Γιάννης Βάζος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ σύμφωνα με τα στοιχεία του Αρβανίτη σκόραρε σχεδόν αποκλειστικά με σουτ, σπάνια με κεφαλιά ή φάουλ και καθόλου με πέναλτι
μ Σύνοψη καριέρας Βάζου σε Ολυμπιακό. Χωρισμός κάποιων ενοτήτων σε παραγράφους, εκφραστική/συντακτική επιμέλεια, Εισαγωγή/μορφοποίηση quotes.
Γραμμή 22:
}}
 
Ο '''Γιάννης Βάζος''' ([[1914]] - [[6 Νοεμβρίου]] [[1991]])<ref name="γενν">''"Η ζωή του Γιάννη Βάζου"'', Πάνος Μακρίδης-Σπύρος Καραθανάσης, ''έκδοση Αθλητικής Βιβλιοθήκης εφημερ. «ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΗΧΩ»'', Αθήνα 1947, σελ. 3</ref> — [[6 Νοεμβρίου]] [[1991]]) ήταν [[Έλληνας]] διεθνής [[ποδόσφαιρο|ποδοσφαιριστής]] του [[Ολυμπιακός Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς (ποδόσφαιρο)|Ολυμπιακού]]. Η ποδοσφαιρική του πορεία εκτείνεται τόσο πριν, όσο και μετά τον [[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Β' Π.Π]], όπως ακριβώς του [[Κώστας Χούμης|Κώστα Χούμη]] ([[Εθνικός Πειραιώς (ποδόσφαιρο)|Εθνικός Πειραιώς]]), με τον οποίον αποτέλεσαν δίδυμο στην [[Εθνική Ελλάδος (ποδόσφαιρο ανδρών)|Εθνική ομάδα]] και από κοινού θεωρούνται ως οι κορυφαίοι [[Θέσεις ποδοσφαίρου#Κεντρικός επιθετικός (CF)|κεντρικοί επιθετικοί]] προπολεμικά στη χώρα.
 
== Βιογραφικά στοιχεία ==
Γεννήθηκε στη [[Σμύρνη]] το φθινόπωρο του 1914<ref name="γενν" /> σε οικογένεια με σχετική οικονομική άνεση. Ο πατέρας του Ζαχαρίας (από τα [[Βουρλά]]) ήταν [[έμπορος]] ζώων και διατηρούσε κρεοπωλείο, ενώ η μητέρα του Στέλλα εξαιτίας ασθένειας κατά την [[εγκυμοσύνη]], είχε δύσκολο [[τοκετός|τοκετό]] με συνέπεια να κινδυνέψει η δική της ζωή και του νεογέννητου, το οποίο απέκτησε νευρολογικό πρόβλημα στα κάτω άκρα.<ref>είναι χαρακτηριστικό ότι το βρέφος κίνησε τα πόδια μόνο έπειτα από μήνες και στη διάρκεια της βάπτισης, γεγονός που απέδωσαν ο μεν οικογενειακός γιατρός στο σοκ από την επαφή με το καυτό νερό, οι δε παρευρισκόμενοι (ενδόμυχα) σε θαύμα του Αγ. Ιωάννη που η μητέρα το είχε "τάξει" και θα του έδινε το ίδιο όνομα</ref> Σε αυτό οφειλόταν η ελαφρά, αλλά εμφανής ιδιαιτερότητα του Βάζου στο τρέξιμο, με τους φιλάθλους να πιστεύουν ότι διαθέτει κοντύτερο το "καλό" δεξί του πόδι, μία φήμη που πάντως δεν έχει διαψευσθεί. Υπήρξε το μεσαίο από 7 αδέλφια και συγκεκριμένα τα μεγαλύτερα Ευαγγελία, Γεωργία, Βασίλη και τα νεότερα Στέλιο, Χρήστο, Κατίνα.
 
Η οικογένεια στη [[Μικρασιατική καταστροφή]] εγκατέλειψε τη Σμύρνη με ναυλωμένη βάρκα, ενώ κατά τη διαφυγή τους αποφεύχθηκε εντελώς τυχαία ένα δεύτερο περιστατικό που θα είχε μοιραία κατάληξη για τον 8χρονο, τότε, Γιάννη.<ref>Για να μην αφήσει πίσω του ένα αγαπημένο παιχνίδι, έφυγε από το σπίτι για εκείνο φίλου και χάθηκε στην προσπάθεια να μην συλληφθεί από ομάδα έφιππων [[Τσέτες|Τσετών]]. Κατά μεγάλη τύχη αναγνωρίστηκε από ζευγάρι πελατών του πατέρα του, το οποίο σωστά υπέθεσε ότι οι Βαζαίοι θα βρίσκονταν ήδη στο λιμάνι και τον οδήγησαν εκεί, αντί για τη γειτονιά τους που στο μεταξύ είχε καταληφθεί. Χάνοντας οι γονείς κάθε ελπίδα ανεύρεσής του, επέστρεφαν από την αναζήτηση και για να μην θέτουν πλέον σε κίνδυνο τα υπόλοιπα αδέλφια, θα αναχωρούσαν όταν ετοιμαζόταν η βάρκα, εντός της επόμενης μισής ώρας.</ref> Αντίθετα με άλλους πρόσφυγες, είχαν μόλις έναν πρώτο σύντομο σταθμό στην ''παλαιά'' Ελλάδα (πιθανότατα τη [[Χίος|Χίο]]) και γρήγορα εγκαταστάθηκαν μόνιμα στη [[Δραπετσώνα]] του [[Πειραιάς|Πειραιά]], όπου τώρα ο πατέρας ασχολήθηκε τώραμόνο με τη λιανική, μόνο, πώληση κρέατος. Ο Βάζος, παρότι ο αρχικός σχεδιασμός στη Σμύρνη προέβλεπε σπουδές και ελεύθερη εκλογήεπιλογή επαγγέλματος, παρακολούθησε έως την Ε' δημοτικού και εργάστηκε από 11 ετών εργάστηκε στο κατάστημα − όπως άλλωστε και ο δύο χρόνια μικρότερος Στέλιος, με τον οποίο τους συνέδεε μία ιδιαίτερα στενή σχέση. ΤηνΕκείνη εποχήτην εκείνηεποχή ήρθε σε πρώτη επαφή με το [[ποδόσφαιρο]].
 
