|
Από το 1961 εργάστηκε στη [[Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού]], με τον ίδιο να έχει δηλώσει ότι η πρόσληψη αποτέλεσε δέλεαρ, μεταξύ άλλων, για την επιλογή του [[Ολυμπιακός Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς (ποδόσφαιρο)|Ολυμπιακού Πειραιώς]] αντί του [[Παναθηναϊκός (ποδόσφαιρο)|Παναθηναϊκού]] ως επόμενο σταθμό της ποδοσφαιρικής του πορείας (γεγονός ενδεικτικό της τότε κατάστασης στο βιοπορισμό των ποδοσφαιριστών, καθώς και στον ελληνικό [[αθλητισμός|αθλητισμό]] γενικά). Κάποιο διάστημα επί [[Χούντα των Συνταγματαρχών|Δικτατορίας]], απολύθηκε από τη ΔΕΗ εξαιτίας των [[Αριστερά (πολιτική)|αριστερών πολιτικών]] του πεποιθήσεων.<ref>δήλωση Σάββα Παπάζογλου, εφημερ. «ΟΜΑΔΑ» 01.10.1974 ([http://www.redsagainsthemachine.gr/articles/131122/sabbas-papazogloy-kai-xoynta αναδημοσίευση αποσπάσματος του άρθρου] στο redsagainsthemachine.gr)</ref>
Μέσω του εργασιακού του χώρου αλλά και ως [[προπονητής]], αναμείχθηκε πολύ ενεργά με την οργάνωση [[Εθελοντισμός|εθελοντικών]] [[αιμοδοσιών]], μία κοινωνική δραστηριότητα που συνέχισε έπειτα από τη συνταξιοδότηση και έως σήμερα, παρότι δεν μπορεί πλέον να προσφέρει [[αίμα]], όντας μεγάλης ηλικίας. Αυτή δεν τον εμποδίζει να λαμβάνει επίσης μέρος, από κοινού με άλλους παλαίμαχους και ενεργούς του ποδοσφαίρου, στις εκδηλώσεις της ελληνικής αθλητικής-καλλιτεχνικής πρωτοβουλίας ανθρωπισμού «Hasta La VICTORIA SIEMPRE».<ref>[http://www.tovima.gr/sports/article/?aid=430294 Οδοιπορικό της Hasta la Victoria Siempre στη Μαριναλέδα της Ισπανίας], εφημερ. «ΤΟ ΒΗΜΑ» 15.11.2011</ref> Το 1981 προώθησε σε πρώην συμπαίκτες του την ιδέα για τη δημιουργία του Συνδέσμου Βετεράνων Ποδοσφαιριστών Ολυμπιακού Πειραιώς με χαρακτήρα κοινωνικής βοήθειας, η οποία επίσημα υλοποιήθηκε το 1989 με πρώτο πρόεδρο τον [[Αλέκος Χατζησταυρίδης|Αλέκο Χατζησταυρίδη]] και τον ίδιο να έχει διατελέσει μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου.<ref>[http://www.olympiacos.org/page/3448/veteranoi-istoria Βετεράνοι], επίσημος ιστότοπος ΠΑΕ Ολυμπιακός Πειραιώς</ref>
== Ποδοσφαιρική σταδιοδρομία ==
=== ΑΟ Αιγάλεω ===
Δελτίο αθλητή απέκτησε το [[1951]] με τον [[Α.Ο. Αιγάλεω|ΑΟ Αιγάλεω]], στον οποίον παρέμεινε για δύο χρονιές μετέχοντας στην Α2 κατηγορία της [[Ένωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων Αθηνών|ΕΠΣ Αθηνών]], δεύτερο ιεραρχικό επίπεδο του [[ελληνικό ποδόσφαιρο|ελληνικού ποδοσφαίρου]] τη δεκαετία του '50.
