Απόστολος Αρσάκης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αφαίρεση κατηγορίας σύμφωνα με συζήτηση
CHE (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{πληροφορίες πολιτικού
[[Αρχείο:Apostol Arsache1.jpg|thumb|Ο Απόστολος Αρσάκης]]
|όνομα = Απόστολος Αρσάκης
Ο '''Απόστολος Αρσάκης''' ([[1792]]-[[1874]]) ήταν Έλληνας ευεργέτης, ενώ διετέλεσε και πρωθυπουργός της [[Ρουμανία|Ρουμανίας]].
|εικόνα = Apostol Arsache1.jpg
|αξίωμα = '''Πρωθυπουργός της Ρουμανίας'''
|μονάρχης = [[Αλέξανδρος Ιωάννης Α' Κούζας]]
|αναπληρωτής =
|έναρξη = [[8 Ιουνίου]] [[1862]]
|λήξη = [[23 Ιουνίου]] [[1862]]
|προκάτοχος =
|διάδοχος =
|αξίωμα2 = '''Υπουργός Εξωτερικών'''
|έναρξη2 = [[22 Ιανουαρίου]] [[1862]]
|λήξη2 = [[24 Ιουνίου]] [[1862]]
|προκάτοχος2 = Κανένας
|διάδοχος2 = [[Αλέξανδρος Α. Καντακουζηνός]]
|αξίωμα3 =
|έναρξη3 =
|λήξη3 =
|προκάτοχος3 =
|διάδοχος3 =
|ημερομηνία_γέννησης = [[6 Ιανουαρίου]] [[1792]]
|τόπος_γέννησης = Χοταχόβα, [[Βόρεια Ήπειρος]]
|ημεορμηνία_θανάτου = [[16 Ιουλίου]] [[1874]] (82 ετών)
|τόπος_θανάτου = [[Βουκουρέστι]], [[Ρουμανία]]
|πολιτικό_κόμμα =
|σύζυγος = Αναστασία Δάρβαρι
|παιδιά = Γεώργιος</br>Ελένη</br>Ολυμπία
|σπουδές = Πανεπιστήμιο της Χάλλης
|επάγγελμα = [[Ιατρική|Ιατρός]]
|ιστοσελίδα =
}}
Ο '''Απόστολος Αρσάκης''' ([[6 Ιανουαρίου]] [[1792]] - [[16 Ιουλίου]] [[1874]]) ήταν [[Έλληνες|Έλληνας]] ευεργέτης και πολιτικός στη [[Ρουμανία]], όπου διετέλεσε και πρωθυπουργός. Ήταν ένας από τους σημαντικότερους ευεργέτης στην [[Ελλάδα]] του 19ου αιώνα, ενώ την ίδια στιγμή έγινε μία ηγετική πολιτική προσωπικότητα στη Ρουμανία<ref>Ελευθέριος Αλεξάκης, ''[http://www.doiserbia.nb.rs/img/doi/0350-0861/2006/0350-08610654009A.pdf Benefaction and Benevolence: The Concept of the Pure Gift and Realization of the Community in Greece]'', Ακαδημία Αθηνών</ref>.
 