Το δεύτερο εξάμηνο του 1933 παντρεύτηκε κατόπιν γνωριμίας κάποιων μηνών τη Ροδή, επίσης [[Μικρά Ασία|Μικρασιάτισσα]], παρά την πατρική διαφωνία για το νεαρό της ηλικίας του. Στα 19 έγινε πατέρας στη Στέλλα, ενώ περίπου μία δεκαετία αργότερα ακολούθησε ο Ιορδάνης.<ref>η βιογραφία του τον Ιανουάριο 1947 αναφέρει δύο παιδιά, όντας όμως νεότατος τότε, ενδεχομένως να υπήρξαν μεταγενέστερα και άλλα</ref> Ενδιάμεσα είχε στρατευτεί την περίοδο 1937 με 1939 στο Α' Σύνταγμα Στρατού, όπου οργάνωσε ισχυρή ποδοσφαιρική ομάδα με τη στήριξη του [[Αντισυνταγματάρχης|αντισυνταγματάρχη]] Αγησίλαου Σινιώρη. Κατά την κήρυξη του [[Ελληνοϊταλικός πόλεμος (1940-1941)|Ελληνοϊταλικού πολέμου]] παρουσιάστηκε στο [[Βόλος|Βόλο]], προωθήθηκε στο Τομόρι και υπό τις διαταγές του ίδιου πήρε μέρος σε επιχειρήσεις της Ταξιαρχίας Ελιγμών.
 
Εξαιτίας των ελλείψεων σε τρόφιμα με την έναρξη της [[Κατοχή της Ελλάδας 1941-1944|Κατοχής]], μετέτρεψε το κρεοπωλείο σε κατάστημα ποτών, σύντομα όμως συνελήφθη επειδή διακινήθηκαν εκεί απαγορευμένα είδη. Ο ίδιος αρνήθηκε πως είχε γνωρίσει τους υπαίτιους, αλλά το Στρατοδικείο της οδού Σίνα 8 τον καταδίκασε σε θάνατο και μόνο έπειτα η ποινή μειώθηκε σε 5ετή κράτηση. Από τον Ιούλιο του 1941 παρέμεινε φυλακισμένος επί ένα χρόνο και 12 ημέρες, με μεγάλο διάστημα στο στρατόπεδο καταναγκαστικών έργων του [[Τατόι|Τατοῒου]], του δόθηκε δε χάρη στα πλαίσια πανηγυρισμού των κατοχικών δυνάμεων για κάποια επιτυχία τους στο πολεμικό μέτωπο. Το σπίτι του, επιπρόσθετα, είχε σχεδόν καταστραφεί από το γερμανικό βομβαρδισμό του λιμένος Πειραιώς την 7η Απριλίου 1941 και η οικογένεια Γιάννη Βάζου φιλοξενήθηκε στην πατρική του οικία, μέχρι την αγορά νέου στην Κοκκινιά (σήμερα [[Νίκαια Αττικής|Νίκαια]]).<ref>στη βιογραφία του δεν γίνεται λόγος για τον τρόπο εξασφάλισης των πόρων εν μέσω Κατοχής, παρά μόνον ότι ''“Η κατάστασις όμως τότε ήταν τραγική στην Ελλάδα και ο Βάζος σαν νοικοκύρης και οικογενειάρχης, κοίταξε πώς να τα βολέψει καλύτερα έτσι που να κρατηθεί στη ζωή."'' (σελ. 31)</ref> Σε αυτό διέμεινε για μακρά περίοδο της μεταγενέστερης ζωής του.
 
Απεβίωσε στις 6 Νοεμβρίου 1991 στον [[Πειραιάς|Πειραιά]].
 
== Ποδοσφαιρική σταδιοδρομία ==
Με το [[ποδόσφαιρο]] άρχισε να ασχολείται όταν σταμάτησε το σχολείο στα 11 και εργάστηκε για την οικογενειακή επιχείρηση. Διακρίθηκε άμεσα και ''"οι“οι φίλοι του τούλεγαν να γραφτεί σε μια ομάδα, μα ο Γιάννης ήταν ακόμη μικρός — μόλις 13 χρονών — και ο πατέρας του δεν έβλεπε με καλό μάτι την μπάλλα."''
 
