Μάχη της Οδού Μπιζανίου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Μάχη της Οδού Μπιζανίου
(Καμία διαφορά)

Έκδοση από την 15:35, 22 Νοεμβρίου 2014

Αρματωμένα γύρω μας, κάθε λογής φουσάτα

και δέκα μόνο εμείς παιδιά, σε χάνι, νέο, Γραβιάς
Με ανεμισμένα φλάμπουρα, τα ατίμητά μας νιάτα
σύραμε το λεβέντικο χορό της λευτεριάς
Κι αφού τριγύρω στρώσαμε τη γη, με οχτρών κουφάρια
μ’ ένα τραγούδι αφήσαμε την ύστερη πνοή.
Διαβάτη, δωσ’ το μήνυμα: Σα γνήσια παλικάρια

Για την πατρίδα πέσαμε κι οι δέκα, εδώ, νεκροί

Σοφία Μαυροειδή Παπαδάκη

Η Μάχη της Οδού Μπιζανίου στην Καλλιθέα Αττικής[1], ήταν μάχη όπου θυσιάστηκαν στις 24 Ιουλίου του 1944 10 Επονίτες, πολεμώντας τους κατακτητές Γερμανούς και τους έλληνες συνεργάτες τους. Έμεινε με το όνομα «Το ολοκαύτωμα της οδού Μπιζανίου» στην ιστορία της Εθνικής Αντίστασης[2].

Η Μάχη

Από τις αρχές του 1944, τα τμήματα πόλης του ΕΛΑΣ έλεγχαν ουσιαστικά τα προάστια της Αθήνας. Οι κατοχικές δυνάμεις επέδραμαν στα προάστια συνήθως στη διάρκεια της ημέρας και μετά αποσύρονταν στα στρατόπεδά τους.[3]

Στις 23 Ιουλίου του 1944 μηχανοκίνητο τμήμα του συνταγματάρχη αστυνομίας Μπουραντά, συνεργάτη των ΣΣ και της γκεστάπο[4]:808, και τμήματα ταγματασφαλιτών έκαναν μια επιδρομή στην Καλλιθέα Αττικής. Η επιδρομή αποκρούστηκε από τα τμήματα πόλης του ΕΛΑΣ. Στις 24 Ιουλίου 1500 γερμανοί, μαζί και οι συνεργάτες τους, επανέλαβαν την επιδρομή. Σε ‘ένα σπιτάκι της Οδού Μπιζανίου 10 Επονίτες δώσαν την μάχη μέχρις εσχάτων επι 5 ώρες[5][6][7]

Αρχείο:KALLITHEA-1944.JPG
Το μνημείο τω 10 επι της Οδού Μπιζανίου στην Καλλιθέα Αττικής.

Μνήμη

Η Σοφία Μαυροειδή-Παπαδάκη, η οποία έγραψε και τον ύμνο του ΕΛΑΣ[8], έγραψε ένα Επίγραμμα –Επιτάφιο στους 10 της Καλλιθέας.

Παραπομπές