==Βιογραφία==
Ο μέγας ευεργέτης της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας Απόστολος Αρσάκης, γεννήθηκε στις [[6 Ιανουαρίου]] του [[1792]] στο χωριό Χοταχόβα, κοντά στην [[Πρεμετή]] της [[Βόρεια Ήπειρος|Βoρείου Ηπείρου]]. Ήταν γιος του Κυριάκου Αρσάκη, ο οποίος ήταν ξάδερφος με τους αδερφούς Τοσίτσα. Σε ηλικία 8 ετών πήγε στο [[Βουκουρέστι]] και μετά από τέσσερα χρόνια, το [[1804]], στάλθηκε σε ένα Γυμνάσιο στη [[Βιέννη]], ενώ συγχρόνως μάθαινε [[Ελληνική γλώσσα|ελληνικά]] από τον μεγάλο διδάσκαλο [[Νεόφυτος Δούκας|Νεόφυτο Δούκα]]. Όταν τελείωσε το Γυμνάσιο γράφτηκε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Χάλλης της [[Σαξονία|Σαξονίας]]. Το [[1813]] πήρε το πτυχίο του και το [[1814]] εγκατάσταθηκε στο Βουκουρέστι, όπου άσκησε το επάγγελμα του ιατρού.
Γεννήθηκε στη Χοταχόβα της [[Βόρεια Ήπειρος|Βoρείου Ηπείρου]]<ref name=autogenerated1>[http://web.archive.org/20070928130653/www.neb.gr/phpBB2/viewtopic.php?p=7833 Βορειοηπειρώτες ευεργέτες]</ref> και ήταν γιος του Κυριάκου Αρσάκη, ο οποίος ήταν ξάδερφος με τους αδερφούς Τοσίτσα<ref name=autogenerated1 />. Στάλθηκε από τον πατέρα του για σπουδές, το [[1804]], στο θείο του Γεώργιο Αρσάκη, ο οποίος διέμενε στη [[Βιέννη]]. Αρχικά εκπαιδεύτηκε στο [[Βουκουρέστι]] και στη Βιέννη, όπου είχε την τύχη να έχει δάσκαλο τον [[Νεόφυτος Δούκας|Νεόφυτο Δούκα]], και στη συνέχεια σπούδασε Ιατρική στη Χάλλη της [[Σαξονία|Σαξονίας]]. Το [[1811]] σε ηλικία 19 ετών έγραψε βουκολικό ειδύλλιο σε δωρική διάλεκτο, κατ΄ απομίμηση αυτών του Θεοκρίτου. Μ΄ αυτό προσπάθησε να πείσει τον [[Μέγας Ναπολέων|Μέγα Ναπολέοντα]] να βοηθήσει στην απελευθέρωση των Ελλήνων από τους Τούρκους. Το [[1813]] ανακηρύχτηκε χειρουργός και διδάκτορας με τη εναίσιμο διατριβή του στη λατινική γλώσσα ''«Περί του εγκεφάλου και του νωτιαίου μυελού των ιχθύων»''. Η διατριβή αυτή μεταφράσθηκε σε πολλές ευρωπαϊκές γλώσσες θεωρούμενη ότι προήγε τη συγκριτική ανατομία. Παράλληλα, δημοσίευσε<ref>Εγκυκλοπαίδεια Δομή, Αθήνα 1996, λήμμα «Απόστολος Αρσάκης», Τόμος 5, σελ. 151</ref> στον «Λόγιο Ερμή» άρθρα σχετικά με την ιστορία της Ιατρικής. Το [[1814]] εγκατάσταθηκε στο Βουκουρέστι, όπου άσκησε το επάγγελμα του ιατρού.
 
Από πολύ νέος ο Αρσάκης έδωσε δείγματα της μεγάλης φιλολογικής του μορφώσεως και της πρώιμης διανοητικής ωριμότητάς του. Όταν ήταν φοιτητής, σε ηλικία 19 ετών, το [[1811]], έγραψε με την ευκαιρία της γεννήσεως του παιδιού του [[Ναπολέων Α΄ της Γαλλίας|Μέγα Ναπολέοντα]] βουκολικό ειδύλλιο, σε δωρική διάλεκτο, κατ' απομίμηση των ειδυλλίων αυτών του Θεοκρίτου. Με το ποίημά του αυτό, παρακαλούσε τον πανίσχυρο τότε αυτοκράτορα να βοηθήσει την υπόδουλη Ελλάδα για να αποκτήσει την ελευθερία της από τους [[Τούρκοι|Τούρκους]].
 
Το [[1813]], σε ηλικία 21 ετών, ο Αρσάκης έγραψε περισπούδαστη διατριβή, επί διδακτορία, σε [[Λατινική γλώσσα|λατινική γλώσσα]] ''«Περί του εγκεφάλου και του νωτιαίου μυελού των ιχθύων»'', η οποία σχολιάστηκε εγκωμιαστικά. Η διατριβή αυτή μεταφράσθηκε σε πολλές ευρωπαϊκές γλώσσες θεωρούμενη ότι προήγε τη συγκριτική ανατομία. Παράλληλα, δημοσίευσε<ref>Εγκυκλοπαίδεια Δομή, Αθήνα 1996, λήμμα «Απόστολος Αρσάκης», τόμος 5, σελ. 151</ref> στον «Λόγιο Ερμή» άρθρα σχετικά με την ιστορία της Ιατρικής και συνέγραψε πολλές ακόμα επιστημονικές εργασίες, τις οποίες δημοσίευσε σε επιστημονικά περιοδικά και εγκυκλοπαίδειες.
 
