Ειδικότερα οι ψυχολόγοι ερευνητές του κοινωνικού αποκλεισμού εξετάζοντας τις ψυχολογικές επιδράσεις του αποκλεισμού σε ανθρώπους που έγιναν θύματα οστρακισμού διερεύνησαν τις σκέψεις και τατο [[συναίσθημα|συναισθήματάσυναίσθημά]] τους απέναντι σε εκείνους που τους απέκλεισαν. Τα αντιφατικά πορίσματα των ερευνών σε σχετικά μεγάλα δείγματα [[πληθυσμός|πληθυσμού]] υπέδειξαν δύο διαφορετικές γενικές τάσεις των αποκλεισμένων προς τους «οστρακιστές» τους. Στη μία οι στόχοι του κοινωνικού αποκλεισμού προτίμησαν να αγνοήσουν και να μη συνεργαστούν με τους «οστρακιστές» τους στο μέλλον<ref>Pepitone, A., & Wilpizeski, C. 1960, «Some consequences of experimental rejection», ''Journal of Abnormal and Social Psychology'', 60, 359–364.</ref><ref>Mettee, D. R., Taylor, S. E., & Fisher, S. 1971, «The effect of being shunned upon the desire to affiliate». ''Psychonomic Science'', 23, 429–431.</ref>, ενώ στην άλλη εκδήλωσαν επιθυμία συμφιλίωσης και συνεργασίας με εκείνους που τους απέκλεισαν<ref>Snoek, J. D. 1962, «Some effects of rejection upon attraction to a group», ''Journal of Abnormal and Social Psychology'', 64, 175–182.</ref>