιος του [[Αντίπατρος|Αντιπάτρου]] και ένα από τα πιο αξιοσημείωτα γεγονότα που σχετίζονται με τη βασιλεία του είναι η ίδρυση της [[Θεσσαλονίκη]]ς. Επίσης ήταν ιδρυτής της βραχύβιας δυναστείας των [[Δυναστεία των Αντιπατριδών|Αντιπατριδών]].▼
== Νεανικά χρόνια και άνοδος στην εξουσία ==▼
Μικρός είχε παρακολουθήσει τα μαθήματα του [[Αριστοτέλης|Αριστοτέλη]] μαζί με τον Αλέξανδρο και τον [[Ηφαιστίωνας|Ηφαιστίωνα]]. Ο Κάσσανδρος δεν ακολούθησε τον στρατό του Αλεξάνδρου, αλλά έμεινε στην Μακεδονία στο πλευρό του Αντιπάτρου. Αργότερα, στην αυλή του στρατηλάτη στη [[Βαβυλώνα]], ο Κάσσανδρος ήταν αυτός που υπερασπίστηκε τον πατέρα του απέναντι στις κατηγορίες των εχθρών τους και κυρίως της [[Ολυμπιάδα]]ς, της μητέρας του Αλεξάνδρου. ▼
Αργότερα, μετά το θάνατο του Μ. Αλεξάνδρου, ο πατέρας του ανακήρυξε διάδοχό του στη βασιλεία της Μακεδονίας τον [[Πολυπέρχων|Πολυπέρχοντα]]. Ο Κάσσανδρος έλαβε, παρά το νεαρό της ηλικίας του, τη δεύτερη θέση στην ιεραρχία και το βαθμό του χιλιάρχου, που ήταν αξιόλογη θέση από την εποχή των [[Πέρσες|Περσών]], και που είχε υιοθετήσει και ο Μ. Αλέξανδρος στη διακυβέρνηση του κράτους του. Ο Κάσσανδρος ωστόσο δυσαρεστήθηκε, καθώς ο Πολυπέρχων, αν και πολύπειρος, δεν ήταν συγγενής τους εξ αίματος. Τότε, σύμφωνα με τον [[Διόδωρος Σικελιώτης|Διόδωρο Σικελιώτη]], συμμάχησε πρώτα με ντόπιους συμμάχους και κατόπιν με τον βασιλιά της Αιγύπτου, [[Πτολεμαίος ο Σωτήρ|Πτολεμαίο το Σωτήρα]] και τον [[Αντίγονος ο Μονόφθαλμος|Αντίγονο το Μονόφθαλμο]], και κήρυξε τον πόλεμο εναντίον των ανταγωνιστών του. Οι περισσότερες ελληνικές πόλεις τάχθηκαν με το μέρος του και η [[αρχαία Αθήνα|Αθήνα]] παραδόθηκε επίσης. Μέχρι το 318 π.Χ., που ηττήθηκε ο στόλος του Πολυπέρχονα στο [[Βόσπορος|Βόσπορο]], είχε συγκεντρώσει στα χέρια του την κυριαρχία της Μακεδονίας και του υπόλοιπου ελλαδικού χώρου. Έκανε επίσης συμμαχία με την [[Ανταία Ευρυδίκη της Μακεδονίας|Ευρυδίκη]], τη φιλόδοξη σύζυγο του βασιλιά [[Φίλιππος Γ΄ της Μακεδονίας|Φιλίππου Γ’ του Αρριδαίου]] της Μακεδονίας, και έγινε αντιβασιλιάς. Ωστόσο, τόσο εκείνη όσο και ο σύζυγός της (που ήταν ετεροθαλής αδερφός του Αλεξάνδρου), φονεύτηκαν από την Ολυμπιάδα, μαζί με τον αδερφό του Κασσάνδρου, Νικάνορα. Ο Κάσσανδρος αμέσως προέλασε εναντίον της Ολυμπιάδας και, αφού την ανάγκασε να παραδοθεί στην [[Αρχαία Πύδνα Πιερίας|Πύδνα]], λιμάνι στους πρόποδες του [[Όλυμπος|Ολύμπου]], διέταξε το θάνατό της το 316 π.Χ.▼
== Οι πόλεμοι των Διαδόχων ==▼
[[Image:Ellinistikos Kosmos 300pX el.PNG|thumb|right|float|300px|
{{legend|#50A249|Βασίλειο του Κασσάνδρου}}
Γραμμή 11 ⟶ 21 :
{{legend|#85AB54|Ελληνικές Αποικίες}}
]]
▲Ο '''Κάσσανδρος''' ( [[358 π.Χ.|358]] ή [[350 π.Χ.|350]] – [[297 π.Χ.]] ) ήταν ένας από τους Επιγόνους του [[Αλέξανδρος ο Μέγας|Μεγάλου Αλεξάνδρου]], μια από τις πρωταγωνιστικές φυσιογνωμίες στους πολέμους των Διαδόχων, που βασίλεψε στο χώρο της [[Μακεδονικό βασίλειο|Μακεδονίας]]. Ήταν ο μεγαλύτερος σε ηλικία γιος του [[Αντίπατρος|Αντιπάτρου]] και ένα από τα πιο αξιοσημείωτα γεγονότα που σχετίζονται με τη βασιλεία του είναι η ίδρυση της [[Θεσσαλονίκη]]ς. Επίσης ήταν ιδρυτής της βραχύβιας δυναστείας των [[Δυναστεία των Αντιπατριδών|Αντιπατριδών]].
