Λυρική ποίηση: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Mtsl (συζήτηση | συνεισφορές) μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Mtsl (συζήτηση | συνεισφορές) Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
{{πηγές|29|01|2014}}
Η '''λυρική ποίηση''' είναι λογοτεχνικό είδος, το οποίο αναπτύχθηκε στην [[αρχαία Ελλάδα]]. Πήρε το όνομα της από τη συνοδεία της λύρας, μουσικού οργάνου συνηθισμένου στην αρχαιότητα, αλλά και από τη συνοδεία [[Φόρμιγξ | φόρμιγγας]] καθώς και άλλων έγχορδων μουσικών οργάνων της αρχαιότητας. Εξαρτάται από τις εκάστοτε "καταστάσεις",δηλαδή τα [[μουσικά ρεύματα]] που συνέβησαν κυρίως στη Σπάρτη. Πρώτοι ποιητές ήταν η [[Σαπφώ]] και ο [[Αλκαίος ο Μυτιληναίος|Αλκαίος]] από τη [[Λέσβος|Λέσβο]] και ο [[Πίνδαρος]] από την [[Βοιωτία]]. Ακολούθησαν ο [[Αρχίλοχος]] από την [[πάρος|Πάρο]], ο [[Σιμωνίδης ο Κείος]], ο [[Μίμνερμος]] από την [[Κολοφώνα]] ο [[Αλκμάν]] από τη [[Αρχαία Σπάρτη|Σπάρτη]], ο [[Βακχυλίδης]] και ο [[Στησίχορος ο Ιμεραίος]].
Είναι η [[ποίηση]] που άδεται και έχει ποικίλα θέματα, όπως η καθημερινότητα, τα ανθρώπινα συναισθήματα, και πολεμικές αφηγήσεις. Το κυρίως θέμα συχνά είναι ο έρωτας, ακόμη και η θρησκεία, οι τελετές και κατ' επέκταση δημιουργείται η θρησκευτική ποίηση. Έχουμε τα χαρακτηριστικά τυπικών ανθρώπων της αρχαικής εποχής, καθώς δε μιλάει ο ίδιος ο ποιητής, αλλά οι τυπικοί χαρακτήρες.
| |||