Το [[1953]] δοκιμάστηκε με δική του πρωτοβουλία και άρχισε προπονήσεις στην [[ΑΕΚ (ποδόσφαιρο)|ΑΕΚ]]. Οι βοηθοί [[προπονητής|προπονητή]] Νταϊσπάγγος και [[Κώστας Νεγρεπόντης|Νεγρεπόντης]] ικανοποιήθηκαν ιδιαίτερα από τα προσόντα του και εισηγήθηκαν στη διοίκηση άμεση απόκτηση, εκείνος όμως απαίτησε 5.000 [[δραχμή|δραχμές]] και η μετακίνηση ματαιώθηκε οριστικά.
=== Παναιγιάλειος ===
Η πρόθεση του [[Ολυμπιακός Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς (ποδόσφαιρο)|Ολυμπιακού Πειραιώς]] να τον αποκτήσει το 1960, συνάντησε την άρνηση του Απόλλωνα -τώρα- για παραχώρηση σε σύλλογο του [[Π.Ο.Κ.|ΠΟΚ]] χωρίς ανταλλάγματα. Συναίνεσε αντίθετα σε μετακίνηση, υπό την προϋπόθεση να μην ακολουθήσει άμεσα και δεύτερη, στον [[Παναιγιάλειος Γ.Σ.|Παναιγιάλειο]], με τον πρόεδρο όμως του οποίου [[Αστέριος Μπέλλας|Αστέριο Μπέλλα]] να δεσμεύεται στον Παπάζογλου ότι το καλοκαίρι θα μείνει ελεύθερος (η περίφημη "υποσχετική"). Αποτέλεσμα ήταν αυτός να ξενιτευτεί για λίγους μήνες αγώνων σε [[Ομογενείς|ομογενειακό]] σωματείο του [[Καναδάς|Καναδά]], ώστε να εκμεταλλευτεί διάταξη της [[Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία|ΕΠΟ]] που επέτρεπε σε [[Απόδημος Eλληνισμός|ομογενείς]], αλλά και γηγενείς αθλητές ερχόμενους από το εξωτερικό, να μεταγράφονται στην Ελλάδα χωρίς περιορισμό. Προηγουμένως, μετείχε με τους [[Αίγιο|Αιγιώτες]] στον α' γύρο της περιόδου [[Α΄ Εθνική ποδοσφαίρου ανδρών 1960-1961#Βαθμολογία|1960-61]].
=== Ολυμπιακός Πειραιώς ===
Η ένταξη στους [[Ολυμπιακός Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς (ποδόσφαιρο)|''ερυθρόλευκους'']] επισημοποιήθηκε την επόμενη και ολοκληρώθηκε χωρίς να λάβει αμοιβή μεταγραφής, παρότι ο επίσης έντονα ενδιαφερόμενος [[Παναθηναϊκός (ποδόσφαιρο)|Παναθηναϊκός]] του πρόσφερε σοβαρό χρηματικό ποσό. Οι λόγοι της επιλογής του Παπάζογλου ήταν αφενός η πρότερη συνεργασία του στον Απόλλωνα με τον [[Τζίνα Σιμονόφσκι]] από τα [[Σκόπια]], τότε [[προπονητής|προπονητή]] των [[Πειραιάς|Πειραιωτών]], και αφετέρου η δέσμευσή τους περί επαγγελματικής του αποκατάστασης μέσω πρόσληψης στη [[Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού|ΔΕΗ]]. Αποτέλεσε παίκτη του Ολυμπιακού μεταξύ 1961 και 1964, από