=== Απόλλων Δραπετσώνας ===
Το 1929 και παρά τις αντιδράσεις εντάχθηκε 15ετής στον Απόλλωνα, μη αναγνωρισμένο σωματείο της [[Δραπετσώνα]]ς, όπου είχε συμπαίκτες τους μετέπειτα γνωστούς Ρούσσο, Βουβουδάκη και Χατζησάββα.<ref>οι δύο τελευταίοι πρόκειται πιθανώς για στελέχη αργότερα του [[Απόλλων Σμύρνης (ποδόσφαιρο)|Απόλλωνα Αθ.]], με τον [[Ανδρέας Χατζησάββας|Ανδρέα Χατζησάββα]] στους κορυφαίους σκόρερς Νοτίου ομίλου των Πανελλήνιων πρωταθλημάτων [[Πανελλήνιο πρωτάθλημα ποδοσφαίρου ανδρών 1932-1933#Νότιος Όμιλος|1932-33]], [[Πανελλήνιο πρωτάθλημα ποδοσφαίρου ανδρών 1934-1935#Όμιλος Νότου|1934-35]] και μία φορά διεθνή το 1933, ως δεξιός ακραίος κυνηγός με κεντρικό τον Βάζο ([http://eu-football.info/_match.php?id=5719 Βουλγαρία-Ελλάδα 2-0])</ref> Καθιερώθηκε γρήγορα στη θέση του δεξιού [[Θέσεις ποδοσφαίρου#Δεύτερος επιθετικός (Ss)|μεσοκυνηγού]] (ντεμί-επιθετικού) ή μέσα δεξιά στη διάταξη 2-3-5 της εποχής, ενώ ένα περίεργο και (επίσης) τυχαίο γεγονός με τον πατέρα του στάθηκε καθοριστικό για τη συνέχιση της παρουσίας του στο άθλημα. Αυτός σε μία απόπειρα εντοπισμού του -επανειλημμένως ασυνεπή επαγγελματικά- γιου, βρέθηκε πρώτη φορά σε αγώνα στην ποδοσφαιρική αλάνα, γνωρίζοντας αποθέωση και καταιγισμό συγχαρητηρίων όταν ανακοίνωσε οργισμένα πως είναι ο γονιός του Γιάννη Βάζου που τον αναζητεί, αλλά και παρατηρώντας ''"σοβαρούς κυρίους"'' να παθιάζονται ως θεατές με το άγνωστο σε εκείνον παιχνίδι. Το ίδιο βράδυ υποχρέωσε το νεαρό να του εξηγήσει τους λόγους ενασχόλησής του με το άθλημα, όπως και τους [[Ποδόσφαιρο#Κανόνες|κανονισμούς]], με τη συζήτηση να ολοκληρώνεται περίπου ως εξής: ''"Είμαι“Είμαι σύμφωνος να παίζεις όσο θέλεις, θέλω όμως να γίνεις άσσος. Θέλω να είμαι περήφανος για σένα."'' Έκτοτε μετατράπηκε σε ένθερμο φίλαθλο<ref>''"... ακολούθησε το συνηθισμένο δρόμο των φανατικών, περνώντας από την αδιαφορία στην συγκίνηση, ύστερα στη μανία και μετά στο ντελίριο."''</ref> και στη συνέχεια θεώρησε χρέος να συνδράμει τα υποτυπώδη διοικητικά του σωματείου με το χρόνο και το περιορισμένο του εισόδημα.
 
=== ΑΕΚ Πειραιώς ===
Γραμμή 45:
 
=== Ολυμπιακός Πειραιώς ===
==== Πρώτες εμφανίσεις ====
Την άνοιξη του 1931 αποδέχτηκεαποδέχθηκε χωρίς δισταγμό την πρόταση για ένταξη στους [[Ολυμπιακός Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς (ποδόσφαιρο)|ερυθρόλευκους]], από το σύμβουλο και ανιχνευτή ταλέντων Αλεκάκη που είχε αξιολογήσει ''"το“το δυναμισμό, την εξυπνάδα του, το πείσμα και την πονηράδα του"του”''. Άρχισε προπονήσεις με τη β' ομάδα, επειδή όμως το δελτίο του στον Απόλλωνα βρισκόταν σε ισχύ, δεν απέκτησε δικαίωμα συμμετοχής στις επίσημες αναμετρήσεις της παρά μόνο από τη νέα περίοδο. Την επόμενη, 1932-33, υπήρξε τόσο ο φυσικός διάδοχος για τη θέση του βασικού [[Θέσεις ποδοσφαίρου#Κεντρικός επιθετικός (CF)|κεντρικού επιθετικού]], με το [[Γεώργιος Ανδριανόπουλος|Γιώργο Ανδριανόπουλο]] να έχει εγκαταλείψει από το καλοκαίρι του 1931 (στα 28 ώστε να αφοσιωθεί σε [[Νομική|δικηγορία]]-[[πολιτική]]), όσο και ο τυπικός, όταν ο ίδιος ο θρυλικός ''Ποδάρας'' του είχε ήδη απονείμει το σχετικό "τίτλο" μετά την εξαιρετική πρώτη του εμφάνιση με την α' ομάδα. Αυτή πραγματοποιήθηκεείχε στιςπραγματοποιηθεί από τις 20 Σεπτεμβρίου 1931 κατά τηνστην παρθενική συνάντηση του Ολυμπιακού για το [[Κύπελλο Ελλάδος ποδοσφαίρου ανδρών 1931-32#Οι αγώνες|κύπελλο Ελλάδας]], μία νίκη 4-1 επί του [[Ατρόμητος Αθηνών|Ατρόμητου Αθηνών]] (ακόμη τότε στην οδό Αχαρνών) που ο Βάζος σημείωσε τα 3 [[γκολ|τέρματα]], αν και χρησιμοποιήθηκε ως [[Θέσεις ποδοσφαίρου#Κεντρικός αμυντικός μέσος (DM)|κεντρικός μέσος]] (σέντερ χαφ, θέση που χωρίς τα οργανωτικά της καθήκοντα μετεξελίχθηκε σε εκείνη του πρώτου, ιστορικά, [[Θέσεις ποδοσφαίρου#Κεντρικός αμυντικός (CB)|κεντρικού αμυντικού]]). Πολύ σύντομα επιλέχθηκε εκ νέου για τα φιλικά του [[Γήπεδο Απόστολος Νικολαΐδης|γηπέδου ΠΑΟ]] με τον [[Απόλλων Σμύρνης (ποδόσφαιρο)|Απόλλωνα Αθηνών]] (3-3, δικά του τα 2) και την [[Αυστρία|αυστριακή]] Βάκερ (0-2), όπου πλέον του είχε ανατεθεί ο ρόλος του σέντερ φορ. Αναφέρεται πως στα αποδυτήρια του πρώτου αγώνα ο μόλις 17χρονος παίκτης ζήτησε και έλαβε την "ψήφο εμπιστοσύνης" των υπολοίπων, ώστε από αυτή τη νευραλγική θέση να ''"οδηγήσει την ενδεκάδα"'' σύμφωνα με την έκφραση της εποχής. Τέλος, ενδεικτική της αποδοχής που έτυχε ο θεσμός του Κυπέλλου, αλλά και της γενικότερης νοοτροπίας στο τότε [[ελληνικό ποδόσφαιρο]], είναι η θεώρηση των [[Πειραιάς|Πειραιωτών]] υπευθύνων ότι ο νεαρός δοκιμάζεται για ''πρώτη'' φορά με την α' ομάδα κατά τα δύο φιλικά (εμπρός στο [[Αθήνα|αθηναϊκό]] φίλαθλο κοινό) και όχι με τον Ατρόμητο (στο [[Στάδιο Γεώργιος Καραϊσκάκης|Ποδηλατοδρόμιο]]), που ανεξαρτήτως ότι αποτελούσε υπολογίσιμο σύνολο, ο αγώνας εναντίον του δινόταν στα πλαίσια μίας επίσημης διοργάνωσης της [[Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία|ΕΠΟ]].<ref>μάλλον δεν είναι τυχαία η αναστολή διεξαγωγής του Κυπέλλου από τη μεθεπόμενη περίοδο και έως το 1938</ref>
 