Το [[1822]] μπήκεπροσλήφθηκε στηως διπλωματικήιδιαίτερος υπηρεσίαγραμματέας του ηγεμόνα της [[Βλαχία|Βλαχίας]], ενώ τηναπό περίοδοτο [[1836]]- μέχρι το [[1839]] διετέλεσε γραμματέας επικρατείας του ηγεμόνα της Βλαχίας [[ΑλέξανδροςΟικογένεια ΓκίκαςΓκίκα|Αλέξανδρου Γκίκα]]. Το [[1857]] πρωτοεκλέχθηκε βουλευτής και την περίοδο [[1857]]-[[1859]] χρημάτισε μέλος της τετραμελούς επιτροπής για την ένωση της Βλαχίας και της Μολδαβίας, οι οποίες θααποτέλεσαν αποτελέσουναργότερα τηντη [[Ρουμανία]]. Το [[18601862]] διορίζεταιέγινε υπουργόςΥπουργός εξωτερικώνΕξωτερικών της Ρουμανίας και δύολίγο χρόνιακαιρό αργότερα στιςδιετέλεσε [[22προσωρινός Ιανουαρίου]] του [[1862]]πρωθυπουργός, αντικαθιστάαντικαθιστώντας τον δολοφονημένο πρωθυπουργό Καρατζίο. Στον πρωθυπουργικό θώκο παρέμεινε μέχρι τις [[2423 Ιουνίου]] του 1862, οπότε και ανέλαβε ο [[Αλέξανδρος Καντακουζηνός1862]]. Από το [[1866]], οπότε αποχώρησε από την ενεργό πολιτική δράση, αρχίζουν να χρονολογούνται οι πρώτες του δωρεές προς τη Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία.
 
Το όνομα, όμως, του Αρσάκη δεν έγινε ένδοξο ούτε από τα πρώιμα πνευματικά προϊόντα της εξαιρετικής διανοίας του, ούτε από την αξιόλογη δράση του στις παραδουνάβιες ηγεμονίες, αλλά από τις μεγάλες δωρεές του στην Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία. Οι δωρεές αυτές είχαν αποσπάει την αγάπη, την εκτίμηση και την ευγνωμοσύνη όλου του ελληνισμού, ο οποίος καταλάβαινε ότι το νόημα των δωρεών αυτών η μόρφωση κατάλληλων μητέρων και παιδαγωγών. Μετά την αποτίναξη της δουλείας, χρειαζόταν εξυγιαντική πνοή για σωστή εκπαίδευση και αγωγή<ref>''Έλληνες Εθνικοί Ευεργέτες: Απόστολος Αρσάκης'', Κλασσικά Εικονογραφημένα Νο 1052, σελ. 46, Εκδόσεις Μ. Πεχλιβανίδη & Σία</ref>.
 
