Βικιπαίδεια

Μπεάτα Κιτσίκη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
ουδετεροποιηση
Γραμμή 1:
 
[[File:Beata Kitsikis.JPG|thumb|Μπεάτα Κιτσίκη, ως αγωνίστρια του [[ΚΚΕ]]]]
Η '''Μπεάτα Κιτσίκη''',''' '''γεννημένη Μερόπη Πετυχάκη, στο [[Ηράκλειο]] της [[Κρήτη|Κρήτης]], στις 14 Ιουλίου 1907, απεβίωσε στην [[Αθήνα]] στις 7 Φεβρουαρίου 1986, ήταν αγωνίστρια των δικαιωμάτων των γυναικών, καιαγωνίστρια του απόλυτα δοσμένη στην κομμουνιστική πάληΚΚΕ κατά τη διάρκεια του [[Ελληνικός Εμφύλιος Πόλεμος 1946-1949|εμφυλίου πολέμου]], 1944-1949. Ήταν σύζυγος του [[Νίκος Κιτσίκης|Νίκου Κιτσίκη]] και μητέρα του [[Δημήτρης Κιτσίκης|Δημήτρη Κιτσίκη]].
 
==Βίος==
Γραμμή 13:
 
==Η πολύκροτη δίκη της Μπεάτας==
Στις 9 Απριλίου 1948, εν μέσω του εμφυλίου πολέμου, άρχισε ενώπιον του εκτάκτου στρατιωτικού δικαστηρίου των Αθηνών η δίκη της Μπεάτας για κατασκοπία προς όφελος του εκτός νόμου ΚΚΕ, τη στιγμή που ο σύζυγός της ο Νίκος Κιτσίκης ήταν ακόμη πρόεδρος του Ελληνοσοβιετικού Συνδέσμου. Με την φήμη που την περιέβαλε της ελληνικής Πασιονάριας, κατεδικάσθη σε θάνατο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα της μεροληψίας των στρατιωτικών δικαστών ήταν ο Γεώργιος Ιω. Στασινόπουλος, ο οποίος στην Πελοπόννησο είχε πολεμήσει στην Κατοχή κατά του [[ΕΛΑΣ]], είχε συλληφθή από τους ελασίτες που τον κατεδίκασαν σε θάνατο. Το 1977 υπήρξε υποψήφιος βουλευτής του ακροδεξιού κόμματος της "Ἐθνικής Παρατάξεως".<ref>''Ελεύθερος Κόσμος'', Αθήνα, 30 Οκτωβρίου 1977</ref>
 
Παρά τα σκληρά βασανιστήρια τα οποία υπέστη, η Μπεάτα ποτέ δε δέχθηκε να υπογράψει δήλωση μετανοίας και ηρωποιήθηκε από τη νεολαία. Σε πολλά κορίτσια που γεννήθηκαν εκείνη την εποχή δόθηκε το όνομα Μπεάτα.<ref>Το 1948, πολλά σταυρόλεξα εφημερίδων είχαν ως ερώτημα: "όνομα φημισμένης ερυθράς κυρίας"</ref>Στη διάρκεια της δίκης της κατηγορήθηκε ότι είχε προδώσει την τάξη της, αὐτήναυτήν του Κολωνακίου.
 
Την 1η Μαΐου 1948, ο υπουργός Δικαιοσύνης [[Χρήστος Λαδάς]], που είχε υπογράψει τη θανατική της καταδίκη, δολοφονήθηκε από μέλος της [[ΟΠΛΑ]]<ref>Γ. Μαρμαρίδης, "Πως έγινε η δολοφονία του Χρήστου Λαδά". ''Ακρόπολις'', 1ης Μαΐου 1978</ref>. Οι εφημερίδες της εποχής αμέσως κατηγόρησαν την Μπεάτα ότι από την φυλακή είχε δώσει διαταγή στην ΟΠΛΑ να προβεί στην δολοφονία του υπουργού.<ref>Αντ. Σβώκος, "Διατί εδολοφονήθη ο Χρ. Λαδάς", ''Βραδυνή'', 1 Νοεμβρίου 1954</ref>
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Μπεάτα_Κιτσίκη"