Πολύ σύντομα επιλέχθηκε εκ νέου για τα φιλικά του [[Γήπεδο Απόστολος Νικολαΐδης|γηπέδου ΠΑΟ]] με τον [[Απόλλων Σμύρνης (ποδόσφαιρο)|Απόλλωνα Αθηνών]] (3-3, δικά του τα 2) και την [[Αυστρία|αυστριακή]] Βάκερ (0-2), όπου πλέον του ανέθεσαν το ρόλο σέντερ φορ. Έχει ειπωθεί ότι πριν τον πρώτο αγώνα, ο 17χρονος μόλις παίκτης ζήτησε και έλαβε την "ψήφο εμπιστοσύνης" των υπολοίπων, ώστε από τη νευραλγική αυτή θέση να ''“οδηγήσει την ενδεκάδα”'' σύμφωνα με την έκφραση της εποχής. Ενδεικτική, τέλος, της αποδοχής που έτυχε ο θεσμός του Κυπέλλου, αλλά και της γενικότερης νοοτροπίας στο τότε [[ελληνικό ποδόσφαιρο]], είναι η θεώρηση των [[Πειραιάς|Πειραιωτών]] υπευθύνων πως ο νεαρός δοκιμάζεται για ''πρώτη'' φορά με την α' ομάδα κατά τα δύο φιλικά (εμπρός στο [[Αθήνα|αθηναϊκό]] φίλαθλο κοινό) και όχι με τον Ατρόμητο (στο [[Στάδιο Γεώργιος Καραϊσκάκης|Ποδηλατοδρόμιο]]), που ανεξαρτήτως ότι αποτελούσε σύνολο υπολογίσιμο, ο αγώνας εναντίον του δινόταν στα πλαίσια μίας επίσημης διοργάνωσης της [[Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία|Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας]] ΕΠΟ.<ref>μάλλον δεν είναι τυχαία η αναστολή διεξαγωγής του Κυπέλλου από τη μεθεπόμενη περίοδο και έως το 1938</ref>
Ήταν η χρονιά (για δύο συνεχείς και τρεις συνολικά) εφαρμογής του πειράματος της [[Πανελλήνιο πρωτάθλημα ποδοσφαίρου ανδρών 1931-1932|Εθνικής κατηγορίας]], με τον Ολυμπιακό να έχει εξασφαλίσει συμμετοχή λόγω παρουσίας του στο προηγούμενο Πανελλήνιο πρωτάθλημα (κατάκτηση) και να μην αγωνίζεται στο περιορισμένης δυσκολίας [[Ένωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων Πειραιώς|τοπικό Πειραιώς]]. Συνέπεια υπήρξε ο Βάζος να έχει σποραδικές μόλις εμφανίσεις στη διοργάνωση, η οποία εξελίχθηκε απογοητευτικά για το σύλλογο που κατατάχτηκε [[Πανελλήνιο πρωτάθλημα ποδοσφαίρου ανδρών 1931-1932#Βαθμολογία|5ος στους 8]] και μόνον μέσω [[Διαβάθμιση|διαβάθμισης]] με την [[Α.Ε. Νίκαιας#Η Άμυνα Κοκκινιάς|Άμυνα Κοκκινιάς]] απέφυγε τον υποβιβασμό στην [[Ένωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων Πειραιώς|Α' κατηγορία ΕΠΣΠ]]. Το τέλος της περιόδου έφερε και εκείνο της καριέρας [[Βασίλης Ανδριανόπουλος|Βασίλη]] και [[Ντίνος Ανδριανόπουλος|Ντίνου Ανδριανόπουλου]], οπότε σε συνδυασμό με την προ έτους αποχώρηση του Γιώργου, αναπληρώθηκαν αντίστοιχα από το [[Θέσεις ποδοσφαίρου#Δεύτερος επιθετικός (Ss)|μέσα δεξιά]] [[Χριστόφορος Ράγκος|Χριστόφορο Ράγγο]], το μέσα αριστερά [[Θεολόγος Συμεωνίδης|Θεολόγο Συμεωνίδη]] (επανακάμψαντα, ήδη διεθνή με την Άμυνα) και το Βάζο. Οι συγκεκριμένοι ποδοσφαιριστές, τελείως διαφορετικών προσόντων και παιχνιδιού, γρήγορα συγκρότησαν μία επιθετική τριάδα που είχε μέγιστη συνεισφορά στην κατάκτηση 5 Πανελλήνιων πρωταθλημάτων τα επόμενα 6 χρόνια και το 1933 μετείχε ''αυτούσια'' σε δύο αγώνες της [[Εθνική Ελλάδος (ποδόσφαιρο ανδρών)|εθνικής Ελλάδας]] για το [[Βαλκανικό Κύπελλο Εθνών 1933|Βαλκανικό κύπελλο Εθνών]] του [[Βουκουρέστι|Βουκουρεστίου]].<ref>[http://eu-football.info/_match.php?id=5735 Γιουκοσλαβία-Ελλάδα 5-3] και [http://eu-football.info/_match.php?id=5732 Ρουμανία-Ελλάδα 1-0]</ref> Αντίθετα με ότι πιστεύεται μεταγενέστερα, η '''"θρυλική τριπλέτα"''' που κατέστησε τον Ολυμπιακό τόσο δημοφιλή στην Ελλάδα, πρόκειται περί των Ράγγου-Βάζου-Συμεωνίδη και όχι των Βασίλη-Γιώργου-Ντίνου Ανδριανόπουλου που προηγήθηκε.<ref>σύμφωνα τουλάχιστον με την πρώτη καταγραφή της ιστορίας του συλλόγου: ''"Αυτός είναι ο Ολυμπιακός • Η ένδοξη ιστορία του δημοφιλούς συλλόγου"'', Πάνος Μακρίδης - Ευάγγελος Φουντουκίδης, ''έκδοση εφημερ. «ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΗΧΩ»'', Αθήνα 1957, σελ. 32</ref> Πιθανές αιτίες, η εξάπλωση στο μεταξύ του ποδοσφαιρικού ενδιαφέροντος σε όλη τη χώρα και η επανειλημμένη κατάκτηση του νεοπαγούς [[Πρωτάθλημα Ελλάδας ποδοσφαίρου ανδρών|εθνικού πρωταθλήματος]] ([[Αθήνα|Αθηνών]]-Πειραιώς-[[Θεσσαλονίκη|Θεσσ/νίκης]] έστω), ενώ κοινό σημείο των δύο τριάδων αποτελεί βέβαια η τροφοδότησή τους από τον αριστερό [[Θέσεις ποδοσφαίρου#Πλάγιος επιθετικός (Δεξιός RW ή αριστερός LW)|ακραίο επιθετικό]] και μικρότερο αδελφό, [[Λεωνίδας Ανδριανόπουλος|Λεωνίδα Ανδριανόπουλο]].
 