την αρχή όμως αντιμετώπισε προβλήματα εξαιτίας της [[Αριστερά (πολιτική)|αριστερής ιδεολογίας]] του σε μία εποχή που η Κρατική Υπηρεσία Πληροφοριών (ΚΥΠ, νυν [[Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών|ΕΥΠ]]) επενέβαινε, όπως ο ίδιος υποστηρίζει, στα εσωτερικά του συλλόγου. Αν και την τρίτη του χρονιά τέθηκε πλήρως στο αγωνιστικό περιθώριο, τις δύο πρώτες είχε σημειώσει ένα περιορισμένο αριθμό επίσημων εμφανίσεων:
* 19 πετυχαίνοντας 4 τέρματα για το [[Πρωτάθλημα Ελλάδας ποδοσφαίρου ανδρών#Α΄ Εθνική|πρωτάθλημα]]<ref>''"Η ιστορία του Ολυμπιακού, με πλήρη στοιχεία 1925-2000 • 75 χρόνια θρύλου"'', Στάθης Αρβανίτης, ''Εκδ. Καστανιώτη'', Αθήνα 2000, ISBN 960-0329-45-1, σελ. 83 και 261</ref>
* {{0}}8 με 1 τέρμα για το [[Κύπελλο Ελλάδας (ποδόσφαιρο ανδρών)|κύπελλο]]<ref>''"Η ιστορία του Ολυμπιακού"'', ό.π, σελ. 349 και 358</ref>
* {{0}}2 για το [[Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης (ποδόσφαιρο)|κύπελλο Κυπελλούχων]]<ref>''"Το όνειρο της Ευρώπης"'', [[Γεώργιος Παγιωτέλης|Γιώργος Παγιωτέλης]]-Νίκος Νικόπουλος, ειδική έκδοση περιοδ. ''«Οι ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΙ»'', Αθήνα Οκτ. 1996, σελ. 24-25</ref>
* {{0}}5 για το [[Βαλκανικό Κύπελλο συλλόγων ποδοσφαίρου|Βαλκανικό κύπελλο]]<ref name="Βαλκανικό">''[http://www.rsssf.com/tablesb/balkanclub63.html 2nd Balkan Cup 1961/63]'', Γιώργος Ι. Βασσάλος για το ''RSSSF''</ref>
και υπήρξε μέλος της [[Θέσεις ποδοσφαίρου#Επιθετικοί (FW)|επίθεσης]] και κυρίως του [[Θέσεις ποδοσφαίρου#Ακραίος μέσος (αριστερός LM ή δεξιός RM)|κέντρου]] στην ομάδα που με διαφορά μηνών κατέκτησε τα κύπελλα [[Κύπελλο Ελλάδος ποδοσφαίρου ανδρών 1962-63#Ο τελικός|Ελλάδας 1962-63]] και [[Βαλκανικό κύπελλο συλλόγων 1961-63#Τελικός|Βαλκανικό 1961-63]].
=== Τέλος καριέρας ===
Για ένα έτος επέστρεψε στον [[Απόλλων Σμύρνης (ποδόσφαιρο)|Απόλλωνα]] και ένα ακόμη αγωνίστηκε στη [[Β΄ Εθνική ποδοσφαίρου ανδρών|Β' κατηγορία]] με τον [[Ολυμπιακός Χαλκίδας|Ολυμπιακό Χαλκίδος]]. Αποσύρθηκε το καλοκαίρι του 1966 από την ενεργό δράση στα 32 του και έχοντας διαγράψει στα [[γήπεδο|γήπεδα]] μία πορεία 15 χρόνων, 12 από τα οποία στο ανώτατο επίπεδο του [[ελληνικό ποδόσφαιρο|ελληνικού ποδοσφαίρου]].
