Αϊστούλφος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 4:
Όταν ο Ράτχης έγινε βασιλιάς, ο Αϊστούλφος τον διαδέχθηκε στη Φριουλία και όταν ο πρώτος αποσύρθηκε σε μοναστήρι, τον διαδέχθηκε πάλι, αυτή τη φορά ως βασιλιάς. Συνέχισε την πολιτική του επεκτατισμού και των πολέμων εναντίον τόσο του [[Πάπας|Πάπα]] όσο και του [[Εξαρχάτο της Ραβέννας|Εξαρχάτου της Ραβέννας]]. Το 751 κατέλαβε τη [[Ραβέννα]] και απείλησε τη [[Ρώμη]] με κεφαλικό φόρο. Την ίδια χρονιά, ο Αϊστούλφος κατέλαβε και την [[Ίστρια]] από τους [[Βυζαντινή αυτοκρατορία|Βυζαντινούς]].
 
Εκνευρισμένοι, ανήσυχοι και χωρίς καμία αρωγή από τους Βυζαντινούς, οι Πάπες στράφηκαν στο παλάτι της [[Αυστρασία]]ς που κυβερνούσε ουσιαστικά το [[Φραγκικό βασίλειοΒασίλειο]] για βοήθεια. Το 741, ο [[Πάπας Γρηγόριος Γ΄]] ζήτησε από τον [[Κάρολος Μαρτέλος|Κάρολο Μαρτέλο]] να επέμβει, αλλά ο τελευταίος δήλωσε απασχολημένος αλλού και αρνήθηκε. Το 753, ο [[Πάπας Στέφανος Β΄]] επισκέφθηκε το γιό του Μαρτέλου, τον [[Πιπίνος ο Βραχύς|Πιπίνο το Βραχύ]], που είχε μόλις ανακηρυχθεί βασιλιάς των Φράγκων με την συγκατάθεση του Πάπα Ζαχαρία. Ως ένδειξη ευγνωμοσύνης για την παπική στήριξη, ο Πιπίνος διέσχεισε τις [[Άλπεις]], νίκησε τον Αϊστούλφο και παρέδωσε στους Πάπες τα εδάφη που είχε καταλάβει ο Αϊστούλφος τόσο στην [[Ιταλία]] ([[Εμίλια-Ρομάνια]] και [[Πεντάπολις]]) όσο και από τους Βυζαντινούς.
 
Ο Αϊστούλφος πέθανε το 756 και στο θρόνο των Λομβαρδών τον διαδέχθηκε ο [[Δεσιδέριος]] (έγινε, επίσης, Δούκας του Σπολέτο). Ο Αϊστούλφος είχε προηγουμένως δώσει το πόστο της Φριουλίας στον γαμπρό του τον [[Ανσέλμος|Ανσέλμο]], ηγούμενο της [[Νοναντόλα]]ς και σύζυγο της αδερφής του της Γισαλτρούδας την οποία είχε παντρευτεί στα 749. <ref>{{cite web