Οι πρώτοι κάτοικοι ήταν φύλακες της περιοχής, καταγόμενοι από τη [[Μάνη]], που φύλαγαν το ταχυδρομείο προς [[Κωνσταντινούπολη]] και τα υδραγωγεία της Θεσσαλονίκης. Αργότερα ήρθαν σλαβόφωνοι πρόσφυγες από τις τριγύρω περιοχές, με[[άγραφα|Αγραφιώτες]] αρχηγόκαι τον[[Βλάχοι]]. άρχοντα Στέφανο τον ασβεστοχωρίτη,Οι εντόπιοι κάτοικοι ([[Παεζάνοι]] κατά τους Βλάχους) άργησαν πολύ να συγχρωτιστούν με τους άλλους [[πρόσφυγες]] (κυρίως Βλάχους) και είχαν χωριστούς συλλόγους και άλλες κοινωνικές δομές. Οι κάτοικοι του Ασβεστοχωρίου συμμετείχαν στην [[Ελληνική επανάσταση του 1821|επανάσταση του 1821]] και πολλοί αγωνιστές πήραν μέρος σε πολλές μάχες στη νότιο Ελλάδα<ref>Γενικά Αρχεία του Κράτους, Φάκελοι Αγωνιστών του 1821</ref><ref name="Σημείωση1" group="Σημ.">Από το ιστολόγιο του αρχαιολόγου Νικόλαου Παπαοικονόμου: doumbia-istoria.blogspot.com</ref>.
Το χωριό αναφέρεται με τρεις ονομασίες σε χάρτη του 1914: Κιρέτσκιοϊ, Νεοχώρ, ΣτεφανοχώριΝεοχώρι και Παεζάνοβο. Στις αρχές του αιώνα είχε 700 ελληνικές οικογένειες (κατά τον Ν. Σχινά), νηπιαγωγείο, παρθεναγωγείο, δημοτικό, καφεία και χάνι. Οι κάτοικοι ήταν δίγλωσσοι και μιλούσαν ένα ιδιόμορφο μείγμα [[ελληνική γλώσσα|ελληνικών]] με σλαβικές καταλήξεις. Την εποχή της [[Τουρκοκρατία]]ς το χωριό ανήκε στον περίφημο [[μουκατάς|μουκατά]] των 12 Μαντεμοχωρίων (πλούσιας αυτοδιοικούμενης κοινοπραξίας που εκμεταλλευόταν τα μεταλλεία της Β. [[Χαλκιδική]]ς).