==== Η "θρυλική τριπλέτα" ====
Ο Βάζος αγωνίστηκε με τον Ολυμπιακό έως το 1949, οπότε και σταμάτησε το ποδόσφαιρο. Ήταν μεγάλος σουτέρ και αναδείχτηκε 5 φορές πρώτος σκόρερ και 2 φορές δεύτερος στο Ελληνικό πρωτάθλημα.
Την ίδια περίοδο 1931-32 (για δύο συνεχείς και τρεις συνολικά), εφαρμόστηκε επίσης το πείραμα της προπολεμικής [[Πανελλήνιο πρωτάθλημα ποδοσφαίρου ανδρών 1931-1932|Εθνικής κατηγορίας]], με τον Ολυμπιακό να έχει εξασφαλίσει τη συμμετοχή του λόγω παρουσίας στο προηγούμενο Πανελλήνιο πρωτάθλημα (κατάκτηση) και να μην μετέχει στο χαμηλής δυναμικότητας [[Ένωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων Πειραιώς|τοπικό πειραϊκό]], το οποίο προσφερόταν για προώθηση παικτών από τη β' ομάδα. Συνέπεια υπήρξε ο Βάζος να μην λάβει ευκαιρίες στη νέα διοργάνωση, που εξελίχθηκε απογοητευτικά για το σύλλογο με τον περιορισμό στην [[Πανελλήνιο πρωτάθλημα ποδοσφαίρου ανδρών 1931-1932#Βαθμολογία|5η θέση από τις 8]] της βαθμολογίας και μόνο μέσω [[Διαβάθμιση|διαβάθμισης]] με την [[Α.Ε. Νίκαιας#Η Άμυνα Κοκκινιάς|Άμυνα Κοκκινιάς]] να αποφεύγει τον υποβιβασμό στην [[Ένωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων Πειραιώς|Α' κατηγορία ΕΠΣ Πειραιώς]]. Το τέλος της περιόδου έφερε και εκείνο της καριέρας [[Βασίλης Ανδριανόπουλος|Βασίλη]] και [[Ντίνος Ανδριανόπουλος|Ντίνου Ανδριανόπουλου]], οπότε σε συνδυασμό με την πριν έτος αποχώρηση του Γιώργου,<ref>ο μεγαλύτερος αδελφός [[Γιάννης Ανδριανόπουλος|Γιάννης]] αποσύρθηκε το 1929</ref> αναπληρώθηκαν από τον [[Θέσεις ποδοσφαίρου#Δεύτερος επιθετικός (Ss)|μέσα δεξιά]] [[Χριστόφορος Ράγκος|Χριστόφορο Ράγγο]], τον μέσα αριστερά [[Θεολόγος Συμεωνίδης|Θεολόγο Συμεωνίδη]] (επανακάμψαντα από και [[Εθνική Ελλάδος (ποδόσφαιρο ανδρών)|διεθνή]] ήδη με την Άμυνα) και τον Βάζο αντίστοιχα.
 
