Οβίδιος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Spiros790 (συζήτηση | συνεισφορές)
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 19:
[[Αρχείο:Latin Poet Ovid.jpg|thumb|200px|right|Οβίδιος]]
Ο '''Πόπλιος Οβίδιος Νάσων''' (Publius Ovidius Naso, [[20 Μαρτίου]] [[43 π.Χ.]] - [[18]]) ήταν [[Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|Ρωμαίος]] ποιητής, ο τελευταίος από τους μεγάλους αυγούστειους ποιητές, που έζησε στις αρχές της [[Pax Romana]], της ειρήνης δηλαδή ανάμεσα στα έθνη της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας που επέβαλαν οι ρωμαϊκές στρατιωτικές δυνάμεις.<br />
Γεννήθηκε στην ιταλική πόλη Σουλμόνα το [[43]] π.Χ.]] και πέθανε στην πόλη [[Τόμοι]] της Μοισίας (Ρωμαϊκής επαρχίας του κάτω [[Δούναβης|Δούναβη]]) το [[17]] μ.Χ.
 
== Τα πρώτα χρόνια ==
Ο ''Οβίδιος'' προερχόταν από μία οικογένεια της επαρχίας, αρκετά εύπορη, οικογένεια πατρικίων και η οποία από πολλές γενιές ανήκε στην τάξη των ιππέων, ώστε να στείλει τον ίδιο και τον αδελφό του στη [[Αρχαία Ρώμη|Ρώμη]] για να σπουδάσουν σε ηλικία περίπου 12 ετών ρητορική.<ref>Ανώνυμου,«Οβίδιος Ο πατρίκιος Λατίνος ποιητής», Ιστορία Εικονογραφημένη, τχ.76 (ΟκτώβριοςιοςΟκτώβριος 1974), σελ.126</ref>
Μετά από την βασική παιδεία που πήρε κοντά στους καλύτερους δασκάλους έκανε λαμπρές νομικές και φιλολογικές σπουδές. Εκπαιδεύτηκε στη [[ρητορική]] ώστε να αποκτήσει ευφράδεια χωρίς όμως να τον προσελκύει ιδιαίτερα η τυποποιημένη επιχειρηματολογία των ασκήσεων δικανικής ακριβείας. Όπως περιγράφει ο [[Σενέκας ο Πρεσβύτερος]] σε μια βιογραφία του Οβιδίου αυτής της περιόδου, τον ενδιέφεραν καταστάσεις που το ζητούμενο περιστρεφόταν γύρω από συλλογισμούς με ηθικό και ψυχολογικό περιεχόμενο.
 
Γραμμή 76:
Ο Οβίδιος, εκτός ένας άνθρωπος που χάρηκε τις ομορφιές της ζωής και του μύθου, υπήρξε, ταυτόχρονα, μια τραγική μορφή, που πέθανε στην εξορία δυστυχισμένος, θύμα ηγεμονικής δυσμένειας.
 
Καταδικάστηκε, τον Νοέμβριο του έτους [[8]] μ.Χ., σε εξορία, κατά διαταγή του αυτοκράτορα [[Αύγουστος Γάιος Ιούλιος Καίσαρ Οκταβιανός|Αυγούστου]]. Η είδηση αυτή για το πάθημα του Οβιδίου, μόλις έγινε γνωστή στην [[Αρχαία Ρώμη|Ρώμη]], προκάλεσε απερίγραπτη συγκίνηση που δεν περιορίσθηκε μόνο μεταξύ του κόσμου της πολιτικής και των Γραμμάτων, αφού όλοι ήξεραν το μεγάλο ταλέντο του ποιητή και τις κατακτήσεις του ανάμεσα στο "ωραίο φύλο" της εποχής. Ήταν αυτός που είχε διδάξει τη στρατηγική της ερωτικής γοητείας με το περίφημο έργο του ''"Η τέχνη του έρωτα"''<ref>Ανώνυμου,«Οβίδιος Ο πατρίκιος Λατίνος ποιητής», Ιστορία Εικονογραφημένη, τχ.76 (Οκτώβριοςιος 1974), σελ.127</ref> και την ελληνική και ρωμαϊκή μυθολογία με το σπουδαίο έργο "Μεταμορφώσεις", που αποκλήθηκαν η "Βίβλος των ποιητών".
 
Εκτός, όμως, από τη συγκίνηση, γεννήθηκε και απορία για τα αίτια της ποινής του, αφού ούτε η [[Σύγκλητος]] ούτε κάποιο δικαστήριο την είχαν επιβάλει. Ήταν μια περίεργη υπόθεση, αφού κατηγορήθηκε για [[εσχάτη προδοσία]], δικάστηκε στο ιδιαίτερο δικαστήριο του αυτοκράτορα και η απόφαση πάρθηκε και ανακοινώθηκε από τον ίδιο τον αυτοκράτορα. Αν και δεν του αφαιρέθηκαν τα πολιτικά του δικαιώματα και η περιουσία του, ούτε του απαγορεύθηκε να συνθέτει ποιήματα και να επικοινωνεί με τους δικούς του ανθρώπους, τα βιβλία όμως αποσύρθηκαν από τις δημόσιες βιβλιοθήκες και κυκλοφορούσαν μόνο ιδιωτικά, μεταξύ φίλων.
Γραμμή 84:
Ο Αύγουστος που ήξερε να αποφεύγει τα δημόσια σχόλια, αφού μέχρι σήμερα μυστήριο καλύπτει την υπόθεση αυτή, εξόρισε τον Οβίδιο στους ''Τόμους'', ένα λιμάνι στα σύνορα της [[Ρωμαϊκή αυτοκρατορία|αυτοκρατορίας]], κοντά στις εκβολές του Δούναβη, περιοχή με πολύ άσχημο κλίμα, εκτεθειμένο στις περιοδικές επιθέσεις τών γύρω βαρβαρικών φύλων. Βιβλία και εκπολιτισμός δεν υπήρχαν και μέσα στη μοναξιά του ο ποιητής (η γυναίκα του είχε μείνει στη Ρώμη ώστε να μεσολαβήσει σε ισχυρούς φίλους υπέρ του άνδρα της) άρχισε και πάλι να γράφει σε πιο προσωπικό και ενδοσκοπικό ύφος.
 
Επί εννεάεννέα ολόκληρα χρόνια μέχρι τον θάνατό του, ο Οβίδιος υπέφερε διαρκώς και το αποτύπωνε αυτό με τα ελεγεία και τα μηνύματα προς τους φίλους, τη γυναίκα του και τον ασυγκίνητο αυτοκράτορα.
 
Στον τόπο της εξορίας του, ανάμεσα στους λίγους Ρωμαίους [[Λεγεωνάριος|λεγεωνάριους]] και στους εγχώριους πληθυσμούς, ο Οβίδιος δεν παύει να ονειρεύεται τη Ρώμη της παλαιάς ευτυχίας του και να εκλιπαρεί την επιείκεια του αυτοκράτορα, με συνεχή μηνύματα χωρίς όμως να πετύχει ποτέ τον επαναπατρισμό του.
Γραμμή 111:
 
== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==
{{βικιλεξικό}}
{{βικιφθέγματα|Οβίδιος}}
{{Commonscat|Ovid}}
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Οβίδιος"