=== Εθνική Ελλάδας ===
Χρίστηκε για πρώτη φορά διεθνής με την [[Εθνική Ελλάδος (ποδόσφαιρο ανδρών)|ομάδα Ανδρών]] στις 13 Μαρτίου 1957 κατά τη νίκη 2-0 επί της [[Εθνική Ισπανίας (ποδόσφαιρο ανδρών) Β΄|Β' Ισπανίας]] στο [[γήπεδο Απόστολος Νικολαΐδης|γήπεδο Παναθηναϊκούτης Λεωφόρου Αλεξάνδρας ]] για τα πλαίσια του [[Μεσογειακό Κύπελλο Ποδοσφαίρου#1953-1958|Γ' Μεσογειακού κυπέλλου]], ένα εντυπωσιακό αποτέλεσμα, με τους αήττητους [[Ισπανία|Ισπανούς]] να έχουν ήδη ανακηρυχθεί νικητές της διοργάνωσης. Μετείχε σε 5 από τις 6 συναντήσεις της Ελλάδας τη διάρκεια του 1957 (και 5 στις 7 της θητείας του [[Ιταλία|Ιταλού]] [[προπονητής|τεχνικού]] [[Ρίνο Μαρτίνι]]),<ref>[http://eu-football.info/_manager.php?id=719 Rino Martini], βάση δεδομένων εθνικών ομάδων Ευρώπης eu-football.info</ref> εκ των οποίων τρεις για τα προκριματικά του [[Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου 1958|Παγκοσμίου κυπέλλου της Ελβετίας]] -εναντίον της [[Εθνική Γιουγκοσλαβίας (ποδόσφαιρο ανδρών)|Γιουγκοσλαβίας]] και της [[Εθνική Ρουμανίας (ποδόσφαιρο ανδρών)|Ρουμανίας]]- και μία νίκη που επίσης προκάλεσε αίσθηση, το φιλικό 2-1 επί της [[Εθνική Γαλλίας (ποδόσφαιρο ανδρών) Β΄|Β' Γαλλίας]]. Σε όλες αγωνίστηκε από θέσεις της [[Θέσεις ποδοσφαίρου#Επιθετικοί (FW)|επίθεσης]], ενώ θεωρεί πως η διακοπή της περαιτέρω κλήσης του στην ηλικία των 23 ετών οφειλόταν, όπως και ο μετέπειτα παραγκωνισμός του στον Ολυμπιακό, σε [[Πολιτική|πολιτικά]] κίνητρα και συνέβη εξαιτίας τυχαίου γεγονότος. Ως μέλος της Εθνικής στην αναμέτρηση του [[Βουκουρέστι|Βουκουρεστίου]], εκφράστηκε θετικά για το [[Σοβιετικό Διαστημικό Πρόγραμμα|διαστημικό πρόγραμμα]] των [[Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών|Σοβιετικών]] και την επιτυχία τους εκείνη την ημέρα να θέσουν για πρώτη φορά έναν [[Ζωή|έμβιο οργανισμό]] -τη σκυλίτσα [[Λάικα]]- σε [[τροχιά]] γύρω από τη [[Γη]]. Ισχυρίστηκε σε συζήτηση στο ξενοδοχείο ότι κάτι τέτοιο θα διευρύνει τις δυνατότητες του ανθρώπινου είδους, με το περιστατικό να γνωστοποιείται στην Κρατική Υπηρεσία Πληροφοριών ΚΥΠ, τη σημερινή [[Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών|ΕΥΠ]].
