Φθορομεθάνιο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Vchorozopoulos (συζήτηση | συνεισφορές)
Μικροβελτιώσεις και αφαίρεση των αντιδράσεων υποκατάστασης του φθορίου. Ύπαρξη αντικρουόμενων πηγών.
Vchorozopoulos (συζήτηση | συνεισφορές)
Εκφραστικές διορθώσεις, διορθώσεις συνδέσμων και προσθήκη κάποιων επεξηγήσεων
Γραμμή 99:
}}
 
To '''φθορομεθάνιο'''<ref>Δείτε τις εναλλακτικές ονομασίες στον παρακείμενο πίνακα πληροφοριών χημικής ένωσης.</ref> ([[αγγλική γλώσσα|αγγλικά]] ''fluoromethane'') είναι [[οργανική ένωση|οργανική]] [[χημική ένωση]], που περιέχει [[άνθρακας|άνθρακα]], [[υδρογόνο]] και [[φθόριο]], με [[χημικός τύπος|χημικό τύπο]] '''CH<sub>3</sub>F''', αλλά συμβολίζεται επίσης συχνά [[συντομογραφία|συντομογραφικά]] ως '''R41'''. Πιο συγκεκριμένα, το φθορομεθάνιο είναι [[αλαλκάνια|αλαλκάνιο]], δηλαδή ένας [[Αλειφατική ένωση|άκυκλο]] [[Κορεσμένη ένωση|κορεσμένο]] [[Αλκυλαλογονίδια|αλκυλαλογονίδιο]]. Το χημικά καθαρό φθορομεθάνιο, στις «[[κανονικές συνθήκες|συνηθισμένες συνθήκες]]», δηλαδή σε [[θερμοκρασία]] 25°C και υπό [[πίεση]] 1 [[Ατμόσφαιρα (μονάδα)|atm]], είναι ένα [[χρώμα|άχρωμο]], μη [[Τοξικολογίατοξικότητα|τοξικό]] [[αέριο]]. Έχει ανεκτή [[όσφρηση|οσμή]], που μοιάζει μ' αυτήν του [[διαιθυλαιθέρας|διαιθυλαιθέρα]], και ενεργεί ως [[Αναισθησία|αναισθητικό]] σε υψηλές [[συγκέντρωση|συγκεντρώσεις]]. Είναι πολύ [[ευφλεκτότητα|εύφλεκτο]], δηλαδή αναφλέγεται στον [[ατμόσφαιρα|αέρα]], εκλύοντας [[διοξείδιο του άνθρακα]], [[νερό|υδρατμούς]] και πολύ [[τοξικολογία|τοξικό]] [[υδροφθόριο]]. Η παραγώμενη [[καύση|φλόγα]] είναι σχεδόν άχρωμη, όπως αυτή της [[αιθανόλη|αιθανόλης]]. Χρησιμοποιείται κυρίως στην παραγωγή [[ημιαγωγός|ημιαγωγών]] και (κατ' επέκταση) ηλεκτρονικών προϊόντων. Πιο συγκεκριμένα, μεη λογική εφαρμογής του είναι η ακόλουθη: Με την παρουσία ενός [[διάλυμα|διαλύτη]], συνήθως κάποιου [[υγρό|υγρού]] φθοραλκάνιου (RF), το φθορομεθάνιο [[διάσταση|διίσταται]] (μερικώς), παράγονταςπαράγονται ιόντα F<sup>-</sup>, τα οποία χαράζουν εκλεκτικά, λεπτά στρώματα [[πυρίτιο|ενώσεων του πυριτίου]], πουτα οποία συνήθως αποτελούν συνήθως την κυριότερη πρώτη ύλη κατασκευής ημιαγωγών ηλεκτρονικών προϊόντων.
 
== Ονοματολογία ==
Γραμμή 107:
== Μοριακή δομή ==
 
Η [[μόριο|μοριακή δομή]] του είναι [[τετράεδρο|τετραεδρική]], με το άτομο άνθρακα στο κέντρο του και τα τρία άτομα υδρογόνου και το άτομο φθορίου στις κορυφές του (βέβαια, το νοητό τετράεδρο που σχηματίζεται δεν είναι ακριβώς κανονικό, γιατί το μήκος δεσμού C-F είναι λίγο μεγαλύτερο από τα μήκη δεσμού C-H).
 
Η [[ενέργεια δεσμού]] [[Δεσμός άνθρακα - φθορίου|C-F]] ανέρχεται σε 552 [[Τζάουλ (μονάδα μέτρησης)|kJ]]/[[Γραμμομόριο|mol]]. Η ειδική [[θερμοχωρητικότητα|θερμοχωρητικότητά]] του είναι C<sub>p</sub> = 38,171 J/(mole·K) στους 25 °C. Ο δεσμός αυτός είναι πολύ σταθερός και έχει μεγάλη πολικότητα, αγγίζοντας τα όρια [[Ετεροπολικός δεσμός|ετεροπολικού δεσμού]].
<div style="text-align: center;">
{| class="wikitable"
Γραμμή 140:
<math>\mathrm{CH_3OH + HF \xrightarrow{ZnF_2} CH_3F + H_2O} </math>
</div>
*
=== Με υποκατάσταση χλωρίου από φθόριο ===
 
Με επίδραση [[φθοριούχος υφυδράργυρος|φθοριούχου υφυδραργύρου]] (Hg<sub>2</sub>F<sub>2</sub>) σε [[χλωρομεθάνιο]] (CH<sub>3</sub>Cl) μπορεί να υποκατασταθεί το χλώριο από φθόριο, γιατί ο σχηματισμός δυσδυάλυτου [[Χλωριούχος υφυδράργυρος|χλωριούχου υφυδραργύρου]] μετακινεί τη [[χημική ισορροπία]] της αντίδρασης προς τα δεξιά<ref>Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 185, §7.2.8.</ref>:
<div style='text-align: center;'>
<math>\mathrm{2CH_3Cl + Hg_2F_2 \xrightarrow{} 2CH_3F + Hg_2Cl_2 \downarrow} </math>
Γραμμή 193 ⟶ 192 :
<math>
\mathrm{RCH=CHCH=CH_2 + CH_3F \xrightarrow{} RCHFCH=CHCH_2CH_3}
</math> (1,4-προσθήκη)<br /><math>
<br />
<math>
\mathrm{RCH=CHCH=CH_2 + CH_3F \xrightarrow{} RCH=CHCHFCH_2CH_3}
</math> (1,2-προσθήκη)<br /><math>
<br />
<math>
\mathrm{RCH=CHCH=CH_2 + CH_3F \xrightarrow{} \frac{1}{2} RCHFCH(CH_3)CH=CH_2 + \frac{1}{2} RCH(CH_3)CHFCH=CH_2}
</math> (3,4-προσθήκη)