Με δικές του δαπάνες βοήθησε στην αποπεράτωση του Μεγάρου της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας επί της οδού Πανεπιστημίου, ενώ διέθεσε μεγάλα ποσά για τη συντήρησή του. Το [[1850]] το Διοικητικό Συμβούλιο της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας τον ανακήρυξε μεγάλο ευεργέτη και ονόμασε τα σχολεία της Αρσάκεια<ref>[http://www.arsakeio.gr/gr/history/milestones Σταθμοί στην ιστορία της Φ.Ε.] Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία</ref>. Εκτός από αυτές τις δωρεές, μεγάλα ποσά και πολύτιμα αντικείμενα δώρησε ο Αρσάκης και στην εκκλησία του Αρσακείου, η οποία ετιμάτο, χάριν της συζύγου του Αναστασίας, επ' ονόματι της [[Αγία Αναστασία η Ρωμαία|Αγίας Αναστασίας της Ρωμαίας]]. Επίσης δώρισε σημαντικά ποσά για την ανέγερση στη πατρίδα του, σχολείων και ναών. Επιπλέον, δημοσίευσε την αρχαιολογική πραγματεία ''«Περί του ει εξήν ταις γυναιξί ταις δραματικαίς επιδείξεσι παρείναι»''.
Το [[1822]] μπήκε στη διπλωματική υπηρεσία του ηγεμόνα της [[Βλαχία|Βλαχίας]], ενώ την περίοδο [[1836]]-[[1839]] διετέλεσε γραμματέας επικρατείας του ηγεμόνα της Βλαχίας [[Αλέξανδρος Γκίκας|Αλέξανδρου Γκίκα]]. Το 1857 πρωτοεκλέχθηκε βουλευτής και την περίοδο [[1857]]-[[1859]] χρημάτισε μέλος της τετραμελούς επιτροπής για την ένωση της Βλαχίας και της Μολδαβίας, οι οποίες θα αποτελέσουν την Ρουμανία. Το [[1860]] διορίζεται υπουργός εξωτερικών της Ρουμανίας και δύο χρόνια αργότερα στις [[22 Ιανουαρίου]] του [[1862]] αντικαθιστά τον δολοφονημένο πρωθυπουργό Καρατζίο. Στον πρωθυπουργικό θώκο παρέμεινε μέχρι τις [[24 Ιουνίου]] του 1862, οπότε και ανέλαβε ο [[Αλέξανδρος Καντακουζηνός]]. Από το [[1866]], οπότε αποχώρησε από την ενεργό πολιτική δράση, αρχίζουν να χρονολογούνται οι πρώτες του δωρεές προς τη Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία.
 
Ο Αρσάκης υπήρξε αγαθός και ευτυχής οικογενειάρχης και απέκτησε έναν γιο, τον Γεώργιο, και δύο κόρες: την Ελένη, σύζυγο Καντακουζηνού, και την Ολυμπία, σύζυγο Λαχοβάρη, πρεσβευτή της Ρουμανίας. Δύο μήνες προ του θανάτου του αφιέρωσε στην εκκλησία του Αρσακείου έναν Επιτάφιο και ένα χρυσοκέντητο Σταυρό.
Ο Απόστολος Αρσάκης συγκαταλέγεται σε αυτούς που χαρακτηρίζονται «Εθνικοί ευεργέτες». Με δικές του δαπάνες βοήθησε στην αποπεράτωση<ref>[http://archive.is/20120724084047/www.arsakeio.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=3&Itemid=82 Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία]</ref> του Μεγάρου της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας επί της οδού Πανεπιστημίου, ενώ διέθεσε μεγάλα ποσά (αρχικά 250.000 δραχμές και στη συνέχεια τρεις ακόμη αποστολές ύψους 560.000 δραχμών) για την συντήρησή του. Το κτήριο αυτό, στο οποίο στεγάστηκε από τη Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία Λύκειο Θηλέων, γόνων ευκατάστατων οικογενειών, ονομάστηκε προς τιμήν του "[[Αρσάκειο]]". Επίσης δώρισε σημαντικά ποσά για την ανέγερση στη πατρίδα του σχολείων και ναών. Δημοσίευσε την αρχαιολογική πραγματεία ''«Περί του ει εξήν ταις γυναιξί ταις δραματικαίς επιδείξεσι παρείναι»''.
 
