Βικιπαίδεια

Γερμανικός εξπρεσιονισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον 31.152.11.131 (συνεισφ.), επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό [[Χρή...
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{πηγές|09|03|2011}}
 
Ο '''γερμανικός εξπρεσιονισμός''' είναι ένα κίνημα της τέχνης, πουτο οποίο έκανε την εμφάνιση του στη [[Γερμανία]] μετά τον [[Α' Παγκόσμιος Πόλεμος|Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο]] και μεσουράνησε τη δεκαετία του 1920. Ήταν μέρος του [[εξπρεσιονισμός|εξπρεσιονιστικού]] κινήματος που εκδηλώθηκε και σε άλλες χώρες της [[Ευρώπη]]ς όχι μόνο στον [[κινηματογράφος|κινηματογράφο]], αλλά και στην [[αρχιτεκτονική]] καθώς και τη [[ζωγραφική]].
 
== Γέννηση ==
Μετά τον ΆΑ΄ Παγκόσμιο Πόλεμο η κινηματογραφική βιομηχανία της Γερμανίας γνώρισε μεγάλη άνθηση. Όμως, λόγω οικονομικών δυσκολιών, οι Γερμανοί παραγωγοί δεν μπορούσαν να γυρίσουν ταινίες ανάλογης ποιότητας με εκείνες του [[Χόλυγουντ]]. Έτσι οι παραγωγοί του στούντιο AG ανέπτυξαν ένα δικό τους στυλ με τη χρήση του συμβολισμού και της σκηνογραφίας για να προσδώσουν συναίσθημα και βαθύτερο νόημα στις ταινίες και επικεντρώθηκαν στις "σκοτεινές" ανθρώπινες εμπειρίες.
 
== Δεκαετίες 1920 και 1930 ==
Οι πρώτες εξπρεσιονιστικές ταινίες,"[[Ο φοιτητής της Πράγας]]" (1913)<ref name="RM">{{Cite book |author=Roger Manvell |authorlink= |title=Henrik Galeen - Films as writer:, Other films: |url=http://www.filmreference.com/Writers-and-Production-Artists-Ei-Gi/Galeen-Henrik.html |publisher=Film Reference |accessdate=2009-04-23}}</ref>, "[[Το εργαστήριο του δόκτωρος Καλιγκάρι]]" (1920), "[[Γκόλεμ]]" (1921)<ref name="RM"/>, "[[Νοσφεράτου]]" (1922)<ref name="RM"/>, "[[Φάντομ]]" (1922), "[[Σάτεν]]" (1923) και "[[Το τελευταίο γέλιο]]" (1924), έδιναν έμφαση στοστον συμβολισμό, το μακιγιάζ και τη σκηνογραφία.
 
Πολλά ευρωπαϊκά κινήματα της δεκαετίας του 1920 ήθελαν να πειραματιστούν και να δοκιμάσουν πρωτοποριακά για την εποχή πράγματα. Οι πρώτες εξπρεσιονιστικές ταινίες λόγω έλλειψης χρημάτων γυρίστηκαν σε μη-ρεαλιστικά γεωμετρικά παράλογα σκηνικά τα οποία ήταν ζωγραφισμένα με βάση τις αρχές του εξπρεσιονισμού στη ζωγραφική. Το σενάριο και η ιστορία των εξπρεσιονιστικών ταινιών συχνά διαπραγματευόταν θέματα όπως η τρέλα, η [[παράνοια]], η [[προδοσία]] και άλλα τέτοια θέματα (εν αντιθέσει με τα συνηθισμένα ερωτικά έργα ή τις περιπέτειες). Άλλα έργα που εντάσσονται στον γερμανικό εξπρεσιονισμό είναι το "[[Metropolis]]" (1927) του [[Φριτς Λάνγκ]] όπως και το "[[Μ, Ο Δράκος του Ντίσελντορφ|Μ]]" (1931) του ίδιου σκηνοθέτη<ref>[http://www.greencine.com/static/primers/expressionism2.jsp German Expressionism: Part Two]</ref>.
 
Σαν κίνημα ο γερμανικός εξπρεσιονισμός έζησε λίγα χρόνια. Τα θέματα όμως που διαπραγματεύτηκαν οι ταινίες του παρέμειναν επίκαιρα και στα τέλη της δεκαετίας του 1920 αλλά και τηντη δεκαετία του 1930. Αυξήθηκε σημαντικά η έμφαση στοστον φωτισμό και τη σκηνογραφία για τη δημιουργία ατμόσφαιρας στον κινηματογράφο. Αυτή η κινηματογραφική σχολή, που οδήγησε στη δημιουργία του [[φιλμ νουάρ]], μετανάστευσε μαζικά στην [[Αμερική]] όταν οι [[ναζί]] κατέλαβαν την εξουσία. Οι Γερμανοί σκηνοθέτες ήταν πολύ ευπρόσδεκτοι στα αμερικανικά στούντιο και γύρισαν κάποιες ταινίες που άφησαν εποχή<ref>Dickos, Andrew (2002). ''Street with No Name: A History of the Classic Film Noir.'' Lexington: University of Kentucky Press. ISBN 0813122430, pp. 9-34.</ref>.
 
Δύο κινηματογραφικά είδη που έχουν επηρεαστεί ιδιαίτερα από το γερμανικό εξπρεσιονισμό είναι οι [[ταινίες τρόμου]] και το φιλμ νουάρ. Ο [[Καρλ Λάμλε]] και τα [[Universal Studios]] απέκτησαν μεγάλη φήμη την εποχή του [[βωβός κινηματογράφος|βωβού]] με ταινίες όπως το "Φάντασμα της Όπερας". Επηρεασμένοι από το κίνημα είναι και σκηνοθέτες όπως ο [[Άλφρεντ Χίτσκοκ]].
 
== Ερμηνεία ==
Μελετητές όπως ο [[ΣίγκφριντΖίγκφριντ ΚρακάουεΚρακάουερ]]ρ στο βιβλίο του "From Caligari to Hiler", υποστήριξαν ότι ο γερμανικός εξπρεσιονισμός προβάλειπροβάλλει το αναπόφευκτο της ναζιστικής επικράτησης. Οι ταινίες του εξπρεσιονισμού είναι σασαν να προετοιμάζουν το κοινό για την έλευση του ναζισμού που έπεται.
 
== Σύγχρονη επιρροή ==
Σκηνοθέτες όπως ο Χίτσκοκ -κατά παραδοχή του ιδίου τουλάχιστον<ref name="PM">"Paul Merton Looks at Alfred Hitchcock", BBC Television 2009, Broadcast- 28th Feb 2009</ref>- επηρεάστηκαν έντονα από τοτον γερμανικό εξπρεσιονισμό και υιοθέτησαν κάποιες από τις βασικές αρχές του στο μετέπειτα έργο τους. Πολλές σύγχρονες ταινίες, όπως το "[[Blade Runner]]" (1982), το "[[Ο Μπάτμαν Επιστρέφει|Batman Returns]]" (1992), o "[[Ο Ψαλιδοχέρης]]" (Edward Scissorhands) του 1990 και το "Κοράκι" (The Crow) του 1994 θεωρείται ότι είναι επηρεασμένες από τοτον γερμανικό εξπρεσιονισμό είτε στη δημιουργία ατμόσφαιρας είτε στο αισθητικό κομμάτι.
 
==Αναφορές==
{{παραπομπές}}
{{reflist}}
 
 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Γερμανικός_εξπρεσιονισμός"