Ήταν η χρονιά (για δύο συνεχείς και τρεις συνολικά) εφαρμογής του πειράματος της [[Πανελλήνιο πρωτάθλημα ποδοσφαίρου ανδρών 1931-1932|Εθνικής κατηγορίας]], με τον Ολυμπιακό να έχει εξασφαλίσει συμμετοχή λόγω παρουσίας του στο προηγούμενο Πανελλήνιο πρωτάθλημα (κατάκτηση) και να μην αγωνίζεται στο περιορισμένης δυσκολίας [[Ένωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων Πειραιώς|τοπικό Πειραιώς]]. Συνέπεια υπήρξε ο Βάζος να έχει σποραδικές μόλις εμφανίσεις στη διοργάνωση, η οποία εξελίχθηκε απογοητευτικά για το σύλλογο που κατατάχτηκε [[Πανελλήνιο πρωτάθλημα ποδοσφαίρου ανδρών 1931-1932#Βαθμολογία|5ος στους 8]] και μόνον μέσω [[Διαβάθμιση|διαβάθμισης]] με την [[Α.Ε. Νίκαιας#Η Άμυνα Κοκκινιάς|Άμυνα Κοκκινιάς]] απέφυγε τον υποβιβασμό στην [[Ένωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων Πειραιώς|Α' κατηγορία ΕΠΣΠ]]. Το τέλος της περιόδου έφερε και εκείνο της καριέρας [[Βασίλης Ανδριανόπουλος|Βασίλη]] και [[Ντίνος Ανδριανόπουλος|Ντίνου Ανδριανόπουλου]], οπότε σε συνδυασμό με την προ έτους αποχώρηση του Γιώργου, αναπληρώθηκαν αντίστοιχα από το [[Θέσεις ποδοσφαίρου#Δεύτερος επιθετικός (Ss)|μέσα δεξιά]] [[Χριστόφορος Ράγκος|Χριστόφορο Ράγγο]], το μέσα αριστερά [[Θεολόγος Συμεωνίδης|Θεολόγο Συμεωνίδη]] (επανακάμψαντα, ήδη διεθνή με την Άμυνα) και το Βάζο. Οι συγκεκριμένοι ποδοσφαιριστές, τελείως διαφορετικών προσόντων και παιχνιδιού, γρήγορα συγκρότησαν μία επιθετική τριάδα που είχεμε μέγιστη συνεισφορά στην κατάκτηση 5 Πανελλήνιων πρωταθλημάτων τα επόμεναερχόμενα 6 χρόνια και το 1933 μετείχε ''αυτούσια'' το 1933 σε δύο αγώνες της [[Εθνική Ελλάδος (ποδόσφαιρο ανδρών)|εθνικήςΕθνικής Ελλάδαςομάδας]] για το [[Βαλκανικό Κύπελλο Εθνών 1933|Βαλκανικό κύπελλο Εθνών]] του [[Βουκουρέστι|Βουκουρεστίου]].<ref>[http://eu-football.info/_match.php?id=5735 Γιουκοσλαβία-Ελλάδα 5-3] και [http://eu-football.info/_match.php?id=5732 Ρουμανία-Ελλάδα 1-0]</ref> Αντίθετα με ότι πιστεύεται μεταγενέστεραεκ των υστέρων, η '''"θρυλική τριπλέτα"''' πουη οποία κατέστησε δημοφιλή τον Ολυμπιακό τόσο δημοφιλή στην Ελλάδα, πρόκειται περί των Ράγγου-Βάζου-Συμεωνίδη και όχι τωνη προγενέστερη Βασίλη-Γιώργου-Ντίνου Ανδριανόπουλου που προηγήθηκε.<ref name="σελ.32">σύμφωνα τουλάχιστον με την πρώτη καταγραφή της ιστορίας του συλλόγου: ''"Αυτός είναι ο Ολυμπιακός • Η ένδοξη ιστορία του δημοφιλούς συλλόγου"'', Πάνος Μακρίδης - Ευάγγελος Φουντουκίδης, ''έκδοση εφημερ. «ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΗΧΩ»'', Αθήνα 1957, σελ. 32</ref> Πιθανές αιτίες, η εξάπλωση στο μεταξύ του ποδοσφαιρικού ενδιαφέροντος σε όληολόκληρη τη χώρα και η επανειλημμένη κατάκτησηστέψη τουτους νεοπαγούςως [[Πρωτάθλημα Ελλάδας ποδοσφαίρου ανδρών|εθνικούεθνικών πρωταθλήματοςπρωταθλητών]] (έστω [[Αθήνα|Αθηνών]]-[[Πειραιάς|Πειραιώς]]-[[Θεσσαλονίκη|Θεσσ/νίκης]]ς έστωμόνο) στη νεοπαγή διοργάνωση της ΕΠΟ, ενώ κοινό σημείο αναφοράς των δύο τριάδων αποτελεί, βέβαια, η τροφοδότησή τους από τον αριστερό [[Θέσεις ποδοσφαίρου#Πλάγιος επιθετικός (Δεξιός RW ή αριστερός LW)|ακραίο επιθετικό]] και μικρότερο αδελφό των Ανδριανόπουλων, [[Λεωνίδας Ανδριανόπουλος|Λεωνίδα Ανδριανόπουλο]].
==== Συμμετοχές - τέρματα ====
 