== Το ρεκόρ στο κύπελλο Ελλάδας ==
Ο Σάββας Παπάζογλου κατέχει ''ενδεχομένως'' το ρεκόρ περισσότερων [[γκολ|τερμάτων]] σε αγώνα του [[Κύπελλο Ελλάδας (ποδόσφαιρο ανδρών)|κυπέλλου Ελλάδας]]. Στον α' προκριματικό γύρο της περιφέρειας [[Αθήνα|Αθηνών]] για τη διοργάνωση [[Κύπελλο Ελλάδος ποδοσφαίρου ανδρών 1959-60|1959-60]] και στις 23 Σεπτεμβρίου 1959,<ref>εφημερ. «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» [http://efimeris.nlg.gr/ns/pdfwin_ftr.asp?c=64&pageid=24085&id=-1&s=0&STEMTYPE=0&STEM_WORD_PHONETIC_IDS=ASUASNASTASJASVASMASRASJASa&CropPDF=0 24.09.1959]</ref> ο [[Απόλλων Σμύρνης (ποδόσφαιρο)|Απόλλωνας]] επικράτησε με 23-0 του [[Α.Σ. Πετράλωνα#Τα παλιά επίσημα σωματεία|ΠΑΟ Νέας Μελανδίας]] (πρόγονος του σημερινού ΑΣ "Πετράλωνα"), χάρις σε '''10 [[γκολ|τέρματα]]''' δικά του, 8 του [[Γιάννης Χολέβας|Χολέβα]], από 2 των [[Γιώργος Καμάρας|Γ. Καμάρα]] και Σανιόγλου και 1 του [[Βασίλης Μαστρακούλης|Μαστρακούλη]].<ref>[http://www.sday.gr/Columns/San-simera-to-sdaygr-thimatai/phre-thn-omada.aspx Το ρεκόρ του Απόλλωνα Αθηνών], sportday.gr</ref> Εφόσον το ρεκόρ όντως ισχύει, δεδομένου ότι πηγή της εποχής του πιστώνει μόνο 5 επιτυχίεςγκολ εκείνη την ημέρα,<ref>εφημερ. «ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΗΧΩ» [http://www.athlitikihxo.gr/showhighlights.php?papercode=103905&imagecode=103905&words=%CE%BC%CE%B5%CE%BB%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CE%AF%CE%B1%CF%82 24.09.1959]</ref> τότε τη συγκεκριμένη περίοδο αναδείχθηκε ''και'' αρχισκόρερ στο κύπελλο.<ref name="Μαστρο">ένδειξη περί της μη ισχύος αποτελεί η αναφορά ως πρώτου σκόρερ 1959-60 '''αποκλειστικά''' του [[Κώστας Νεστορίδης|Νεστορίδη]] με 10 -επίσης- τέρματα:<br /> ''[http://www.rsssf.com/tablesg/grkcuphistfull.html#tops Greece - Cup Data, Topscorers by Year]'', Αλέξανδρος Μαστογιαννόπουλος για το ''Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation RSSSF''</ref>
== Προπονητική σταδιοδρομία ==
{{πηγές|05|12|2014}}
Ως [[προπονητής]] ξεκίνησε την καριέρα του από την Ολυμπιάδα Αιγάλεω, την οποία προβίβασε στην [[Ένωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων Αθηνών|Α’ τοπική κατηγορία Αθηνών]]. Ακολούθησαν η Κηφισιά και στη [[Β΄ Εθνική ποδοσφαίρου ανδρών|Β' εθνική]] οι [[Α.Ο. Χανίων|ΑΟ Χανιά]], [[Π.Σ. Καλαμάτα|Καλαμάτα]] και [[Α.Π.Σ. Ατρόμητος Αθηνών|Ατρόμητος Περιστερίου]], που υπό τις οδηγίες του πέτυχε την άνοδο στην [[Ελληνικό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου ανδρών|Α' κατηγορία]]. Ακολούθως εργάστηκε με τους [[Ορφέας Αιγάλεω|Ορφέα Αιγάλεω]], [[Α.Ο. Ιωνικός Νικαίας|Ιωνικό Νικαίας]], [[Α.Ο. Προοδευτική Νεολαία|Προοδευτική]], [[Πανελευσινιακός|Πανελευσινιακό]], [[Ηλυσιακός Αθλητικός Όμιλος|Ηλυσιακό]], [[Α.Ο. Χαλκίδα|ΑΟ Χαλκίς]], [[Ολυμπιακός Λιοσίων|Ολυμπιακό Λιοσίων]] και [[Α.Γ.Σ. Βύζας Μεγάρων|Βύζαντα Μεγάρων]].
