Μολδοβλαχία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 4:
 
Οι παραδουνάβιες αυτές χώρες αποτελούσαν για τους Έλληνες τόπους οικείους στους οποίους μετανάστευαν και εγκαθίσταντο μόνιμα ή παρεπιδημούσαν επαγγελματικά ως λόγιοι, κληρικοί, έμποροι, αλλά και ως μισθωτές κτημάτων των [[Βογιάροι|Βογιάρων]] (μεγαλοκτηματιών).<br />
Έτσι μαζί μ΄ αυτούς ξαπλωνότανεξαπλώνοταν και ο ελληνικός πολιτισμός σ΄ αυτές. Ειδικότερα με την υποστήριξη των [[Φαναριώτες|Φαναριωτών]] Ηγεμόνων, ο εξελληνισμός στην περιοχή είχε προχωρήσει και στα ανώτατα κοινωνικά στρώματα, όπως επίσης και ο εξευρωπαϊσμός. Πολλοί μάλιστα Βογιάροι μιλούσαν και έγραφαν ελληνικά και ορισμένοι γαλλικά και γερμανικά.
 
Η Μολδοβλαχία αποτελούσε κυρίως καταφύγιο όλων των καταδιωγμένων από τους Τούρκους Ελλήνων του ελλαδικού χώρου και τούτο από ένα σπουδαίο λόγο. Σύμφωνα με τη [[Συνθήκη του Βουκουρεστίου (1812)]] η Τουρκία δεν είχε το δικαίωμα μεταφοράς στρατού στις χώρες αυτές χωρίς προηγούμενη άδεια της [[Ρωσία]]ς. Οποιαδήποτε παραβίαση αυτού του όρου θα προκαλούσε Ρωσοτουρκικό πόλεμο. Αυτός ήταν και ο λόγος που ξεκίνησε η οργάνωση της επανάστασης των Ελλήνων απ΄ αυτή την περιοχή τόσο εκ μέρους των μυημένων στη [[Φιλική Εταιρεία]] όσο και από τον [[Αλέξανδρος Κ. Υψηλάντης|Αλεξ. Υψηλάντη]].