Κατά το Χρήστο Αρβανίτη, συλλέκτη στατιστικών στοιχείων του ποδοσφαιρικού Ολυμπιακού, έχουν ως εξής:<ref>"Η ιστορία του Ολυμπιακού, με πλήρη στοιχεία 1925-2000 • 75 χρόνια θρύλου", Εκδ. Καστανιώτη, Αθήνα 2000, ISBN 960-0329-45-1, σελ. 35, 37, 71, 80, 259, 335 και 346</ref>
{{Quote box | width=33% | align=left | quote=Ο Βάζος ανάμεσά τους ''(<u>σημ.</u> σε Ράγγο και Συμεωνίδη)'', με τα στραβά και κοντά ποδάρια του, ήταν το αντίθετο και των δύο. Οδηγός της επιθέσεως με τα όλα του. Η πονηράδα του έχει μείνει παροιμιώδης. Οι ελιγμοί —χρησιμοποιούσε πολύ το σώμα— ζάλιζαν τους αντιπάλους. Ήταν ο φόβος και ο τρόμος των γκολκήπερ. Το σύνθημα: «Πάντα εμπρός». Μ' αυτό χυμούσε σαν σίφουνας και με τον δυναμισμό, την τόλμη και την εξυπνάδα του βρισκόταν κατάφατσα με τον τερματοφύλακα. Έβγαινε ίσως πολλές φορές οφ-σάιτ, μα αυτό δεν είχε σημασία. «Ο προορισμός του κυνηγού είναι να βάζη γκολ. Το οφ-σάιτ ας το δη ο διαιτητής», έλεγε. Μα και το μοίρασμα της μπαλλιάς στους συναδέλφους του ήταν τέλειο. Κατηύθυνε την επίθεση, ίδιος, σωστός μαέστρος.<ref name="σελ.32" />}}
==== Σύνοψη ====
Ο Βάζος αγωνίστηκε με τον Ολυμπιακό επί 18ετία και εγκατέλειψε την ενεργό δράση στα 35. Η παρουσία του πάντως δεν υπήρξε αδιάλειπτη, με τουλάχιστον μία φορά μετά την [[Απελευθέρωση]] να αποφασίζει την οριστική αποχώρηση και να επανέρχεται εξαιτίας έλλειψης ισάξιου αντικαταστάτη. Απουσίασε κατά την πρώτη μεταπολεμική αγωνιστική περίοδο 1945-46, πριν επιστρέψει για τις επόμενες τρεις (πιθανώς σε μη σταθερή βάση) και αναδειχθεί εκ νέου αρχισκόρερ στο πρωτάθλημα Ελλάδας (4η φορά), κατακτήσει δύο επιπλέον τίτλους πρωταθλητή και τον μοναδικό του ως [[Κύπελλο Ελλάδας (ποδόσφαιρο ανδρών)|κυπελλούχος]] (με [[χατ τρικ]] στον τελικό), χριστεί δε για 14η και τελευταία φορά [[Εθνική Ελλάδος (ποδόσφαιρο ανδρών)|διεθνής]] το 1948, ξανά έπειτα από 12 χρόνια!<ref>[http://eu-football.info/_player.php?id=22011 Γιάννης Βάζος], βάση δεδομένων εθνικών ομάδων Ευρώπης eu-football.info</ref> Στις 26 Ιουνίου 1949 και την εκτός έδρας ήττα 3-2 από τον [[Παναθηναϊκός (ποδόσφαιρο)|Παναθηναϊκό]] για το πρωτάθλημα,<ref>''"Αυτός είναι ο Ολυμπιακός"'', ό.π, σελ. 75</ref> πραγματοποίησε -χωρίς να πετύχει κάποιο [[γκολ|τέρμα]]- την καταληκτική εμφάνιση της ποδοσφαιρικής του σταδιοδρομίας σε επίσημο επίπεδο.<ref>άγνωστο εάν αργότερα μετείχε σε κάποιο φιλικό (δεν λαμβάνονται υπόψη οι συναντήσεις παλαιμάχων), με τον επίσημο Ολυμπιακό να μην προβαίνει πάντως σε αγώνα προς τιμήν του</ref>
 
Μετείχε σε 11 από τις 13 τελικές ή/και προκριματικές φάσεις [[Πρωτάθλημα Ελλάδας ποδοσφαίρου ανδρών#Πανελλήνιο Πρωτάθλημα|Πανελληνίου πρωταθλήματος]] ή Εθνικής κατηγορίας που οι ερυθρόλευκοι αγωνίστηκαν επί των ημερών του,<ref>''"Η ιστορία του Ολυμπιακού, με πλήρη στοιχεία 1925-2000 • 75 χρόνια θρύλου"'', Εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα 2000, ISBN 960-0329-45-1, σελ. 259</ref> με εξαίρεση την παρθενική περίοδο [[Πανελλήνιο πρωτάθλημα ποδοσφαίρου ανδρών 1931-1932#Βαθμολογία|1931-32]] στο σύλλογο και την πρώτη μεταπολεμική [[Πανελλήνιο πρωτάθλημα ποδοσφαίρου ανδρών 1945-1946#Βαθμολογία|1945-46]].<ref>σε αμφότερες, συμπτωματικά, οι ερυθρόλευκοι μακριά από τις πρώτες θέσεις και πρωταθλητής ο Άρης</ref> Σε 7 περιπτώσεις συνέβαλε στην κατάληψη της κορυφής (1933, 1934, 1936, 1937, 1938, 1947, 1948), σε 8 της αντίστοιχης του [[Ένωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων Πειραιώς|πρωταθλήματος Πειραιώς]] και το 1948 στην πρώτη κατάκτηση [[Κύπελλο Ελλάδας (ποδόσφαιρο ανδρών)|κυπέλλου Ελλάδας]] από τον Ολυμπιακό.<ref name="τίτλοι">''"Η ιστορία του Ολυμπιακού"'', ό.π, σελ. 23</ref> Ο ίδιος ο Βάζος αναδείχθηκε 4 φορές αρχισκόρερ στο [[Πρωτάθλημα Ελλάδας ποδοσφαίρου ανδρών|ελληνικό πρωτάθλημα]] (1933, 1936 με άλλους τρεις, 1937, 1947), μία δεύτερος (1938) και 2 φορές πρώτος του Νοτίου, μόνο, ομίλου (1934, 1939 με [[Κλεάνθης Μαρόπουλος|Μαρόπουλο]]).
 
