Αλαμαννοί: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 8:
Από τον 1ο μ.Χ. αιώνα, ο Ρήνος είχε γίνει το όριο μεταξύ της ρωμαϊκής [[Γαλατία|Γαλατίας]] και της Γερμανίας. Εκατέρωθεν του ποταμού κατοικούσαν Γερμανικές και [[Κέλτες|Κελτικές]] φυλές, όπως και φυλές που προήλθαν από την ανάμιξη των προηγουμένων. Οι [[Ρωμαίοι]] χώρισαν τα παραρήνια εδάφη τους στην [[Άνω Γερμανία]] (λατ. ''Germania Superior'', σημερινή δυτ. [[Ελβετία]], ΝΔ [[Γερμανία]] και [[Αλσατία]]) και [[Κάτω Γερμανία]] (''Germania Inferior'', σημερινές δυτικές και νότιες [[Κάτω Χώρες]] και [[Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία]]), κείμενες στον άνω και κάτω Ρήνο αντίστοιχα. Οι Αλαμαννοί, από καιρού εις καιρόν, διενεργούσαν επιδρομές στην ρωμαϊκή επαρχία της Άνω Γερμανίας χωρίς όμως να απειλήσουν σοβαρά την ρωμαϊκή κυριαρχία στην περιοχή.
Η επόμενη μεγάλη επιδρομή έγινε το [[268|268 μ.Χ.]] επί αυτοκράτορα [[Γαλλιηνός|Γαλλιηνού]]. Οι Ρωμαίοι είχαν αποσύρει αρκετά στρατεύματα από τον Ρήνο για την αντιμετώπιση των [[Γότθοι|Γότθων]] στον [[Δούναβης|Δούναβη]] και οι Αλαμαννοί δήωσαν εκτεταμένες περιοχές της Γαλατίας και της βόρειας [[Ιταλία|Ιταλίας]]. Ωστόσο τελικά ηττήθηκαν και επανέκαμψαν στη Γερμανία χωρίς να ενοχλήσουν την αυτοκρατορία για αρκετά χρόνια. Η πιο γνωστή μάχη τους εναντίον των Ρωμαίων ήταν η μάχη του Argentoratum (σημερινό [[Στρασβούργο]]) το [[357]], όπου κατατροπώθηκαν από τον μετέπειτα αυτοκράτορα [[Ιουλιανός|Ιουλιανό]]. Μάλιστα, ο βασιλιάς τους αιχμαλωτίστηκε και μεταφέρθηκε στην [[Αρχαία Ρώμη|Ρώμη]]. Το ίδιο σκηνικό επαναλήφθηκε λίγα χρόνια αργότερα ([[366]]) από τον [[Ουαλεντινιανός Α'|Ουαλεντινιανό]].
Τελικά, το [[406]] εισέβαλαν για τελευταία φορά στην Γαλατία και εγκαταστάθηκαν στις περιοχές της σημερινής Αλσατίας και σε μεγάλο τμήμα της Ελβετίας. Οι σύγχρονες πηγές περιγράφουν γλαφυρά τις καταστροφές και λεηλασίες από τις επιδρομές των Αλαμαννών, που έφτασαν βαθιά μέσα στην γαλατική ενδοχώρα. Λόγω της αδυναμίας των Ρωμαίων να υπερασπιστούν επαρκώς τα εδάφη τους, οι Αλαμαννοί, όπως και πολλοί άλλοι γερμανικοί λαοί ([[Φράγκοι (φυλή)|Φράγκοι]], [[Γότθοι]], κ.ά.) ίδρυσαν ανεξάρτητη ηγεμονία στα εδάφη μεταξύ [[Στρασβούργο|Στρασβούργου]] και [[Άουγκσμπουργκ]]. Το κράτος αυτό (βασίλειο ή δουκάτο) επιβίωσε μέχρι το [[496]]. Το έτος αυτό, οι Αλαμαννοί υπέστησαν την καθοριστική, για την μετέπειτα πορεία τους, ήττα από τους Φράγκους του [[Χλωδοβίκος Α΄|Χλωδοβίκου Α΄]]). Η ηγεμονία τους προσαρτήθηκε στο φραγκικό βασίλειο και εις το εξής εκυβερνάτο από Φράγκο δούκα. Το [[746]] επαναστάτησαν, αλλά η εξέγερσή τους πνίγηκε στο αίμα από τον πανίσχυρο [[Καρλομάγνος|Καρλομάγνο]] που άδραξε την ευκαιρία και με συνοπτικές διαδικασίες αφάνισε την αλαμαννική αριστοκρατία. Το [[843]], το δουκάτο της Αλαμαννίας έγινε επαρχία του ανατολικού γερμανικού βασιλείου, προδρόμου της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και διατηρήθηκε με το όνομα αυτό μέχρι το [[1268]]. Από τον 10 αιώνα, όμως, το δουκάτο άρχισε να αναφέρεται ως ''δουκάτο της Σαβοΐας'', ονομασία που τελικά επικράτησε.
Γραμμή 22:
== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==
{{βικιλεξικό}}
{{commonscat}}
* [http://www.uni-duisburg.de/FB1/GESCHICHTE/Alemannen.htm Ιστορική προβολή των Αλεμάνων από το Πανεπιστήμιο του Ντούισμπουργκ]
* [http://www.alamannenmuseum-ellwangen.de Μουσείο Αλεμάνων στο Έλλβανγκεν]
| |||