Μονοδένδρι Ιωαννίνων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ιστορία + επιφανείς |
|||
Γραμμή 18:
Το Μονοδένδρι είναι κτισμένο στο βόρειο άκρο του [[Ζαγόρι|Ζαγορίου]] σε υψόμετρο 1060 [[Μέτρο|μέτρων]]<ref name=Zagoroxoria>[http://www.zagoroxoria.gr/horia/kentriko-zagori/monodendri.html Ζαγοροχώρια: Μονοδένδρι.]</ref>, κοντά στον παραπόταμο του [[Αώος|Αώου]], [[Βοϊδομάτης|Βοϊδομάτη]]<ref>Ελπινίκης Μ. Μαυρογορδάτου, ''Ήπειρος - Λεύκωμα ετήσιον'', Τυπογραφικά Καταστήματα "Η Ανατολή", Εν Κωνσταντινουπόλει 1910, σελ. 31.</ref> και απέχει 41 [[Χιλιόμετρο|χλμ]] από τα [[Ιωάννινα]]<ref>[http://hellas.teipir.gr/prefectures/greek/Ioanninon/Monodendri.htm teipir: Μονοδένδρι.]</ref>.
Αξιοθέατα της περιοχής είναι ο - ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής κατασκευής - ναός του Αγίου Αθανασίου, που αναστηλώθηκε με δαπάνη των αδελφών Ριζάρη και δεσπόζει στην κεντρική πλατεία (μεσοχώρι) του χωριού, ο ναός του Αγίου Γεωργίου ( ανακαινίστηκε το [[1538]]<ref name=Lambridou38>Ιωάννου Λαμπρίδου, ''Ζαγοριακά οις προσετέθησαν και τινά περί Ηπείρου'', Εκ του Τυπογραφείου της Αυγής, Εν Αθήναις, 1870, σελ. 38.</ref> ) το μοναστήρι της Αγίας Παρασκευής που ιδρύθηκε το [[1412]] από τον βοεβόδα Μιχαήλ Θερειανό επί κυριαρχίας [[Κάρολος Α΄ Τόκκος|Καρόλου Τόκκου]] στο [[Δεσποτάτο της Ηπείρου]]<ref name=Mavrogordatou11>Μαυρογορδάτου, 1910, σελ. 11.</ref> και βρίσκεται στο χείλος του [[Εθνικός Δρυμός Βίκου-Αώου#Φαράγγι του Βίκου|φαραγγιού του Βίκου]], ο αρχαιολογικός χώρος στη θέση Γενίτσαρη και οι πέτρινοι πύργοι στη θέση Οξιά. Το χωριό διαθέτει και ένα αμφιθεατρικά κτισμένο πέτρινο θέατρο όπου την θερινή περίοδο αποτελεί χώρο τέλεσης πολιτιστικών εκδηλώσεων<ref name=Zagoroxoria></ref>. Στο Μονοδένδρι υπάρχουν επίσης εκθεσιακό κέντρο και χειροτεχνική σχολή.
Τα τελευταία χρόνια σημειώνεται αξιόλογη τουριστική ανάπτυξη, ιδιαίτερα κατά την χειμερινή περίοδο. Αρκετά δημοφιλή είναι και τα ορειβατικά μονοπάτια που διαπερνούν το χωριό.
Γραμμή 24:
== Ιστορικά στοιχεία ==
Αρχικά, το Μονοδένδρι φαίνεται να υπήρξε μια κοινότητα από κοινού με την Βίτσα υπό την ονομασία Βιζίτσα ή Βεζίτσα. Κατά τον 17ο αιώνα, λόγω της αύξησης του πληθυσμού οι οικισμοί αυτονομήθηκαν και το Μονοδένδρι έλαβε τη σημερινή του ονομασία ( ως τότε λεγόταν ''Άνω Μαχαλάς'' )<ref name=Mavrogordatou11></ref><ref>Λαμπρίδου, 1870, σελ. 36.</ref>. Κατά την πρώτη περίοδο της ιστορίας του οικισμού, ξεχωρίζει η κυριαρχία της ντόπιας οικογένειας των γαιοκτημόνων Θερειανών<ref name=Lambridou38></ref>.
== Επιφανείς κάτοικοι ==
Το Μονοδένδρι υπήρξε η γενέτειρα των εθνικών ευεργετών [[Μάνθος και Γεώργιος Ριζάρης|Μάνθου και Γεωργίου Ριζάρη]]<ref name=Mavrogordatou34>Μαυρογορδάτου, 1910, σελ. 34.</ref>, του λόγιου [[Αναστάσιος Τάγης|Αναστασίου Τάγη]]<ref>Μαυρογορδάτου, 1910, σελ. 11.</ref>, του ιερομόναχου και ελληνιστή, Διονυσίου Παπαρρούση<ref name=Mavrogordatou34></ref>, του διευθυντή της [[Ζωσιμαία Σχολή|Ζωσιμαίας σχολής]] [[Μιλτιάδης Πανταζής|Μιλτιάδη Πανταζή]]<ref name=Lambridis47>Λαμπρίδου, 1870, σελ. 47.</ref>, του [[Δήμος Αθηναίων|δημάρχου Αθηναίων]] [[Ιωάννης Κόνιαρης|Ιωάννη Κόνιαρη]]<ref>Λαμπρίδου, 1870, σελ. 46 - 47.</ref> και του πανεπιστημιακού [[Δημήτριος Σεμιτέλος|Δημητρίου Σεμιτέλου]].
== Δείτε επίσης ==
| |||