==== Συμμετοχές - τέρματα ====
ΚατάΣύμφωνα με το Χρήστο Αρβανίτη, συλλέκτη στατιστικών στοιχείων του ποδοσφαιρικού Ολυμπιακού, έχουν ως εξής:<ref>''"Η ιστορία του Ολυμπιακού, με πλήρη στοιχεία 1925-2000 • 75 χρόνια θρύλου"'', Εκδό. Καστανιώτη, Αθήνα 2000, ISBN 960-0329-45-1π, σελ. 35, 37, 71, 80, 259, 335 και 346</ref>
<center>
{| class="wikitable" style="text-align:center"
Γραμμή 58 ⟶ 68 :
! colspan="2" | Αγώνες !! width="100" style="border-right: gray solid 2px" | συμμετοχές !! width="100" | τέρματα !! width="60" | σουτ !! width="60" | κεφαλιά !! width="60" | φάουλ
|-
| width="100" | τελικήτελικής φάσηφάσης || rowspan="3" width="130140" | '''[[Πρωτάθλημα Ελλάδας ποδοσφαίρου ανδρών#Πανελλήνιο Πρωτάθλημα|πρωταθλήματος <br /> Ελλάδας]] || style="border-right: gray solid 2px" | {{0}}45 || {{0}}45 || 39 || 3 || 3
|-
| προκριματικοίπροκριματικών || style="border-right: gray solid 2px" | {{0}}41 || {{0}}34
|-
| '''Σύνολο || style="border-right: gray solid 2px" | '''{{0}}86 || '''{{0}}79
|-
| τελικόςτελικού || rowspan="3" | '''[[Κύπελλο Ελλάδας (ποδόσφαιρο ανδρών)|κυπέλλου <br /> Ελλάδας]] || style="border-right: gray solid 2px" | {{0}}{{0}}1 || {{0}}{{0}}3 || {{0}}3
|-
| έως ημιτελικά || style="border-right: gray solid 2px" | {{0}}{{0}}7 || {{0}}{{0}}6 || {{0}}5 || {{0}}1
|-
| '''Σύνολο || style="border-right: gray solid 2px" | '''{{0}}{{0}}8 || '''{{0}}{{0}}9
|-
| colspan="2" | '''[[Ένωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων Πειραιώς|πρωταθλήματος ΕΠΣ Πειραιώς]] || style="border-right: gray solid 2px" | '''{{0}}62 || '''{{0}}91
|-
! colspan="2" | <font color=red>ΣΥΝΟΛΟ ΕΠΙΣΗΜΩΝ</font> !! style="border-right: gray solid 2px" | <font color=red>156</font> !! <font color=red>179</font>
|-
| colspan="2" | ακυρωθέντες πρωταθλ/τοςπρωταθλήματος Ελλάδας || style="border-right: gray solid 2px" | — || {{0}}{{0}}<sup>{{0}}</sup>1<sup>†</sup> || {{0}}1
|-
| colspan="2" | Κατοχικών διοργανώσεων ([[Ε.Π.Σ. Αθηνών 1940–41#Περίοδος κατοχής|π.χ 1943]]) || style="border-right: gray solid 2px" | {{0}}11 || {{0}}12
Γραμμή 99 ⟶ 109 :
* '''τρεις (3)''' φορές τον τίτλο του αρχισκόρερ πρωταθλήματος Ελλάδας: 1936, 1937 και 1947.
 
{{0}}Quote box | width=33% | align=right | quote=<small>- Εγώ τον αγαπώ, εγώ τον αγαπώ<br />
{{0}}{{0}}τον πράσινο τον Πα...<ref name="Σκρουμπέλος">και σε λιγότερο κόσμια εκδοχή, σύμφωνα με το ''"Οι Κόκκινοι Βαρκάρηδες"'', Θανάσης Σκρουμπέλος, ''Εκδόσεις Τόπος'', Αθήνα 2011, ISBN 960-6863-66-2, σελ. 10</ref> τον Πανα-θη-να-ϊκό.<br />
{{0}}- Και για πε... και για πες μας πού τον βάζεις;<br />
{{0}}- Μες τα δί... μες τα δίχτυα εγώ τον βάζω,<br />
{{0}}{{0}}γεια σου παι... γεια σου παικταρά<ref name="Σκρουμπέλος" /> μου Βάζο.</small>}}
== Σύνθημα ==
Ο Γιάννης Βάζος αποτέλεσε τον πρώτο ποδοσφαιριστή έπειτα τους αδελφούς Ανδριανόπουλου ή Ανδριανοπουλαίους (ίσως και τον αμυντικό [[Φίλιππος Κουράντης|Φίλιππο Κουράντη]]), ο οποίος πρωταγωνίστησε σε σύνθημα της ερυθρόλευκης κερκίδας. Έχει καταγραφεί χαρακτηριστικά το εξής προπολεμικό:
{{Quote box | width=35% | align=center | quote=
{{0}}- Εγώ τον αγαπώ, εγώ τον αγαπώ<br />
{{0}}{{0}}τον πράσινο τον Πα...<ref name="Σκρουμπέλος">και σε λιγότερο κόσμια εκδοχή, σύμφωνα με το ''"Οι Κόκκινοι Βαρκάρηδες"'', Θανάσης Σκρουμπέλος, ''Εκδόσεις Τόπος'', Αθήνα 2011, ISBN 960-6863-66-2, σελ. 10</ref> τον Πανα-θη-να-ϊκό.<br />
{{0}}- Και για πε... και για πες μας<br />
{{0}}{{0}}πού τον βάζεις;<br />
{{0}}- Μες τα δί... μες τα δίχτυα εγώ τον βάζω<br />
{{0}}{{0}}γεια σου παι... γεια σου παικταρά<ref name="Σκρουμπέλος" /> μου Βάζο.
}}
 
 
 
Γραμμή 115 ⟶ 121 :
== Παραπομπές - σημειώσεις ==
{{παραπομπές|2}}
 
 
{{Πύλη|Ποδόσφαιρο|Soccer ball.svg|right=yes}}
Γραμμή 131 ⟶ 138 :
 
 
[[Κατηγορία:Γεννήσεις το 19131914]]
[[Κατηγορία:Θάνατοι το 1991]]
[[Κατηγορία:Ποδοσφαιριστές Εθνικής Ελλάδος]]