Όταν απεβίωσε ο Αρσάκης, στις [[16 Ιουλίου]] του 1874 στο [[Βουκουρέστι]], το συμβούλιο της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας όρισε πένθος 40 ημερών σε όλο το προσωπικό του Αρσακείου και του έκανε μνημόσυνο στη [[Μητροπολιτικός Ναός Αθηνών|Μητρόπολη Αθηνών]], κατά το οποίο εξεφώνησε ιστορικό λόγο ο [[Κωνσταντίνος Κοντογόνης]]. Όρισε, επίσης, όπως σε κάθε εορτή να ευλογεί το όνομά του στην εκκλησία του Αρσακείου ο εκκλησιαστικός χορός των Αρσακειάδων ψάλλοντας το τροπάριο ''"Αποστόλου και Αναστασίας, των αοιδίμων ιδρυτών του ιερού τούτου τεμένους, αιωνία η μνήμη"'' και κάθε χρόνο, στις εξετάσεις, οι μαθήτριες ψάλλουν τον "Αρσάκειο Ύμνο", που γράφτηκε και μελοποιήθηκε προς τιμή του από το [[1866]].
Απεβίωσε στις [[16 Ιουλίου]] του 1874 στο [[Βουκουρέστι]]. Τον θάνατό του πένθησε το προσωπικό του Άρσακείου Ιδρύματος επί 40 ημέρες και κάθε χρόνο οι τρόφιμοι της Σχολής σε τελετή των εξετάσεων ψάλλουν τον "Αρσάκειο Ύμνο".
 
==Αναφορές==
{{παραπομπές}}
 
==Εξωτερικές συνδέσεις==
==Πηγές==
*[http://www.reporter.gr/Apopseis/Istories/item/220067-Apostolos-Arsakhs-%C2%ABMia-apo-tis-megalyteres-proswpikothtes-toy-19oy-aiwna%C2%BB Απόστολος Αρσάκης «Μία από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες του 19ου αιώνα»] reporter.gr
* ''Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ηλίου'' τ.3ος, σ.658
*[http://www.voriosipiros.gr/content/%CE%B1%CF%80%CF%8C%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CF%82-%CE%B1%CF%81%CF%83%CE%AC%CE%BA%CE%B7%CF%82-0 Απόστολος Αρσάκης] Σύλλογος Βορειοηπειρωτών
*[http://www.giannena-e.gr/Eyergetismos/Eyerg/%CE%91%CE%A0%CE%9F%CE%A3%CE%A4%CE%9F%CE%9B%CE%9F%CE%A3%20%CE%91%CE%A1%CE%A3%CE%91%CE%9A%CE%97%CE%A3.aspx Γιάννενα Πόλη των Ευεργετών] giannena-e.gr
*[http://www.eens-congress.eu/?main__page=1&main__lang=de&eensCongress_cmd=showPaper&eensCongress_id=208 Ο Απόστολος Αρσάκης – ο πολιτικός άνθρωπος] Ευρωπαϊκή Εταιρεία Νεοελληνικών Σπουδών
*[http://www.sfeva.gr/49F15E4B.el.aspx Απόστολος Αρσάκης] Συντονιστική Φοιτητική Ένωση Βορειοηπειρωτικού Αγώνα
*[http://www.biblionet.gr/book/95481/%CE%9C%CE%B9%CF%87%CE%B1%CE%BB%CF%8C%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%82,_%CE%94%CE%B7%CE%BC%CE%AE%CF%84%CF%81%CE%B7%CF%82/%CE%91%CF%81%CF%83%CE%AC%CE%BA%CE%B7%CF%82 Δημήτρης Μιχαλόπουλος, "Αρσάκης", Εκδόσεις Κάκτος] Εθνικό Κέντρο Βιβλίου
*[http://www.greekencyclopedia.com/arsakis-apostolos-xotaxova-korytsas-ipeiroy-1792-voykoyresti-1874-p938.html Αρσάκης, Απόστολος] Εκδοτική Αθηνών
*[http://www.stoabibliou.gr/h_fe.php Η Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία] Στοά του Βιβλίου
*[http://www.academy.edu.gr/files/prakt_rigas/02_04_pr_rg.pdf Μορφές Ελλήνων Λογίων στην Ρουμανία του 19ου αιώνα] Elena Lazar
*[http://history-of-macedonia.com/2010/09/06/ellada-ethnikoi-euergetes-meros-a/ Οι Εθνικοί Ευεργέτες Μέρος Α’] History Of Macedonia
 
{{DEFAULTSORT:Αρσακης Αποστολος}}
Γραμμή 35 ⟶ 83 :
[[Κατηγορία:Ηπειρώτες ευεργέτες]]
[[Κατηγορία:Πρωθυπουργοί της Ρουμανίας]]
[[Κατηγορία:Γεννήσεις το 1792]]
[[Κατηγορία:Θάνατοι το 1874]]