Μηδία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

Αρχαιότατη πρωτεύουσα της Μηδείας ήταν τα Εκβάτανα, ή Αγβάτανα ή Αποβάτανα. Λόγω της στατηγηκής της θέσης αναδείχτηκε καλοκαιρινό θέρετρο των Περισκών και αργότερα των Παρθικών αυτοκρατόρων. Η πόλη ήταν καλά οχυρωμένη με πανίσχυρο φρούριο, ενώ εδώ υπήρχε το θησαυροφυλάκιο ολόκληρης της αυτοκρατορίας. Σύμφωνα με τον Ηρόδωτο επτά αλλεπάλληλες σειρές οχυρά τείχη περιέζωναν την πόλη. Άλλη πόλη, μεγαλύτερη από τα Εκβάτανα και η μεγαλύτερη όλης της επικράτειας ήταν οι Ραγαί, η οποία βρίσκονταν ανατολικά από τα Εκβάτανα. Η περιοχή ολόκληρη ονομάζονταν Ραγιανή ή Ράγαδες, και περέκλειε την μεγάλη πεδιάδα της Νισίας, το «πεδίον μέγα Νίσαιον». Οι Ράγες καταστράφηκαν προφανώς από σεισμό. Η πόλη ξανακτίστηκε από τον Σέλευκο Νικάτωρα και ονομάστηκε Ευρωπός, ο οποίος με τη σειρά του καταστράφηκε ολοσχερώς στους Παρθικούς πολέμους και επανακτίστηκε για τρίτη φορά από τον Αρσακία. Το αρχικό όνομα έμεινε παρόλαυτά ζωντανό και αναφέρεται μέχρι στο Μεσαίωνα ότι Rey ήταν μια από τις μεγαλύτερες πόλεις στην Ασία, με έπαυλη μουσουλμάνων αξιωματούχων. Η πόλη καταστράφηκε από τους Τατάρους τον 12ο αιώνα, και τα ερείπια της βρίσκονται σήμερα έξω από την Τεχεράνη. Άλλες σημαντικές πόλεις ήταν τα Βάπτανα, κτισμένα στο όρος της Καμβαδηνής, όπου υπήρχε άγαλμα και στήλη προς τιμή της Σεμίραμις, η Ηράκλεια, που κτίστηκε από τους Μακεδόνες του Μεγάλου Αλεξάνδρου, η Γάζα ή Γάζακα, τα Φράατα, ή Πράασπα, τα οποία ίσως να είναι η Φρασπία, και η Ουέρα.

Οι Μήδοι ανέπτυξαν αξιόλογο εμπόριο και τέχνες. Η χώρα παρήγαγε μέλι, σταφύλια και κρασί, σύκα, εσπεριδοειδή, πορτοκάλια, λεμόνια και ιδίως [[κίτρο|κίτρα]], τα λεγόμενα "μηδικά μήλα". Έκανε παραγωγή και εμπόριο αλλατιού. Τα αγέροχα άλογα από την πεδιάδα της Νισίας ήταν περιζήτητα, και αγοράζονταν από τους Πέρσες αυτοκράτορες. Από αυτόυς πήρανε και οι Πέρσες την αγάπη τους για τη χλιδή και τη σπατάλη.

 

Η θρησκεία τους, την οποία αργότερα ασπάσθηκαν και οι Πέρσες ήταν συνδεδεμένη με την αστρολογία και την αστρονομία. Οι ιερείς των Μηδών ονομάζονταν Μάγοι όπως αναφέρουν οι Ξενοφώντας, Στράβων και Αιλιανός.

 

== Παραπομπές ==

{{παραπομπές}}