Είναι απόφοιτος της Σχολής Ελλήνων Προπονητών Ποδοσφαίρου το 1966 και της αντίστοιχης στην [[Ουγγαρία]] το 1974. Έλαβε μέρος σε διεθνή συμπόσια [[Ευρώπη|Ευρωπαίων]] προπονητών στις [[Αγγλία]], [[Γαλλία]] και [[Τουρκία]] ([[Σμύρνη]], [[Κουσάντασι]]), ενώ παρακολούθησε περίπου 20 σεμινάρια προπονητικής στην Ελλάδα. Διετέλεσε [[αντιπρόεδρος]] στον Πανελλήνιο Σύνδεσμο Προπονητών Ποδοσφαίρου ΠΣΠΠ, καθώς και στέλεχος στην Επιτροπή Ανάπτυξης Ποδοσφαίρου της [[Εκπαίδευση στην Ελλάδα|Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης]], όπου διακρίθηκε για τις εισηγήσεις του.
== Τίτλοι - διακρίσεις ==
Ως ποδοσφαιριστής του [[Ολυμπιακός Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς (ποδόσφαιρο)|Ολυμπιακού Πειραιώς]]
* '''<u>1 [[Βαλκανικό Κύπελλο συλλόγων ποδοσφαίρου|Βαλκανικό κύπελλο συλλόγων]]''':</u>
:: [[Βαλκανικό κύπελλο συλλόγων 1961-63#Τελικός|1961-63]] ''(δεν αγωνίστηκε κατά τον επαναληπτικό τελικό στην ουδέτερη [[Κωνσταντινούπολη]], αντίθετα με τον διπλό σε [[Στάδιο Καραϊσκάκη|Πειραιά]] και [[Σόφια]])''<ref name="Βαλκανικό"/>
* '''1 [[Κύπελλο Ελλάδας (ποδόσφαιρο ανδρών)|κύπελλο Ελλάδας]]''':
:: [[Κύπελλο Ελλάδος ποδοσφαίρου ανδρών 1962-63#Ο τελικός|1962-63]] ''(δεν αγωνίστηκε στον τελικό, αντίθετα με [[Κύπελλο Ελλάδος ποδοσφαίρου ανδρών 1961-62#Ο τελικός|του 1962]] που διεκόπη και τον ίδιο να έχει αποβληθεί στο 5' μαζί με τον αντίπαλο [[Ανδρέας Παπαεμμανουήλ|Παπαεμμανουήλ]])''
* '''μία φορά δευτεραθλητής [[Πρωτάθλημα Ελλάδας ποδοσφαίρου ανδρών#Α΄ Εθνική|πρωταθλήματος Ελλάδας]]''':
:: [[Α΄ Εθνική ποδοσφαίρου ανδρών 1961-1962#Βαθμολογία|1961-62]].
Ως ποδοσφαιριστής του [[Απόλλων Σμύρνης (ποδόσφαιρο)|Απόλλωνα Αθηνών]]
* '''1 [[Ένωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων Αθηνών|πρωτάθλημα ΕΠΣ Αθηνών]]''':
:: [[Ε.Π.Σ. Αθηνών 1957–58#Α΄ Κατηγορία|1957-58]]
* '''2 φορές τριταθλητής [[Πρωτάθλημα Ελλάδας ποδοσφαίρου ανδρών#Πανελλήνιο Πρωτάθλημα|πρωταθλήματος Ελλάδας]]''':
:: [[Πανελλήνιο πρωτάθλημα ποδοσφαίρου ανδρών 1954-1955#Τελική φάση|1954-55]] και [[Πανελλήνιο πρωτάθλημα ποδοσφαίρου ανδρών 1956-1957#Τελική φάση|1956-57]].
* '''μία φορά πρώτος σκόρερ [[Κύπελλο Ελλάδας (ποδόσφαιρο ανδρών)|κυπέλλου Ελλάδας]]''':
:: [[Κύπελλο Ελλάδος ποδοσφαίρου ανδρών 1959-60|1959-60]] ''(απαιτείται επιπλέον τεκμηρίωση).''<ref name="Μαστρο"/>
| 