▲== Νεανικά χρόνια και άνοδος στην εξουσία ==
▲Μικρός είχε παρακολουθήσει τα μαθήματα του [[Αριστοτέλης|Αριστοτέλη]] μαζί με τον Αλέξανδρο και τον [[Ηφαιστίωνας|Ηφαιστίωνα]]. Ο Κάσσανδρος δεν ακολούθησε τον στρατό του Αλεξάνδρου, αλλά έμεινε στην Μακεδονία στο πλευρό του Αντιπάτρου. Αργότερα, στην αυλή του στρατηλάτη στη [[Βαβυλώνα]], ο Κάσσανδρος ήταν αυτός που υπερασπίστηκε τον πατέρα του απέναντι στις κατηγορίες των εχθρών τους και κυρίως της [[Ολυμπιάδα]]ς, της μητέρας του Αλεξάνδρου.
▲Αργότερα, μετά το θάνατο του Μ. Αλεξάνδρου, ο πατέρας του ανακήρυξε διάδοχό του στη βασιλεία της Μακεδονίας τον [[Πολυπέρχων|Πολυπέρχοντα]]. Ο Κάσσανδρος έλαβε, παρά το νεαρό της ηλικίας του, τη δεύτερη θέση στην ιεραρχία και το βαθμό του χιλιάρχου, που ήταν αξιόλογη θέση από την εποχή των [[Πέρσες|Περσών]], και που είχε υιοθετήσει και ο Μ. Αλέξανδρος στη διακυβέρνηση του κράτους του. Ο Κάσσανδρος ωστόσο δυσαρεστήθηκε, καθώς ο Πολυπέρχων, αν και πολύπειρος, δεν ήταν συγγενής τους εξ αίματος. Τότε, σύμφωνα με τον [[Διόδωρος Σικελιώτης|Διόδωρο Σικελιώτη]], συμμάχησε πρώτα με ντόπιους συμμάχους και κατόπιν με τον βασιλιά της Αιγύπτου, [[Πτολεμαίος ο Σωτήρ|Πτολεμαίο το Σωτήρα]] και τον [[Αντίγονος ο Μονόφθαλμος|Αντίγονο το Μονόφθαλμο]], και κήρυξε τον πόλεμο εναντίον των ανταγωνιστών του. Οι περισσότερες ελληνικές πόλεις τάχθηκαν με το μέρος του και η [[αρχαία Αθήνα|Αθήνα]] παραδόθηκε επίσης. Μέχρι το 318 π.Χ., που ηττήθηκε ο στόλος του Πολυπέρχονα στο [[Βόσπορος|Βόσπορο]], είχε συγκεντρώσει στα χέρια του την κυριαρχία της Μακεδονίας και του υπόλοιπου ελλαδικού χώρου. Έκανε επίσης συμμαχία με την [[Ανταία Ευρυδίκη της Μακεδονίας|Ευρυδίκη]], τη φιλόδοξη σύζυγο του βασιλιά [[Φίλιππος Γ΄ της Μακεδονίας|Φιλίππου Γ’ του Αρριδαίου]] της Μακεδονίας, και έγινε αντιβασιλιάς. Ωστόσο, τόσο εκείνη όσο και ο σύζυγός της (που ήταν ετεροθαλής αδερφός του Αλεξάνδρου), φονεύτηκαν από την Ολυμπιάδα, μαζί με τον αδερφό του Κασσάνδρου, Νικάνορα. Ο Κάσσανδρος αμέσως προέλασε εναντίον της Ολυμπιάδας και, αφού την ανάγκασε να παραδοθεί στην [[Αρχαία Πύδνα Πιερίας|Πύδνα]], λιμάνι στους πρόποδες του [[Όλυμπος|Ολύμπου]], διέταξε το θάνατό της το 316 π.Χ.
▲== Οι πόλεμοι των Διαδόχων ==
Περίπου το 313, διάφορες πόλεις αποκήρυξαν τη συμμαχία που είχαν με τον Κάσσανδρο και μεγάλα μέρη της [[Πελοπόννησος|Πελοποννήσου]] έπεσαν στα χέρια του Αντίγονου, ενώ οι πόλεμοι των Διαδόχων ήταν ακόμη σε εξέλιξη. Ο Κάσσανδρος αναγκάστηκε να μπει σε διαπραγματεύσεις, αλλά αυτό δεν οδήγησε πουθενά. Στα επόμενα δύο χρόνια, ο Πτολεμαίος κι ο Κάσσανδρος πήραν και πάλι την πρωτοβουλία και ο Αντίγονος υπέστη ήττες. Το φθινόπωρο του [[311 π.Χ.|311]], υπογράφτηκε συμφωνία ειρήνης, η οποία προέβλεπε παύση των εχθροπραξιών και αναγνώριση του γιου του Μ. Αλεξάνδρου, Αλεξάνδρου Δ’, ως βασιλιά μετά την ενηλικίωσή του.
| |||